اولین سکونتگاهای ایران باستان
ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺸﺮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲ ﺭﺩﻩ ﻭ ﻳﺎﻓﺖ ﮔﺸﺘﻪ، ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﺍﻟﺘﻤﻴﺮﺍ ﺩﺭ 30 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﻏﺮﺏ ﺳﺎﻧﺘﺎﻧﺪﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺍﺳﭙﺎﻧﻴﺎ ﻻﺳﻜﻮ ﺩﺭ ﺩﺭﻩ ﻭﺭﺯ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺩﻭﺭﺩﻭﻧﻲ ﭘﺎﺭﻳﺲ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﻳﻦ ﻏﺎﺭ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻏﺎﺭ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻫﺎﻱ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭﻩ ﻫﺸﺘﻢ ﻕ ﻡ، ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ. ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻜﻮﻧﺖ ﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﭙﻪ ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺩﻩ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﺴﺘﻄﻴﻞ ﺷﻜﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﺍﺗﺎﻕ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻣﺪﻭﺭ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﻛﺎﻫﮕﻞ ﻭ ﺳﻘﻒ ﺗﻴﺮﭘﻮﺵ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺧﺸﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻗﺎﻟﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ 10 ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﻏﺮﺏ ﺷﻬﺮ ﻫﺮﺳﻴﻦ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻲ ﻫﺮﺳﻴﻦ – ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎﻩ، ﺗﭙﻪ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻲ " ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ " ﻭﺍﻗﻊ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﻔﺎﺭﻱ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1965 ﻡ. ( 1344 ﻩ.ﺵ. ) ﺁﻏﺎﺯ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﻱ 1967 ﻡ. ( 1346 ﻩ.ﺵ. ) 1969 ﻡ. ( 1348 ﻩ.ﺵ. ) ﻭ 1974 ﻡ. ( 1353 ﻩ.ﺵ. ) ﻧﻴﺰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻔﺮﻳﺎﺕ ﭘﻨﺞ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ. ﻗﺪﻳﻤﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻧﻮ ﺳﻨﮕﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ، ﺍﺯ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺗﭙﻪ" ﮔﻨﺞ ﺩﺭﻩ " ﻳﺎﻓﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻗﺪﻣﺖ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻔﺎﻝ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺧﻤﻴﺮﻱ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﺗﻴﺮﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺮﺍﺭﺍﺗﻲ ﻛﻢ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻗﺪﻣﺖ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﺎ ﺭﻭﺵ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻦ 14، ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ 8450 ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻼﺩ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ...
شامل11صفحهword
دانلود تحقیق اولین سکونتگاها