چکیده :
تغذیه درمانی در کنترل دیابت مهمترین نقش را ایفا می کند. هدف از تغذیه درمانی در دیابت، حفظ مقدار قند خون در محدوده طبیعی، بهبود سطح چربیهای خون، کاهش فشار خون، درمان و جلوگیری از عوارض دیابت همچون بیماریهای قلبی عروقی، رتینوپاتی، نفروپاتی و نیز برآوردن نیازهای تغذیه ای فرد است.
در دیابت نوع 1، غذا باید در زمان معین و مطابق با اثر انسولین تزریقی خورده شود.
زمان اوج اثر انسولین، با زمان بالا رفتن قند خون بعد از غذا، باید همزمان شود.
برای جلوگیری از بروز هایپوگلایسمی از حذف وعده‌های غذایی باید پرهیز شود.
– هدف این است که قند خون ناشتا بین mg/dl 120-80 و موقع خواب بین mg/dl 140-100 حفظ شود.
– برای افرادی که انسولین دریافت می کنند، جلوگیری از افزایش وزن، مسأله مهمی است. انسولین درمانی امکان اضافه وزن را افزایش می دهد. انجام فعالیت فیزیکی منظم، بهترین راه برای جلوگیری از افزایش وزن ناشی از مصرف انسولین است.
– برای صرف میان وعده هایی که در برنامه غذایی طراحی نشده بوده است هم احتیاج به تزریق انسولین هست.
– برای جلوگیری از هایپوگلایسمی، توزیع کالری در طول روز اهمیت دارد. یک الگوی رایج این است که 20% کل کالری روزانه به صبحانه، 35% به ناهار، 30% به شام و 15% به وعده آخر شب اختصاص داده شود. وعده قبل از خواب، برای جلوگیری از هایپوگلایسمی در هنگام خواب توصیه می شود.
نوع فایل: Word
تعداد صفحات: 10 صفحه
مقاله در مورد نقش ورزش و تغذیه در بیماران دیابتی