انتخاب و ارائه نواحی زمین به عنوان مناطق حفاظت شده طبیعی ؛ توزیع شدت کاربری زمین گوناگون در یک منطقه حفاظت شده طبیعی ؛ ارزیابی میزان تاثیرات بر اکوسیستم های ایجاد شده توسط پیشرفت ارائه شده .
از اکولوژیست ها معمولاً درخواست می شود که در کلیه این فعالیت ها مشارکت داشته باشند . همه آن ها در ابتدا بر تشخیص میزان اهمیت برای حفاظت محیط زیست در رابطه با مناطق طبیعی که در ناحیه تحت بررسی ایجاد می گردند تکیه می کنند.
حفاظت از محیط زیست عبارت است از حمایت از ثروت طبیعی یک چشم انداز این ثروت طبیعی شامل عناصری ( خاک، geomorphology ، گیاهان ، گل ها ، جانوران ) است که با فرآیندهای طبیعی در ارتباط می باشند .
فرآیند ارزیابی اهمیت یک ناحیه برای حفاظت از محیط زیست ، ارزیابی اکولوژیکی نامیده می شود . بنابراین ، هدف اصلی ارزیابی اکولوژیکی ارائه معیارها و اطلاعاتی است که برای حمایت از تصمیم گیری در حفاظت از محیط زیست به کار برده می شوند . در این راستا، ارزیابی اکولوژیکی را می توان به صورت ارتباط بین علم اکولوژی و عملکرد مدیریت زمین در نظر گرفت . با تشخیص معتبرترین نواحی به لحاظ اکولوژیکی ، طراحی و عملکردهای با تشخیص مدیریت به منظور حفظ ارزش زمین به کار گرفته می شوند . برای مثال ، این بخش شامل ایجاد نواحی حفاظت شده یا تشخیص ناحیه ای خسارت جزئی برای محله های صنعتی جدید می باشد.
مسئولین شهر سازی که ارزیابی های اکولوژیکی را بر عهده دارند ، دیدگاه هایی را درباره ویژگی های زمین تحت اختیار خود به دست می آورند . به ویژه ارزیابی اکولوژیکی می تواند روش شناسی های سنتی بیشتری را برای ارزیابی منابع طبیعی از قبیل ارزیابی زمین و طبقه بندی قابلیت زمین کامل کند. این روش ها به سوی فعالیت های مبتنی برتولید سوگیری می شوند وهدف آن ها طبقه بندی زمین بر اساس قانون بالقوه آن و کاربرد جنگل داری می باشد .باتعریف مفهوم ارزیابی اکولوژیکی و ادراک آن ، بخش های بعدی یک بازبینی از رویکردهای اصلی را ارائه می دهندکه در تحقیق پیشینه به منظور ایجاد عملکردارزیابی اکولوژیکی ارائه شده اند.
مقاله ترجمه شده با عنوان ارزیابی اکولوژیکی
