با رسیدن به قرن بیست و یکم باید تمام کسانی که مدیریت های نظام های آموزشی و پرورشی فعلی را بر عهده دارند، به دقت تغییر و تحولات را ارزیابی نمایند تا برای آینده ای پر تحرک و تا حدی مطمئن آماده شوند. وجه ی مشخصه ی این آینده، تغییرات سریع و تکنولوژی پیشرفته و زیر سؤال رفتن همه جانبه ی الگوهای زندگی اجتماعی ـ اقتصادی موجود می باشد.
ایران امروز در اثر ناملایمات گذشته و 8 سال جنگ تحمیلی و فشارهای همه جانبه هنوز با مشکلات بهداشتی، اجتماعی، اقتصادی، توزیع و مصرف مواد مخدر، رشد سریع جمعیت و برخی مشکلات دیگر دست به گریبان است که مسلماً آموزش و پرورش آینده نیز با این مسائل درگیر خواهد بود و باید بتواند این مشکلات را به طور شایسته ای که در حد و شأن یک کشور اسلامی، است، حل نمایند. در واقع کشور ما و (شاید جهان امروز) در یک بحران ملی اسلامی کشور هستند و عده ای نیز با آگاهی از دیدگاه های جدید تمایل به نوگرایی تغییر و تحول در جامعه دارند که این مسأله خود یک تناقض ایجاد می نماید. این تناقض با اولین حرکت ها برای تشکیل نظام جدید تعلیم و تربیت در ایران به وجود آمده است.
!.دکترای فلسفه تعلیم و تربیت، عضو هیاءت علمی دانشگاه اصفهان
- دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت
اولین انگیزه ی تشکیل نظام تعلیم و تربیت جدید در ایران، انگیزه هایی از سرشکست های نظامی در برابر عثمانی ها و روس ها بود. دولت وقت و پاره ای از دلسوزان کشور به این فکر متمایل شدند که فلسفه و ادبیات و به طور عام، علوم متداول به تنهایی کارآمدی ندارند و اطلاع از فنون و ابزارهای نظامی جدید نیز لازم است. در اثر ارتباط با کشورهای دیگر، به تدریج به نیازهای دیگر نیز پی برده شد و اولین مدرسه ها شکل گرفت. این شیوه ی تشکیل مدارس جدید، باعث شد نظام سنتی تعلیم و تربیت مدارس جدید را با ارزش ها و فرهنگ خود بیگانه تلقی کند.
تناقض حفظ فرهنگ خودی و نیاز به ابزار و تکنیک دیگران و به تبع آن، پذیرش فرهنگی که از آن تکنیک جذابیت (گذشته از آن که آن فرهنگ خوب است و یابد) از همان روزهای اول تشکیل تعلیم و تربیت جدید مطرح شد. این مسأله هیچگاه در طول سال های اخیر تا به امروز راه حل علمی نیافته است. (1)
شامل 13 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق آموزش و پرورش ایران در هزاره سوم