قاچاق انسان
قاچاق انسان یکی از پدیدههای در حال رشد عصر حاضر است و به عبارت دیگر شکل جدید و امروزی بردهداری محسوب میشود.
بررسی جنبههای قاچاق انسان در محورهای چهارگانه قاچاق زنان و دختران، قاچاق کودکان، قاچاق اعضای بدن و سرانجام بهرهکشی از نیروی کار و از طرف دیگر علل و انگیزه قاچاق انسان در ایران و پیامدهای ناشی از آن و بررسی جغرافیایی قاچاق انسان، مواردی هستند که در پژوهش حاضر مورد کنکاش قرار گرفتهاند.
نتایج این پژوهش نشان میدهد که زنان و دختران تقریبا قربانیان همیشگی و به دنبال آن مردان و پسران در رتبههای بعدی قرار دارند. نکته مهم اینکه حجم کمی از قاچاق انسان، شناسایی و قابل پیگیری است. قربانیان قاچاق که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند، بهزور، فریب یا ارعاب ناچار میشوند به شرایط غیرانسانی تن بدهند و بدون توجه به شکل بیرحمانه بردگی، در ترس و درماندگی زندگی کنند.
بردگی داخلی و کار اجباری از جمله شکلهای بهرهکشی از انسان است اما اکثریت قربانیان به بردگی جنسی کشانده میشوند. شواهد نشان میدهد کشور جمهوری اسلامی ایران، به دلیل موقعیت ویژه و قرارگیری در یک منطقه خاص جغرافیایی درگیر مسائل ناشی از قاچاق انسان بوده است.
این وضع همواره امنیت روانی، فردی و امنیت اجتماعی جامعه را با چالش روبرو میسازد. حال پرسش این است که: وضع قاچاق انسان در ایران چگونه است؟ پیامدهای ناشی از آن چه تاثیری بر ساختارهای اجتماعی جامعه خواهد گذاشت؟ مهمترین معضلات و پیامدهای ناشی از قاچاق انسان در ایران در چه سطوحی بروز مییابد و راهکار اصلی در جهت کنترل آن کدام است؟
انگیزه قاچاق
انگیزه قاچاق و علل تندادن قربانیان به این عمل در تحقیق کمیسیون اروپا در بلژیک، ایتالیا و هلند اینگونه بیان شده است: نیاز به پول برای رفع نیازهای نخستین، پول برای خانواده، کار، پول برای داشتن زندگی شیکتر، ماجراجویی، آینده بهتر، آدمربایی، اعتیاد، یافتن شرایط بهتر با کارکردن به عنوان یک روسپی و بیثباتی سیاسی در کشور خود.
قاچاق زنان و دختران
کارشناسان از افزایش قاچاق زنان و دختران در استانهای مرزی کشور و روند صعودی سن قاچاق دختران کمتر از 14 سال خبر دادند. همچنین یافتههای تحقیقی که در سال 82 انجام شده است، بیانگر روند رو به افزایش قاچاق آنها به کشورهای حاشیهیی خلیج فارس، پاکستان، افغانستان و بطور محدود به کشورهای اروپایی و آسیایی بوده است.
قاچاق کودکان
قاچاق کودکان یکی دیگر از اشکال قاچاق انسان است که میتواند جنایت علیه بشریت و نسلکشی محسوب شود. شیوه قانونی و شیوه غیرقانونی 2 شکل اصلی قاچاق کودکان در سطح بینالملل هستند. استعمار از طریق کار اجباری، بهرهکشی و فحشا، پورنوگرافی، پدوفیلها، قطع عضو اعضای کودکان و فروش آن شکل میگیرد.
قاچاق اعضای بدن
انتظار طولانیمدت برای دریافت عضوی از اعضای بدن از طرف بیماران ثروتمندی که نیازمند پیوند عضوی سالم بودند، یکی از مهمترین دلایل رونق تجارت اعضای بدن انسان شد. از آنجا که اغلب قوانین کشورهای مختلف جهان، خرید و فروش اعضای بدن انسان را ممنوع اعلام کرده است، این بازار بطور غیرقانونی شکل گرفت و قاچاقچیان اعضای بدن، آن را سازماندهی کردند. قاچاق اعضای بدن به 3 صورت انجام میشود.
1- جنایتکاران به متقاعد کردن افراد به فروش اعضای بدن خود در برابر مبلغ ناچیزی پول میپردازند.
2- قاچاقچیان پس از مرگ افراد و پایان مراسم تدفین، اقدام به خارج کردن جسد از قبر کرده و برخی از اعضا و بافتهای بدن وی را جدا میکنند. این اعضا و بافتها برای پیوند فروخته نمیشوند، بلکه هدف از فروش آنها تحقیقات علمی و سایر مقاصد تجاری است.
3- باندهای جنایتکار با ربودن اشخاص بویژه کودکان، آنان را بیهوش کرده و اعضای بدنشان را در حالی که زنده هستند، از بدنهایشان جدا میکنند.
اشکال متفاوت قاچاق زنان و دختران در ایران
بر اساس پژوهش سازمان دفاع از قربانیان خشونت، قاچاق زنان و دختران در ایران بطور عمده به 2 شکل «قاچاق به پاکستان» و « قاچاق به کشورهای حاشیه خلیج فارس بویژه امارات متحده عربی» صورت میگیرد.
یافتههای تحقیقی که با همکاری امور مشارکت زنان و کمیته سازمان دفاع از قربانیان خشونت در سال 1382 انجام شده، بیانگر روند رو به افزایش زنان و دختران استانهای مرزی به کشورهای حاشیهیی خلیج فارس، امارات متحده عربی، پاکستان و افغانستان و بطور محدود به کشورهای اروپایی و آسیایی است.
ویژگیهای اصلی قربانیان قاچاق در ایران
قربانیان عموما بین 14 تا 25 سال دارند و از نظر اقتصادی و اجتماعی، در اکثر موارد کشمکشهای درون خانواده، اعتیاد والدین، طلاق، فقر، مسکن نامناسب، سکونت در مناطق پرجمعیت و حاشیهنشینی شهرهای بزرگ موجب میشود تا دختران محیط نامساعد خانواده را ترک کرده یا پدر خانواده مجبور به فروش دختران خود میشود. همچنین از نظر سطح تحصیلات، از آنجا که اغلب قربانیان از اقشار فقیر و دختران فراری هستند، از نظر تحصیلی، در سطح راهنمایی و دبیرستان و در رده سنی 15 تا 17 سال هستند و از فقر فرهنگی و ضعف اعتقادات رنج میبرند.
جغرافیای قاچاق انسان در ایران
در سالهای اخیر، همزمان با گسترش پدیده قاچاق انسان در جهان، گزارشهای بیشتری از قاچاق انسان در ایران انتشار یافته است. براساس اعلام پلیس امنیت ملی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ، قاچاق انسان بصورتی که در کشورهای دیگر انجام میشود، در معاونت مذکور سابقه ندارد؛ اما خروج زنان و دختران جوان بصورت غیرقانونی به کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله دوبی و امارات و فروش آنان به شیوخ عرب مسبوق به سابقه است.یافتههای تحقیقی که با همکاری مرکز امور مشارکت زنان و کمیته سازمان دفاع از قربانیان خشونت در سال 82 انجام شده است، بیانگر روند رو به افزایش قاچاق زنان و دختران استانهای مرزی به کشورهای حاشیه خلیج فارس، امارات متحده عربی، پاکستان و افغانستان و بطور محدود به کشورهای اروپایی و آسیایی است. قاچاقچیان، قربانیان را از کشورهای بنگلادش، افغانستان، پاکستان به داخل ایران حمل و سپس به اروپا میفرستند. در سال 1382، 200 باند قاچاق انسان در آذربایجان غربی که عمدتا در شهرهای باکو، سلماس و چالدران فعالیت میکردند، کشف و متلاشی شدند. همچنین 150 هزار نفر که بصورت غیرقانونی در ایران به سر میبرند، دستگیر شدند. همهروزه بطور متوسط 150 تا 200 هزار نفر افغانی از معابر غیررسمی وارد استان سیستان و بلوچستان میشوند.
جلوگیری از جابهجایی غیرمجاز اتباع افغان باعث شده است که افغانهای فاقد مدارک شناسایی برای تردد از شهری به شهر دیگر در داخل ایران به باندهای قاچاق مراجعه کنند و پولهای گزافی به آنان بپردازند(سازمان دفاع از قربانیان خشونت 42:1382). ایران نیز مانند دیگر کشورها از این پدیده در امان نمانده است.
هرچند آمار دقیقی در اینباره وجود ندارد ولی آنچه از اخبار برمیآید این است که ایران بعنوان یک کشور ترانزیت و به عنوان یک کشور مبدا، مورد استفاده قرار میگیرد. به دلیل نگاه سیاسی و امنیتی به این پدیده فرهنگی اجتماعی، دستگاههای مسوول از ارایه آمار دقیقی در اینباره خودداری میکنند.براساس شواهد موجود، ایران به عنوان یک کشور ترانزیت اشخاصی است که از کشورهای شرقی مانند پاکستان و افغانستان به کشورهای اروپایی قاچاق میشوند.
قاچاقچیان این افراد را از مرزهای خراسان و سیستان وارد و پس از مسیر طولانی از مرزهای غرب و استان آذربایجان غربی خارج میکنند.اما مشکل حادتر، قاچاق اتباع ایرانی به کشورهای حاشیه خلیج فارس و پاکستان است.
برعکس مورد قبل، بزهدیدگان انواع مختلفی دارند و مردان و زنان و کودکان را شامل میشوند، در قاچاق به کشورهای حاشیه خلیج فارس و پاکستان، بزهدیدگان بطور عمده زنان و دختران ایرانی هستند.
راهکارهای پیشنهادی
الحاق به کنوانسیونهای بینالمللی و منطقهیی راجع به قاچاق در اغلب موارد پدیدهیی فرا ملی است. از اموری که میتواند در مسیر مبارزه با قاچاق انسان موثر باشد، همکاری بینالمللی و منطقهیی در قالب همکاریهای دوجانبه و چندجانبه است.درباره همکاریهای دوجانبه، توافقنامهیی که بطور خاص در حوزه قاچاق میان ایران و کشورهای دیگر امضا شده باشد، وجود ندارد.
شاید تنها توافقنامهیی استرداد که میان دولت ایران و برخی از کشورها منعقد شده است، در این زمینه قابل استناد باشد. در این توافقنامه فقط به لزوم استرداد مجرمان میان کشورهای طرف معاهده اشاره شده، بدون اینکه اشاره مستقیمی به بزهکاران قاچاق شده باشد.
اولویت دادن به پیشگیری از قاچاق انسان
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پیشگیری از جرم را در اصل 156 بطور صریح و اصل 8 بطور غیرمستقیم مطمح نظر قرار داده است و این موضوع نشانگر اهمیت و نقش اساسی پیشگیری از جرم بهعنوان یکی از ابزارهای مهم کنترل جرایم است. قانون اساسی با نگرش به بند 5 اصل 156 وظیفه اصلی واکنش در برابر جرم را به قوه قضاییه محول کرده است(رجبیپور 87:1378).
در مرحله اول باید از تمام ابزارهای ممکن در راه پیشگیری از قاچاق انسان استفاده شود. فعالیت آموزشی، فرهنگی، امنیتی و اقتصادی از جمله اقدامات صورت گرفته در این حوزه است. تصویب قوانینی برای تحقق این امور میتواند بسیار مفید و کارساز باشد.سرمایهگذاری در حوزه پیشگیری از وقوع قاچاق بسیار کمهزینهتر از حوزه مبارزه است.
افزایش آگاهیهای عمومی از طریق اقدامات فرهنگی آموزشی
ایران در مقایسه با کشورهای دیگر، کمتر به موضوع پیشگیری توجه میکند. هرچند شاید بتوان برنامههای هفتگی در حوزه پیشگیری از انحرافات اجتماعی مثل مواد مخدر را مشاهده کرد، ولی برنامههای صورت گرفته درباره قاچاق به مراتب کمتر و شاید به جرات بتوان گفت نادر است. شاید علت اصلی آن نیز نگاه امنیتی یا قبح اجتماعی قاچاق باشد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 8 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله قاچاق انسان