فرمت word
صفحات 18
چکیده:
هدفاز پژوهش حاضر مقایسه نگرش معلمان تلفیقی و عادی نسبت به اثربخشی برنامه آموزشی تلفیق دانش آموزان ناشنوا در مدارس شهر همدان است . روش : در پـژوهش کاربردی (که به روش زمینه ای صورت پذیرفته است) حاضر، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از جامعه آماری معلمان عادی و تلفیقی شهر همدان 30 معلم عادی و 30 معلم تلفیقی انتخاب شدند . در این پژوهش نگرش معلمان نسبت به دانش آموزان ناشنوا واثربخشی برنامه های یکپارچه سازی (تلفیقی) متغیر وابسته و اثربخشی برنامه های آموزشی تلفیقی متغیر مستقل و جنسیت بعنوان متغیر کنترل در نظر گرفته شده است و به منظور سنجش نگرش معلمان و دبیران نسبت به اثر بخشی برنامه های یکپارچه سازی ، پس از اعمال تغییرات و انطباق های ضروری ،از مقیاس نگرش سنج به پژوه و کاکابرایی (1387) استفاده شدکه توسط معلمان تکمیل گردیده است .برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. یافته ها : نتایج این بررسی نشان داد که بین دو میانگین نگرش معلمان تلفیقی و معلمان عادی نسبت به دانش آموزان ناشنوا و اثر بخشی برنامه های آموزش تلفیقی به نفع معلمان تلفیقی تفاوت معنادار آماری وجود دارد .اما بین متغیرهای جنسیت،سن،مدرک تحصیلی معلمان تفاوت معنادار آماری وجود ندارد .نتیجه گیری :حضور دانش آموزان ناشنوا در کلاس معلمان تلفیقی تاثیر مثبتی بر نگرش این معلمان داشته و نگرش های منفی معلمان با همراهی و تماس اجتماعی با دانش آموزان ناشنوا قابل اصلاح می باشد.
کلید واژه ها : یکپارچه سازی آموزشی . دانش آموزان ناشنوا و کم شنوا . مدارس تلفیقی و نگرش
مقاله مقایسه نگرش معلمان تلفیقی و عادی نسبت به دانش آموزان ناشنواو اثربخشی برنامه تلفیق در مدارس