پایان نامه تاریخچه ی نوشابه سازی

اختصاصی از فی توو پایان نامه تاریخچه ی نوشابه سازی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فایل : word

قابل ویرایش و آماده چاپ

تعداد صفحه :169

1- مقدمه:

آب قسمت اعظم و مهمی از رژیم غذایی متعادل روزانه به شمار می­آید و بدن برای انجام یکسری از فعل و انفعالات و واکنش­ها به آب نیاز دارد که می­توان هضم و جذب غذا و نهایتاً دفع مواد زائد، تنظیم درجه حرارت بدن جذب اکسیژن در شش­ها و دفع انیدریک و تغییرات شیمیایی درون عضلات و نرم شدن مفصلها را نام برد.

بدن روزانه به 8 لیوان آب نیاز دارد که مقداری از آن از طریق غذاهای مختلف به بدن می­رسد و 5 الی 6 لیوان دیگر برحسب عادات غذایی و به صورتهای مختلف وارد بدن می­شود.

نوشیدن شیر بسیار مطلوب است ولی متأسفانه به حد کفایت موجود نبوده است. آب میوه هم به علت گرانی درحد نسبتاً کمی در مقایسه با نوشابه­های دیگر مصرف می­شود و در برخی از شهرها مانند تبریز، شیراز و مشهد و ... عرقیات که عصارة تقطیر بعضی از گیاهان است رواج دارد. آشامیدنی­های دیگر مانند آب معدنی، قهوه، نسکافه و ... به مقدار کم مصرف می­شود.

در کشور آمریکا نسکافه با شیر یا کافی­میت، در انگلیس چای، در فرانسه شراب، در برزیل قهوه و در پاکستان شیر مصرف می­شود. اما در 200 سال اخیر در رژیم غذایی مردم دنیا نوشابه­های غیرالکلی یا سبک رواج پیدا کرده است که این محصولات غذایی دارای دو خصوصیت عمده می­باشند:

1- این محصولات بصورت مایع و برای رفع عطش مصرف می­شوند.

2- محصولاتی هستند که گذشته از قند موجود در آن که ارزش کالری­زایی دارد، معمولاً ارزش غذایی دیگری ندارند.

اصطلاح نوشابه حدود 30 سال است که در زبان فارسی رواج پیدا کرده است. نوشابه­ها جزء نوشیدنی­ها به حساب می­آیند تفاوت نوشیدنی­ها با آشامیدنی­ها این است که آشامیدنی­ها گذشته از جنبه فرح­بخش بودن نیاز بدن را تأمین می­کنند اما در مورد نوشیدنی­ها هیچ کوششی جهت اثبات مغذی بودن آنها انجام نمی­شود.

فرهنگ مصرف نوشابه در بین مردم ایران و در غذای روزمره به غلط یا صحیح بسیار جا افتاده است و روز به روز بیشتر می­شود و به همین دلیل کارخانه­های تولیدکننده تمامی توان خود را در افزایش راندمان تولید به کار می­برند و زمانی که کمیت افزایش یابد، کیفیت فدای کمیت شده و تا زمانی که کیفیت محصولات داخلی در سطح جهانی نباشد نمی­توان از واردات نوشابه­های خارجی جلوگیری کرد که این امر مستلزم سرمایه­گذاری و ارتقاء سطح علمی و گسترش خطوط تولید است.