فرمت فایل word: (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات : 28 صفحه
پیشگفتار
با وجود پیشرفتهای شگرفی که در قرن اخیر نصیب علم پزشکی شده است و با وجود تحولات فوق العاده ای که در این رشته از علم به وجود آمده است درباره اخلاق پزشکی بویژه در کشور ما مطالب و کتاب های کمتری نوشته شده و کمتر به صورت درس و سخنرانی به دانشجویان ارائه شده است .
هدف نهائی علم پزشکی پیشگیری و درمان بیماری ، آسوده کردن دردمندان و رهائی آنان از چنگال بیماری است . این امر تنا با دانستن فرمولهای پزشکی و آشنائی با قواعد و قوانین بیولوژی ، فیزیولوژی ، پاتولوژی و غیره میسر نیست زیرا پزشک تنها با بیماری طرف نیست ، بلکه با بیمار نیز که یک انسان است طرف می باشد . انسان دارای اخلاق ، صفات و حالات متفاوت است حتی یک فرد ممکن است در زمانهای مختلف واکنش های گوناگون به عوامل مختلف نشان بدهد .زشک باید پیش از درمان بیماری ، خود بیمار را بشناسد و به روحیات و کیفیات خانوادگی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی وی آشنا باشد . پزشک با آشنا بودن به تمام رموز و آداب و اخلاق پزشکی و با بکاربردن آنها می تواند اعتماد بیمار را جلب کند و به نتیجه مطلوب که همان بهبود بیماری است برسد .
در حالیکه پزشک باید تمام بیماران را صرفنظر از نژاد ، جنس ، قبیله و افکار سیاسی آنان به یکسان درمان کند ، اگر اعتقاد عمیق به مبانی دین و مذهب داشته باشد و اصول اخلاقی خود را بر پایه آن قرار دهد محققاً از پزشک دیگری که چنین اعتقادی ندارد در درمان بیماران موثرتر و موفق تر خواهد شد بویژه در عصر ما که اخلاق عمومی اکثر ملل عالم تنزل فاحش پیدا کرده است . اگر پزشکی بخواهد در امر پزشکی بویژه درمان موفق گردد باید عمیقاً معتقد به اصول و قوانین اخلاقی باشد .
پزشک نمی تواند خود را متصف به اخلاق پزشکی نکند . اگر چنین باشد نمی تواند به استانداردهای اخلاقی قسم نامه بقراط وفادار بماند و به بیماران خود خدمات ارزنده ای ارائه نماید . وضع خدمات پزشکی طوری است که بدون فداکاری ، صمیمیت ، خلوص نیت و تفاهم با بشر دردمند و ضعیف نمی توان موفق شد . تمام مراحل تشخیص و درمان احتیاج به یک اخلاق عالی و روحی متعالی دارد .اگر پزشک خود موازین اخلاقی را رعایت ننماید نمی تواند راهنمای اخلاقی خوبی برای بیمارانی باشد که صرفاً برای مسایل اخلاقی به وی مراجعه می کنند . مسائل بیماران همیشه جسمی نیست بلکه اخلاقی و روحی نیز هست اگر پزشکی این مسائل را سرسری بگیرد و یا به علت کثرت بیماران ، به آنها توجه نکند نمی تواند در بیمار نفوذ روحی داشته باشد و بیمار پس از اخذ یک نسخه مفصل اگر با نارحتی روحی از پزشک خداحافظی کند قطعاً به نتیجه مطلوب نخواهد رسید .
و نهایتاً اینکه اساس شغل پزشکی خدمت شریف به بشریت توام با حفظ احترام و عزت بیمار است . پزشک باید خود را لایق احترام و اعتقادی که بیماران به او قائلند ، بنماید . پزشک باید بطور دائم در تلاش و کوشش برای بالا بردن سطح معلومات و مهرات خود باشد و این معلومات را به نحو مطلوب در خدمت بیماران و سایر همکاران خود قراردهد
تحقیق درباره اخلاق در پزشکی