چکیده:
مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی از جمله تسهیلات و تأسیسات جانبی راه های بین شهری هستند که به منظور تمرکز خدمات موردنیاز مسافران ورانندگان احداث شده اند و دارای امکانات و خدمات رفاهی متعددی می باشند.استان خوزستان علیرغم تنوع جاذبه های تاریخی،فرهنگی ،طبیعی ،قومی ،منابع عظیم نفت وگاز،بنادر ومناطق آزاد تجاری با کمبود مجتمع های بین راهی روبرو است.هدف تحقیق مکان یابی مناسب مجتمع ها درجهت توسعه گردشگری،ارتقای کیفیت خدمات بین راهی وتأمین نیازهای گردشگران در استان می باشد.روش تحقیق براساس هدف کاربردی وبر اساس ماهیت توصیفی-تحلیلی است. درتجزیه وتحلیل داده ها با مدل تاپسیس به رتبه بندی هفت محور مورد مطالعه پرداخته وازفرآیند تحلیل سلسله مراتبی برای وزن دهی به شاخص های مؤثر درمکان یابی با سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شده است.محور بندر امام خمینی-اهوازدر میان هفت محور مورد بررسی رتبه نخست وشاخص های فاصله از (مجتمع های موجود وتقاطع ها)واماکن مقدس ،مساجد بالاترین وزن هارا جهت مکان یابی با سیستم اطلاعات جغرافیایی بدست آوردندکه پس از روی هم قرار دادن لایه ها نقاطی که بیشترین اشتراکات را با توجه به وزن شاخص ها داشتند به عنوان مناسب ترین مکان ها انتخاب شده اند.
مکان یابی مجتمع های خدماتی رفاهی بین راهی به منظور توسعه گردشگری با استفاده از مدل های AHPوTOPSIS مطالعه موردی(استان خوزستان)