لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه76
فهرست مطالب
1
1
5
6
9
10
10
11
14
رابطه اخلاق و تربیت چگونه است؟ 1
الف) مبانى ارزشى لیبرالیسم. 27
ب) مبانى ارزشى تعلیم و تربیت لیبرال. 29
ج - مخالفان تعلیم و تربیت لیبرال. 31
تربیت دینى، تربیت لیبرال، تقابل یا همسویى.. 38
رابطه تربیت دینى و اخلاقى.. 43
جنبههاى فردى و اجتماعى تربیت دینى.. 47
تربیت دینى; هدایتیا تلقین؟ 48
شیوه تلقینى، شیوه مقایسهاى.. 48
جایگاه آموزههاى «رفتارگرایى» در فرایند تربیت.. 50
ریشهیابى شبهه تلقین در تربیت دینى.. 52
روشهاى تربیتى از دیدگاه محقق نراقى.. 67
اولاً: با تقویت عاقله و ایجاد تعادل در قوا، قوه عاقله را نیرومند ساخت تا قواى سهگانه، بویژه واهمه را در اختیار گیرد و بر آن ها مسلط شود؛ بطورى که نه تنها از آنها متأثر نشود بلکه در آنها اثر هم بگذارد. حتى دو قوه شهوت و غضب نتواند بدون اجازه و هدایت قوه عاقله، در وهم اثر بگذارند و آن را به افکار واهى و نامطلوب و غیر منطقى و نامعقول بکشانند.
ثانیاً: با تشریح شرافت افکار پسندیده و آثار گرانبهاى آنها، فکر و ذهن متربّى را به افکار مطلوب و نیکو سوق دهد و کوشش نماید تا وى در اندیشههایى خاص از این افکار معقول که مورد علاقه خود او نیز هست، تمرکز یابد؛ مثلاً در صنع خدا، ظرافتهاى موجود در پدیدههاى آفرینش، نعمتها و الطاف الهى به وى، و مانند آن بیندیشد و ذهنش به این نوع افکار متوجه و معطوف گردد و نظارت و تنبه استمرار یابد تا دیگر متوجه افکار وهمى نشود. حتى اعضا و جوارح او را به کارى مشغول نماید تا با کار عملى فکرش به آن کار معطوف گردد و به امور دیگر پراکنده نگردد. این کار عملى در معطوف داشتن فکر به امر خاص بسیار مؤثر است و شاید یکى از دلایل سفارش اکید بر این که جوان نباید بىکار باشد و گفته شده که خدا جوان بىکار را دوست نداد، همین امر باشد که در دوران جوانى افکار پراکنده به جوان روى مى آورد و کار مشغولیت ذهنى، برایش ایجاد مى کند و تمرکز به وى مىبخشد و با این وسیله از افکار واهى و خیالى جوان پیش گیرى مىشود.
محقق نراقى بسیارى از رفتارهاى نابهنجار، غیر اخلاقى و غیر دینى و وسوسههاى شیطانى را ناشى از عدم بینش صحیح متربّى در مسائل اعتقادى، فکرى، اخلاقى و اجتماعى و عدم شناخت وافى در افعال، رفتار و انگیزه ها، آثار و عوارض آنها مىداند و معتقد است با دادن بینش و شناخت درست، مىتوان متربّى را تربیت کرد و اخلاق وى را اصلاح نمود و از وقوع در مشکلات روانى، رفتارهاى زشت و سرنوشتى ناخواسته، پیش گیرى کرد. از این رو این مربى و متفکر اسلامى در همه جنبههاى تربیتى، بویژه تربیت اخلاقى، بر این روش تأکید مىورزد و معمولاً آن را قبل از روشهاى دیگر متذکر مىشوند و اعتبار زیربنایى براى آن قائلند.
در اجراى این روش و تحقّقِ بینش در متربّى، محقق نراقى توصیه مىکند که مربى به امور زیر بپردازد:
الف: متربّى را از آیات و احادیث در
مدح یا ذم صفات و رفتارهاى مورد تعلیم و تربیت آگاه سازد و آثار و عوارض آنها را که در قرآن و کلمات معصومان(ع) ذکر شده، به وى آموزش دهد و از وى بخواهد تا در آنها اندیشه و تأمّل کند.
ب: شناخت کافى از فضیلت و رذیلت ارائه دهد و حسن و قبح صفت یا رفتار را بیان نماید تا متربّى به تشخیص درست از نادرست، اخلاق و رفتار نیک از اخلاق و رفتار ناپسند و زیبایى یازشتى رفتارى را که مى خواهد از او سربزند، بیابد.
ج: ارتباط عینى را که بین کمال، شرافت و رفتار مطلوب با قوّت و عزت نفس وجود دارد، براى متربّى مکشوف سازد و رابطه نقصان، بیمارىهاى روانى و صفات و رفتارهاى ضد ارزشى را با ضعف و ذلت نفس، تبیین نماید.
د: از علل و اسبابِ بروز صفت یاوقوع عمل که به صورت ناخواسته از متربّى صادر شده، پرده بردارد تا او به درک درستى از آنجه انجام داده است برسد و در آینده از چنین رفتارهاى ناخواسته پیش گیرى کند.
ه: شناخت درستى از عظمت، عزت، قدرت، محبت، رضایت و خشم، عدالت، رحمت خداوند، قضا و قدر آموزش دهد تا در سایه بینش صحیح، راه عبودیت و صراط مستقیم را در رسیدن به هدف عالى تربیتى بپیماید و اگر عملکردهاى نادرستى داشت، مریوس نشود و راه اصلاح را طى نماید.
تحقیق در مورد رابطه اخلاق و تربیت
