داشتن زنان متعدد در محیطهای مختلف قبل از پیدایش اسلام امری مرسوم بود آن هم به گونه ای که برای آن عدد خاص و حد و مرز مشخصی وجود نداشت، و به همین جهت پس از ظهور اسلام در برخی موارد فرد مشرک هنگام مسلمان شدن دارای ده زن یا بیشتر از آن بود. دین اسلام با توجه به واقعیت های موجود در جامعه انسانی موضوع چند همسری را بر اساس نیازهای زندگی انسانی محدود کرده و با قرار دادن قیود و شروط خاصی آن را مهار نمود; یعنی از طرفی در تعداد آن محدودیت قائل شد به گونه ای که این ازدواجها نمی بایستی از چهار همسر تجاوز نماید، و از طرف دیگر استفاده از این امر را منوط به حفظ حقوق خانواده و دوری از پایمال نمودن حقوق همسران و نیز اجرای عدالت میان همسران نمود. قرآن کریم پس از اجازه نمودن ازدواج با دو یا سه یا چهار همسر چنین میگوید: (فان خفتم ألا تعدلوا فواحدة ) یعنی : "اگر میترسید که عدالت را (درباره همسران متعدد) رعایت نکنید تنها به یک همسر اکتفا نمایید". عدالت مورد نظر مربوط به امور زندگی از قبیل پرداخت مخارج و همخوابگی و فراهم آوردن وسایل رفاه و آسایش و سایر تعهدات و حقوق خانوادگی است و شامل محبت قلبی و عواطف درونی نمی شود; چرا که علاقه و محبت قلبی خارج از حیطه قدرت انسان است ; پس محبت و اراده قلبی به یکی از همسران تا وقتی که موجب از بین رفتن عدالت در رفتار با سایر همسران نگردد مانعی ندارد. با توجه به آنچه گفته شد چند همسرداری نه تنها از ابتکارات و پیشنهادات اسلام نمی باشد بلکه در جهت محدودسازی آن نیز قوانینی در اسلام به مسلمانان ابلاغ گردیده است . اگر واقع بینانه به مسأله چند همسرداری مورد نظر اسلام نظر کنیم مییابیم که چگونه اسلام با این قانون از حقوق خانواده حمایت نموده و با اجازه نمودن استفاده مشروط از این امر از روابط نامشروع و هوسرانی های بی حد و مرز که عاملی برای خشکانیدن اساس خانواده به حساب میآید جلوگیری نموده است . ما بایستی مسأله تعدد زوجیت را از زاویه نیازهای واقعی بشر مورد نقد و بررسی قرار دهیم نه تحت تأثیر احساسات و عواطف، توجه به امور زیر میتواند تا حدودی نقش چند همسری را در برآوردن پاره ای از نیازها و مشکلات جامعه روشن نماید:
شامل 33 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق چند همسر داری و اثبات نظریه شهید ثانی در تعدد زوجین