دانلودمقاله پرورش ماهی کپور

اختصاصی از فی توو دانلودمقاله پرورش ماهی کپور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .


پیش گفتار:
استفاده مطلوب از منابع آبی، مسئله ای است که نباید از سوی کارشناسان امور نادیده گرفته شود، زیرا وضعیت اقلیمی کشورمان اقتضا می کند که حداکثر بهره برداری از منابع آبی صورت می گیرد. برای استفاده حداکثر از این منابع در مرحله اول باید از به هدر رفتن آب جلوگیری کنیم در ایران باستان روشهائی را مورد استفاده قرار می دادند که هم اکگنون نیز در اکثر مناطق کشور مرسوم است. از جمله این روشها احداث مخازن ذخیره آب است که پس از انباشتن آب در آن، در مواقع لزوم جهت امور کشاورزی و دامداری و غیره به مصرف میرسد. با توجه به وجود مخازن ذخیره آب که از قبل موجود بوده و همچنین احداث شبکه های آبیاری می توانیم از این منابع آبی جهت پرورش ماهی استفاده نمائیم. البته تجربیات در این مورد اندک است و لازم است متخصصین فن با مشاوره و همکاری، شرایط مساعد جهت انجام این کار را فراهم آورند.
امروزه با توجه به نقش و اهمیت آبزیان در تأمین پروتئین انسان، پرورش انواع آبزیان در سطح وسیعی مورد عنایت و توجه قرار گرفته است. بطوریکه هم اکنون سرمایه گذاری قابل توجهی را به سوی خود جلب کرده و افراد زیادی به این فن روی آورده اند. از طرفی محدودیت صید از دریاها و آبهای آزاد و همچنین افزایش تقاضای بازار، خود عاملی جهت استفاده از آبهای داخلی در پرورش آبزیان می باشد.
در کشور ما علیرغم وجود استعداد های بالقوه فراوانی که در مناطق ساحلی فراهم است، امکانات و استعداد های قابل توجهی نیز در اراضی و آبهای داخلی وجود دارد که می تواند در پرورش آبزیان و تولید مقدار قابل توجهی پروتئین سفید مورد استفاده قرار گیرد. از جمله این امکانات قنوات، چشمه ها و چاههای کشاورزی هستند که یا در مظهر اغلب آنها استخر های کوچک و بزرگ ذخیره آب موجود بوده و یا امکان احداث چنین استخرهائی در مجاورت آنها وجود دارد. با توجه به شرایط و موقعیت خاصی که این استخر ها از آن برخوردار هستند می توان به پرورش ماهی در آنها اقدام نمود. بعضی از این استخر ها با توجه به شرایط محیطی و موقعیت جغرافیائی جهت پرورش کپور ماهیان و بعضی از آنها جهت پرورش ماهیان سرد آبی (قزل آلا)، میتوانند مورد استفاده قرار گیرند. در این جزوه آموزشی صرفاً مسائل مربوط به پرورش کپور ماهیان در استخر های ذخیره آب کشاورزی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و امید است مورد استفاده عموم عالاقمندان بویژه روستائیان و کشاورزان عزیز قرار گیرد و در آشنائی هر چه بیشتر آنها با شیلات. علی الخصوص حرفه پرورش ماهی موثر واقع شود.

فصل اول
کلیاتی راجع به پرورش کپور ماهیان
1ـ معرفی کپور ماهیان پرورشی:
کپور ماهیان از گروه ماهیان گرمایی هستند، رشد، نمو و تولید مثل آنها در آبهای گرم با دمای بهینه 20 تا 30 درجه سانتیگراد صورت میگیرد. عمده ترین کپور ماهیان پرورشی عبارتند از:
1ـ کپور معمولی 2ـ کپور علفخوار یا آمور
3ـ کپور نقره ای یا فیتوفاگ 4ـ کپور سر گنده یا بیگ هد
بطور کلی پرورش کپور ماهیان بصورت توأم و در استخر های خاکی صورت می گیرد. هر یک از گونه های مذکور عادت غذایی خاصی دارند و پرورش توأم آنها باعث می شود تا از کلیه سطوح غذاهای موجود در استخر استفاده گردد. در این استخرها هم از طریق کوددهی منظم (جهت تولید غذاهای طبیعی) و هم از طریق دادن غذاهای دستی کلیه احتیاجات غذایی ماهیها تأمین می گردد.
در اینجا بطور جداگانه به تسریح خصوصیات هر یک از گونه های کپور ماهیان پرورشی میپردازیم.
الف ـ کپور معمولی:
از ماهیانی است که بعلت داشتن گوشت وقیمت مناسب در سراسر دنیا پرورش داده می شود.
نژاد پرورشی این ماهی دارای بدنی پهن تر و گوشتی تر از نوع وحشی است. رنگ آن در دو طرف زرد طلائی و در پشت تیره است. هر یک از فلس ها در انتها دارای یک خال سایه رنگ می باشد. باله ها تیره هستند ولی باله دمی گاهی نارنجی یا قرمز رنگ است. از علائم مشخصه این ماهی داشتن بدنی پهن و یک باله پشتی ممند می باشد.
دستگاه گوارش آن نسبتاً ساده و فاقد معده مشخص است. این ماهی همه چیز خوار است و عمدتاً از جانوران کف زی، گیاهان، مواد غذایی پوسیده بستر و داخل گل تغذیه می کند. در آب و هوای گرم و معتدل، نرها در 2ـ1 سالگی و ماده ها در 3ـ2 سالگی بالغ میشوند مناسب ترین دما برای تخم ریزی 20ـ18 درجه سانتیگراد و مناسب ترین دما جهت رشد و نمو آن 25 درجه سانتیگراد است. یک ماهی کپور 4کیلوگرمی 450ـ300 هزار عدد تخم می گذارد.
متخصصین ژنتیک، توانسته اند از ماهی کپور معمولی چند نژاد کم فلس به نام های کپور آئینه ای، کپور خطی و کپور چرمی یا لخت پرورش دهند. این ماهی در شرایط پرورشی بخوبی از انواع غذاهای دستی استفاده می کند.
ب ـ کپور علفخوار یا آمور:
این ماهی عمدتاً از گیاهان عالی و جلبکهای ریسه ای تغذیه می کند. تغذیه فعال این ماهی از گیاهان زمانی شروع می شود که طول ماهی به 3 سانتیمتر و بیشتر رسیده باشد. میزان غذای مصرفی این ماهی در هر شبانه روز حدود 40% وزن بدن و ضریب تبدیل غذا به گوشت حدود 1: 30ـ25 می باشد. مرز شروع و قطع تغذیه این ماهی بین 12ـ10 درجه سانتیگراد میرسد تغذیه ماهی آمور شروع شده و در فصل پائیز زمانی که درجه حرارت به همین حد میرسد، قطع می گردد. این ماهی از گوشت مرغوب و با ارزشی برخوردار است و به طول و وزن قابل توجهی می رسد، بطوریکه طول آن ممکن است تا 5/1 متر و وزن آن تا 50 کیلوگرم برسد. ماهی آمور دارای بدنی کشیده، سرپهن، پوزه گرد و فلسهای درشت می باشد. این ماهی بر خلاف کپور معمولی دارای یک باله پشتی کوتاه است. در سن 5ـ3 سالگی بالغ می شود، یک ماهی آمور 7 کیلوگرمی حدود 800 هزار عدد تخم تولید می کند. این ماهی نقش مفیدی در کنترل گیاهان هرز کف و دیواره های استخر دارد.
ج ـ کپور نقره ای یا فیتوفاگ:
فلسهای این ماهی ریز و نقره ای و بدن فشرده است. روی شکم از زیر گلو تا مخرج لبه ای تیز وجود دارد. زائده های کمان برانشی آن بلند است که از دو طرف بهم متصل شده و در نهایت توده ای اسفنج مانند به وجود می آورند که کار فیلتر کردن آب و گرفتن پلانکتونهای غذائی را انجام میدهند. این ماهی در مراحل اولیه رشد از انواع فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها و در مراحل اصلی رشد عمدتً از فیتوپلانکتونها تغذیه می کند. گرچه در مورد میزان مصرف غذای آنها ارقام کاملاً صحیحی در دست نیست ولی به نظر میرسد که این ماهی روزانه به مقدار 17% وزن بدن خود احتیاج به غذا داشته باشد. درجه حرارت شروع و قطع تغذیه شبیه کپور علفخوار است. پرورش این ماهی در استخر های خاکی مبتنی بر کوددهی استخرهاستو در شرایط آب و هوائی معتدل و گرم، در سن 4ـ3 سالگی بالغ می شود. تعداد تخم های یک ماهی فیتوفاگ 7 کیلوگرمی حدود 500 هزار عدد است. در بازارهای ماهی فروشی به این ماهی به غلط آزاد پرورشی گفته می شود.
د ـ کپور سرگنده یا بیگ هد:
با توجه به اینکه سر این ماهی نسبت به سایر ماهیهای هم گروه خود بزرگتر است، به آن کپور سرگنده گفته می شود. بسیاری از اخصاصات ساختمانی و زیستی آن شبیه ماهی کپور نقره ای است. خالهای تیره وصله مانند روی بدن، ار ویژگیهای بارز آن است. لبه تیز روی شکم این ماهی کوتاه و تنها زیر پایه باله های سینه ای و شکمی قرار دارد. غذای اصلی این ماهی را زئوپلانکتونها تشکیل میدهند. تیغه های داخل قوس برانشی نسبتاً بلند بوده که برای فیلتر کردن انواع زئوپلانکتونهای موجود در آب تکامل یافته است. این ماهی در صورت فراوانی غذا رشد قابل توجهی می کند.
گرچه این چهار گونه کپور در مراحل اولیه زندگی عمدتاً از انواع پلانکتون ها تغذیه می کنند و رقیب غذایی یکدیگرند ولی پس از رسیدن به طول تقریبی 3 سانتیمتر و بیشتر بتدریج غذای آنها اختصاصی شده و هر یک از آنها از گروه غذاهای مربوط به خود استفاده می نمایند.
در استخر های خاکی پرورشی مواد غذائی طبیعی موجود در استخر به 4 گروه تقسیم بندی می شوند که عبارتند از:
فیتوپلانکتونها ـ گیاهان عالی ـ کف زیان و زئو پلانکتونها. زمانی که این چهار گونه کپور پرورشی بصورت توأم یا پلی کالچر پرورشی داده میشوند، کپور نقره ای از فیتوپلانکتون ها، کپور علفخوار از گیاهان عالی کپور معمولی از کف زیان و کپور سرگنده از زئوپلانکتونها تغذیه می کند. البته زمانی که از غذای دستی به عنوان مکمل و با قسمت اصلی غذا استفاده می شود ممکن است نحوه تغذیه و انتخاب غذا توسط ماهیها تغییر نماید، بطوریکه مثلاً ماهی آمور نیز ممکن است از غذای کنسانتره استفاده کند.
2ـ شرایط پرورش کپور ماهیان
الف ـ آب
کمیت و کیفیت آب برای پرورش ماهی از جمله عمده ترین عوامل مؤثر در مزارع پرورشی ماهی است. در صورت عدم تأمین آب کافی با خصوصیات فیزیکی و شیمیائی مناسب بایستی از انتخاب زمین در آن محل به منظور پرورش ماهی صرف نظر کرد. میزان آب مورد نیاز با در نظر گرفتن کیفیت خاک بستر استخرها (نفوذپذیری خاک)، میزان تبخیر سطحی و تعویض آب در اثر فعل و انفعالت زیستی موجودات زنده استخر محاسبه می شود و معمولاً بین 5ـ3 لیتر در ثانیه در هکتار است. کیفیت آب مورد استفاده در پرورش ماهی در تمام طول سال بایستی مورد توجه قرار گیرد و باید مطمئن بود که هیچگونه منبع تغییر دهنده کیفیت آب یا آلودگی در منطقه موجود نیست. آبهای زیر زمینی مثل چاه، چشمه و قتان دارای کیفیت و ترکیب ثابتی هستند در حالیکه آبهای جاری تحت تأثیر عوامل محیطی تغییر دهنده قرار دارند. در صورتیکه منبه آبی دارای سابقه سیلابی و گل و آلودگی است بایستی امکان ته نشین شدن مواد رسوبی وجود داشته باشد و از وارد شدن مستقیم اینگونه آبها به استخر پرورشی ممانعت شود.
مهمترین ویژگیهای شیمیایی آب جهت پرورش کپور ماهیان عبارتند از:
1ـ PH یا اسیدیته: PH آب بیانگر حالت اسیدی، قلیائی یا خنثی بودن آن است. بهتر آن است. بهتر است آب مورد استفاده جهت پرورش خنثی تاکمی قلیائی باشد (PH=7-8).
2ـ EC با هدایت الکتریکی هدایت الکتریکی آب بیانگر میزان املاح محلول آن است. EC حدود 2000 میکروموس بر سانتی متر مربع برای پرورش کپور ماهیان بسیار مناسب است ولی اگر شوری آب استخر در نهایت به حدود 5000 میکروموس برسد اثرات سوء چندانی ندارند.
3ـ اکسیژن محلول: آب ورودی استخر ها بایستی از میزان اکسیژن لازم برخوردار باشد بهترین میزان اکسیژن محلول آب برای کپور ماهیان حدود 6ـ5 میلی گرم در لیتر است. هر چند توان تحمل کپور ماهیان نسبت به کاهش میزان اکسیژن محلول آب زیاد است ولی این میزان نبایستی از 2 میلی گرم در لیتر کمتر شود. آب چشمه هاـ چاهها و قنوات معمولاً از میزان اکسیژن محلول کمی برخوردارند، بنابراین در صورتیکه قرار باشد در این مکانها استخر پرورش ماهی احداث گردد بهتر است محل احداث استخر تا مظهر قنات ـ چشمه با چاه حدود 100 ـ 50 متر فاصله داشته باشد که آب قبل از وارد شدن به استخر فرصت اکسیژن گیری از محیط اطراف را داشته باشد.
4ـ سختی: میزان سختی آب جهت پرورش ماهی بهتر است در حدود 300 ـ 100 میلی گرم در لیتر بر حسب کربنات کلسیم باشد.
5ـ دما: حداکثر درجه حرارت آب نباید از تحمل کپور ماهیان پرورشی که 30 درجه سانتیگراد است تجاوز نماید. مناسب ترین درجه حرارت برای تغذیه و رشد و نمو مطلوب کپور ماهیان 35 درجه سانتیگراد است.
6ـ آب بایستی عاری از مواد آلاینده و فلزات سنگین باشد.
7ـ رنگ و بوی آب بایستی در حد طبیعی باشد.
ب ـ خاک
استخر های پرورش ماهیان گرمابی خاکی است و خاک ماده اصلی ساختمانی این استخر ها را تشکیل میدهد. نظر به اینکه در بهره برداری از استخر های دو منظوره که عمدتاً به صورت بتنی و یا دیواره های بتنی هستند بحث احداث استخر مدنظر نمی باشد. لذا از ذکر جزئیات بیشتر در مورد خصوصیات خاک خودداری می شود.
3ـ احتیاجات غذائی کپور ماهیان
آبزیان نیز مانند سایر جانوران به منظور تأمین انرژی مورد نیاز فعالیتهای زیستی، رشد، نمو و تولید مثل احتیاج به مواد غذائی دارند. از نظر نوع عادت غذائی آبزیان به جهار گروه تقسیم می شوند.
1ـ آبزیان گیاخوار (Herbivour) مانند ماهی آمور و کپور نقره ای
2ـ آبزیان گوشتخوار (carnivour) مانند انواع آزاد ماهیان
3ـ آبزیان همه چیز خوار (omnivour) مانند ماهی گپور معمولی
4ـ آبزیان پوسیده خوار (detrivour) مانند میگو ها و کفال ماهیان
علیرغم تقسیم بندی مذکور، اکثر ماهیان در مراحل اولیه رشد و نمور پس از نوزادی، از موجودات ریز جانوری (زئوپلانکتونها) استفاده می کنند ولی پس از اینکه بچه ماهیها به رشد و نمو کافی رسیدند تغذیه اختصاصی خود را آغاز می کنند. برای مثال ماهی کپور علفخوار با اینکه رژیم غذائی علفخواری دارد تا رسیدن به وزن حدود 3 گرمی عمدتاً از زئوپلانکتونها تغذیه کرده و سپس وارد مرحله گیاهخواری می شود.
از نقطه نظر منبع تولید و تأمین، غذای کپورماهیان پرورشی به دو گروه طبیعی یا زنده و غذا های ترکیبی یا دستی تقسیم بندی می شوند. از غذاهای زنده معمولاً در طول مراحل اولیه رشد و نمو و از غذاهای ترکیبی در سایر مراحل پرورشی استفاده می شود.
الف ـ غذا های زنده:
به کلیه موجودات زنده گیاهی و جانوری که مورد تغذیه ماهی قرار می گیرند غذای زنده گفته می شود. غذا های زنده با توجه به ارزش غذائی بالا و علاقه ماهی به آنها در پرورش ماهیان گرمایی اهمیت خیلی زیادی دارد. چرخه تولید غذاهای زنده در استخر های پرورش ماهیان گرمایی تا حدودی شبیه مناطق کم عمق دریاچه های پر تولید است. در این محیطهای آبی گیاهان خاکزی انجام میدهند. این گیاهان تک سلولی توسط جانوران زیر آبی یا زئوپلانکتونها و همچنین توسط برخی آبزیان مثل کپور نقره ای خورده میشوند. این موجودات مصرف کنندگان اولیه نام دارند. زئوپلانگتونها به مصرف آبزیان کوچک مثل بچه ماهیها و برخی آبزیان بزرگتر مثل کپور سرگنده میرسد که به آنها مصرف کنندگان ثانویه گفته می شود. در استخر های پرورشی برخلاف محیطهای طبیعی حلقه های بعدی تولید و مصرف حذف میگردد و انسان بهره برداری از تولید را انجام می دهد.
همانطور که اشاره شد غذاهای زنده به دو گروه گیاهی پرسلولی شامل انواع گیاهان عالی مثل جلبکها، عدسکهای آبی، نی و غیره تقسیم می شوند که هر یک در مراحل مختلف رشد و نمو ماهیها مورد تغذیه قرار می گیرند.
عمده ترین جانوران آبزی که مورد تغذیه نوزاد ها، بچه ماهیها و ماهیهای بزرگ قرار می گیرند. عبارتند از، زئوپلانکتونهای ریز، سخت پوستان ریز، حشرات آبزی، نرمتنان، کرمها و غیره. هر یک از این ارگانیزرمهای جانوری در مرحله خاصی از زندگی ماهی مورد استفاده قرار می گیرند برای مثال زئوپلانکتونهای ریز بعد از فیتوپلانکتونها غذای اصلی نوزادان کپور ماهیان را تشکیل میدهند. سایر جانوران آبزی نیز با توجه به عادات غذائی ماهیان مورد تغذیه قرار میگیرند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  29  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

طرح لایه باز ماهی فروشی و مرغ فروشی 10

اختصاصی از فی توو طرح لایه باز ماهی فروشی و مرغ فروشی 10 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

طرح لایه باز ماهی فروشی و مرغ فروشی

مناسب چاپ برروی بنر وکارت ویزیت

سایز : 120*300

رزولوشن : 300

دانلود مقاله پرورش ماهی قزل آلا و اصول تغذیه و غذادهی در پرورش ماهی قزل آلا

اختصاصی از فی توو دانلود مقاله پرورش ماهی قزل آلا و اصول تغذیه و غذادهی در پرورش ماهی قزل آلا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه :
با توجه به جمعیت جهان که بطور دائم در حال افزایش می‌باشد و رشد آن در هیچ زمانی متوقف نمی‌شود بدون شک صنایع غذایی فعلی جهان پاسخگوی نیازها نخواهد بود و انسان باید به فکر منابع غذایی ویژه منابع پروتئینی جدید باشد .
یکی از راه های تأمین نیاز روز افزون به پروتئین . تولید آبزیان ، از جمله آبزیان پروتئینی است برای مثال : در نواحی که از شرایط محیطی و آب مناسب برخوردار است می‌توان اقدام به پرورش ماهیان سردابی از جمله ماهی قزل آلا نمود . این ماهی که گوشت آن طعم بسیار مطلوبی دارد می‌تواند به خوبی یکی از منابع پروتئین حیوانی جمعیت کشور ما ( به خصوص در مناطق روستایی ) باشد .
با توجه به دوره به نسبت طولانی پرورش ماهی قزل الا که در اکثرر مناطق کشور حدود 9 تا 10 ماه می‌باشد باید از طولانی بودن این دوره بیشترین برسانیم . استفاده 1 برای ایجاد شرایط مناسب جهت رشد ماهی ببریم تا وزن آنها را به ، بالاترین ، حدممکن ، برسانیم .
ماهی قزل آلا پرورشی برای رشد بیشتر و رسیدن به بالاترین . وزن در
انتهای دوره پرورش ، نیاز به شرایط و زمینه های مساعد کننده معینی دارد این نکته را از یاد نبریم که با توجه به اینکه منابع ، آبی مناسب برای پرورش ماهی قزل آلا محدود می‌باشد ، باید از منابع موجود بیشترین استفاده را ببریم یعنی در هر خردعة پرورش قزل آلا بیشتر از میزان ممکن ماهی را تولید کنیم تا بتوانیم به ستود اقتصادی مناسب دست یابیم . و آب وارد شده به خردعه نیز بیشترین استفاده و بهره گیری به عمل آید .

کلیات
استفاده بهینه از منابع آبی خرد در جهت تولید ماهی با عنایت به بخشهای جمعیتی و محدودیت منابع آبی و خاکی کشور بر کسی پوشیده نسیت تولید پروتئین سفید و ایجاد امکان بالقوه به شرایط بالفعل در زمینه تشکیلات و پرورش آبزیان با توجه به تازگی بحث در نقاط غیر ساحلی کشور و عدم آشنایی مردم در این زمینه تولیدی و در عین حال سود آور از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است . لذا در این راستا و با توجه به شرایط مساعد منطقه ( استان کردستان ) و وجود 554 حلقه چاه و 1146 دهنی ، چشمه و قنات و رودخانه های مهم شهرستان همانند قزل اوزن ، تلوار ، قمچقای ، اوزن دره .
اداره شیلات جهاد کشاورزی شهرستان بیچار فعالیت خود را در سال 1377 شروع و اقدام به شناسایی مناطق مستعد پروش ماهی نمود و بعد از گذشت سه سال پرمبزهایی مهمی‌ همچون مجتمع پرورشی ماهی قزل آلا در روستای قمچقای با ظرفیت تولید 170 تن در سال دو فرعة پرورش ماهی گرم آبی در روستای اصلوات آباد با ظرفیت تولید با ظرفیت تولید 8 تن در سال به بهره برداری رسیده است و این مقدار تولید فقط 20% ظرفیت کل منطقه را شامل می‌شود با توجه به مطالب فوق امید آن است ظرفیت های خالی منطقه که از جمله مهمترین آن سد خانگی روستای گلبلاغ با مساحت 176 هکتار و ذخیرة 8 میلیون متر مکعب آب گام مهمی‌ در جهت بهره وری تولید و اشتغال زایی منظقه برداریم .
1- پرورش ماهی قزل آلا :
ماهی قزل آلا از خانواده آزاد ماهیان و جزو ماهیان سرد آبی می‌باشد این ماهی جهت رشد و نمو نیاز به آب سرد و شفاف و مملو از اکسیژن دارد ماهی قزل آلا در زیستگاه طبیعی خود که اغلب رودخانه های سرد و زلال چشمه ها ، قنوات ، نهرها و دریاچه های آب شیرین می‌باشد ( حشرات کرم ها حصرون ها و سخت پوستان و … ) می‌باشد در استخرهای حاضر در کشور ما گونه ای که پرورش می‌یابد قزل آلای زنگین کمان است .
2- روش های پرورش ماهی قزل آلا :
1) پرورش ماهی قزل آلا به روش متراکم در استخرهای بتنی : در این روش می‌توان با استفاده از آب چشمه ها ، قنوات و رودخانه هایی که گل آلودگی ندارند و دمای آب آنها 12 تا 20 درجه سانتی گراد است اقدام به پرورش قزل آلا نمود . در این روش به ازای هر 7 متر در ثانیه آب ورودی به استخر می‌توان یک تن ماهی درهر دوره پرورشی 5 تا 7 ماهه تولید نمود .
2) پرورش متراکم ماهی در قفس : در این روش در دریاچه ها ، آبگیرها ، و سد های ، دارای آب مناسب و دائمی‌ هستند با استقرار قفسهای شناور می‌توان اقدام به پرورش ماهی نمود .
3- پرورش ماهی قزل آلا با استفاده از آب کشاورزی : این روش که به روش دو منظور مشهور است با احداث استخرهای بتنی در مقابل چاه های عمیق و غیر عمیق ، چشمه های و نهرها و کنال هی کشاورزش و با شرفع فصل کشاورزش دمره پرورشی آغاز می‌شود و نتیجیتاً از آب کشاورزی استفاده بهینه و مضاعف به عمل می‌آید .
4-پرورش ماهی قزل آلا در استخرهای ذخیرة کشاورزی : ماهیدار کردن استخرهای ذخیره و پرورش ماهی در این استخرها همزمان با فصل کشاورزی انجام می‌پذیر .

2- نقش غذا در پرورش ماهی قزل آلا :
برای دست یابی به هدف تولید اقتصادی ماهی قزل آلا ، به کار بردن غذای مناسب و حاوی اجزای مورد نیاز این ماهی ، اهمیت بسیار بالایی دارد . جیره غذایی که برای ماهی قزل آلادر نظر می‌گیریم (غذا آماده ؛ ساخت کارخانجات تولید غذا ) باید از نظر نوع و مقدار ترکیبات تشکیل دهندة آن یعنی ؛ پروتئین ، چربی ، مواد قندی (کربوهیدرات) و مواد معدنی (مینرالها) از ویژگیهای متناسب با نیازهای این ماهی برخوردار باشد .
یکی از مهمترین این ترکیبات ، پروتئین ( نوع و مقدار ) غذاست که از نظر قدرت مقاومت در برابر متلاشی شدن در آب و به هنگام پاشیدن آن به داخل آب استخر ، باید به گونه ای باشد که ماهی فرصت بلعیدن آن را داشته باشد و پیش از دریافت آن توسط ماهی ، متلاشی نشود .
با توجه به اینکه بعد از کیفیت و ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی آب ، غذا از مهمترین عوامل موفقیت در امر پرورش ماهی قزل آلاست ، می‌توانیم به اهیمت و نقش غذا متناسب بودن آن از نظر نوع و مقدار در هر مرحله از رشد و پرورش پی ببریم زیرا در صورت استفاده از غذا یا جیره غذایی مناسب ، علاوه بر تأمین نیاز بدنی آنها ، باعث بهبود وضعیت عمومی‌ و سلامتی ماهیها ، کاهش تلفات در طول دوره پرورش ، سریعتر شدن رشد آنها ، تولید ماهی با متوسط وزنی بالاتر و در نهایت ، دست یابی به مقدار کل تولید بالاتر در هر استخر یا در سطح کل مزرعه خواهد شد .
بر عکس ، چنانچه از غذای حاوی ترکیب غذایی نامناسب استفاده کنیم به نحوی که نیازها تغذیه ای ماهی قزل آلا را تأمین نکند ، برای مثال حاوی مقدار کافی پروتئین و بویژه انواعی خاص از پروتئین ( که باید حاوی اسیدهای آمینه معین مورد نیاز این ماهی در هر دوره از رشد باشند ) یا مقدار کافی از ویتامینهای مورد نیاز این ماهی و یا غذا ، مطلوب و مورد علاقه ماهی نباشد یا فاشد باشد ، همه اینها در نهایت نتایج منفی و نامطلوب همچون عدم مصرف غذا توسط ماهیهای پرورشی ، کاهش میزان مقاومت ماهی در برابر بیماریها و عوامل ناخواسته محیطی از قبیل تغییر اسیدیته آب ، دمای آب و کاهش میزان رشد ماهیها و در حالتهای شدید ، وقوع تلفات در ماهیها و سرانجام ، کاهش میزان تولید سالانة مزرعه و کاهش میزان سودهی و درآمد سالانه مزرعه را به دنبال خواهد داشت .
3- عوامل موثر در رشد ماهی قزل الا :
- عوامل محیطی : شامل شرایط نوری ، تراکم ماهیها ، دمای آب ، مقدار اکسیژن و مقدار گازکربنیک محلول در آب .
- عوامل تغذیه ای : شامل کمیت و کیفیت غذا .
- عوامل داخلی : شامل اندازه ماهی ، بلوج جنسی ، خصوصیات ارثی ماهیها .

1-3- عوامل محیطی مؤثر در رشد ماهی قزل آلا :
1-1-3- تأثیر شرایط نوری بر رشد : هر چه طول روز یا مدت تابش نور کوتاهتر باشد ، میزان رشد ماهی قزل آلا محدودتر می‌گردد و کاهش می‌یابد . قزل آلاهای جوان هنگامی‌ که در طول روز یا در شب در معرض نور اضافی قرار داده شوند ، رشد آنها به میزان 13 تا 17 درصد بیشتر از ماهیهایی خواهد بود که در شرایط نوری طبیعی قرار دارند .
2-1-3- تأثیر تراکم ماهیها بر رشد : چون در پرورش ماهی قزل آلا در استخرهای بتونی ، تعداد به نسبت زیادی ماهی در حجم کوچکی از آب نگهداری و پرورش داده می‌شوند و تراکم ماهیها بالا می‌باشد ، برخورد و تماس بین آنها افزایش می‌یابد و فشار روانی وارد شده به ماهیها را افزایش می‌دهد که برای جبران آن ، میزان اکسیژن محلول در آب باید بالا باشد که برای دست یابی به این شرایط ، میزان جریان آب ورودی به استخرها یا سرعت تعویض آب ، بالا در نظر گرفته می‌شود تا از تجمع مواد سمی‌نظیر آمونیاک در اثر بالا بودن تعداد ماهیها در واحد حجم آب جلوگیری می‌کند و همچنین غذادهی هم از جنبه مقدار غذا و زمان غذادهی به نحوی باشد که رقابت میان ماهیها در گرفتن غذا منجر به بی غذا ماندن تعدادی از آنها نشود .
3-1-3- تأثیر آب بر شرد : دمای آب تا حد زیادی به شرایط آب و هوایی منطقه احداث مزرعه پرورش قزل آلا بستگی دارد . همان طور که می‌دانیم ماهیها و از جمله قزل آلا ، برای به مصرف رساندن غذا در داخل بدن خود و همچنین انجام فعالیت طبیعی اندامها و بافتهای بدن (که سلول ها تشکیل دهنده ) نیاز به اکسیژن دارند تا طبق رابطه کلی و ساده شده زیر :
گاز کربنیک + انرژی اکسیژن + غذا
انرژی مورد نیاز بدن خود را برای انجام فعالیت های زیستی مختلف تأمین کنند . به بیان دیگر ، در صورت عدم وجود اکسیژن یا وجود اکسیژن به مقدار ناکافی در آب و نرسیدن اکسیژن کافی به بدن ماهی فعالیتهای حیاتی ماهیها و مهمترین آنها ، سوزاندن غذا و تولید انرژی مورد نیاز بدن ماهی دچار مشکل و اختلال خواهد شد و ادامة حیات ماهی را غیر ممکن و در موارد شدید ، منجر به مرگ ماهی خواهد شد .
از طرفی ، ماهی قزل آلا بر خلاف موجودات خشکی ، نمی‌تواند از اکسیژن هوا استفاده کند و اکسیژن باید در آب موجود باشد که برای وجود اکسیژن در آب ، این گاز باید از هوا وارد آب شود و با آن حل گردد و بصورت محلول در آب درآید اگر چه در بیشتر موارد ، آبهای مناطق مستعد جهت پرورش قزل آلا از میزان کافی اکسیژن که به حالت محلول در آب در آمدهاست برخوردار می‌باشند (مقدار اکسیژن محلول آنها در حد کافی است ) اما جریان و حرکت آب و وزش باد یا جریان هوا ، به حل شدن اکسیژن هوا در آب کمک می‌کند تا مصرف اکسیژن محلول در آب توسط ماهیها و کاهش میزان اکسیژن محلول آب را با حل کردن اکسیژن جدید در آب ، جبران کند .
یکی از موارد تعیین کننده در این رابطه ، دمای آب استخر پرورش قزل آلا می‌باشد . در صورتی که دمای آب در استخرهای پرورش قزل آلا از حدود 20 درجه سانتی گراد بالاتر برود ، عمل حل شدن اکسیژن هوا در آب یا وارد شدن اکسیژن هوا به آب تا حد زیادی کاهش می‌یابد (این حالت ، اصطلاحاً «کاهش درجه اشباع گازهای محلول» نامیده می‌شود).
برای دست یابی به این هدف که مقدار اکسیژن محلول و موجود در آب در حد نیاز ماهیهای قزل آلای پرورشی باشد و همچنین سایر فعالیتهایی که برای ادامة حیات این ماهی لازم هستند ، نظیر تنفس ، هضم غذا ، سوختن غذا در بافتها و اندامهای بدن (یا سلول ها) به نحو مطلوب صورت گیرد ، بهتر است که دمای آب استخرهای پرورش این ماهی بین 12 تا 16 درجه سانتی گراد باشد .
مناسب ترین آب ، آبی است که دمای آن در حدود 16 درجه سانتی گراد باشد .
همچنین لازم به توضیح است که ماهی قزل آلا ، به دلیل اینکه به طور طبیعی تمایل به زندگی در آبهای سرد دارد و قادر به زندگی در این نوع آب می‌باشد ( که به همین دلیل جزء ماهیان سردابی به حساب می‌آید ) نمی‌توانند آبهایی را که دمای آن بالاتر از 20 درجه سانتی گراد باشد تحمل می‌کند . در چنین شرایطی ، تلفات استخرها شروع می‌شود زیرا برای انجام فعالیتهای حیاتی و از همه مهمتر سوختن غذا در بدن و تولید انرژی ، دمای آب باید در حد معینی باشد .
توضیح اینکه هر چه دمای آب پایین تر باشد ( آب استخر نباید یخ زده باشد ) میزان حل شدن اکسیژن هوا در آب ، افزایش می‌یابد . در ضمن ، هر قدر میزان اکسیژن محلول در آب ، در استخرهای پرورش قزل آلا ، بالاتر باشد (البته نباید از حد معینی فراتر رود زیرا حد بسیار بالای اکسیژن نیز مشکلاتی را برای ماهی ایجاد می‌کند ) اعمال حیاتی بدن ماهی ، به نحو بهتر و مطلوب‌تر صورت می‌گیرد که مهمترین آنها سوزاندن غذا و تولید انرژی در بدن است . در این حالت ، بهیود وضعیت سلامتی ، تغذیه و رشد بهتر ماهیها و سرانجام ، افزایش وزن و تولید مقدار بیشتر ماهی در مزرعه ، از دیگر نتایجی است که به آنها دست خواهیم یافت .
4-1-3- تأثیر مقدار اکسیژن محلل در آب بر رشد : درباره اهمیت این عامل محیطی بسیار مهم ، توضیحاتی در قسمت «تأثیر دمای آب بر رشد» داده شده . یاد آوری این نکته ضروری است که به منظور ایجاد شرایط مناسب برای رشد مطلوب و کافی ماهی قزل آلا ، مقدار اکسیژن حل شده در آب یا مقدار اکسیژن محلول در آب باید بالاتر از 6 میلی گرم در لیتر (006/0 گرم اکسیژن در هر لیتر آب ) باشد و چنانچه مقدار یاد شده از 4 میلی گرم در لیتر کمتر باشد ، باعث ایجاد اختلال در فعالیتهای حیاتی وقوع مرگ و میر و تلفات در آنها می‌شود . علاوه بر تأثیر دمای آب بر میزان اکسیژن محلول آب ، که پیش تر توضیح داده شد ، عوامل دیگری که بر مقدار اکسیژن محلول در آب تأثیر می‌گذارند .
5-1-3- تاثیر مقدار گاز کربنیک محلول در آب بر رشد : همانطور که در قسمت های پیشین توضیح داده شده ، این گاز در نتیجه سوختن غذا با اکسیژن تولید می‌شود . در صورتی که مقدار این گاز در آب از حد معینی بیشتر شود ، به علت تأثیراتی که بر روی ماهی می‌گذارد ، می‌تواند منجر به مرگ آنها گردد .
در موارد زیر مقدار دی اکسید کربن آب استخرهای پرورش قزل آلا به شدت افزایش می‌یابد و می‌تواند به حدی برسد که برای این ماهی خطرناک و کشنده باشد :
الف – هنگامی‌که هوا ابری است یا در شب ها که عمل تولید اکسیژن توسط موجودات زی شناوران گیاهی موجود در آب متوقف می‌شود و در عوض ، تولید گاز کربنیک در اثر فعالیتهای تنفسی آنها افزایش می‌یابد .
ب- زمانی که مقدار غذای داده شده به ماهیهای استخر بیشتر از حد مصرف آنها باشد و قسمت مصرف نشده غذا در کف استخر ته نشین شود و مقدار مواد آلی موجود در آب را افزایش دهد .
پ – هنگامی‌که مقدار تعویض آب استخرها یا میزان آب ورودی به استخر های پرورشی کم باشد با ارتفاع آب استخر پایین باشد و به این طریق ، گاز کربنیک تولید شده توسط ماهیها و زی شناوران موجود در آب ، فرصت تجمع بیایند .
برای پایین آوردن یا کاهش دادن میزان گاز کربنیک آب ، می‌توان به یکی از روشهای زیر عمل کرد :
- انجام عمل هوادهی یا اکسیژن دهی به آب
- بالا بردن اسیدیته آب از طریق افزودن هیدروکسید کلسیم (آهک) به آب استخر ها جلوگیری شود .
6-1-3-سایر عوامل محیطی مؤثر برر میزان رشد ماهی قزل آلای پرورشی : این عوامل که تنها به بیان نام آنها اکتفا می کنیم عبارتند از :
میزان سختی کل آب ، میزان قلیاییت و میزان اسیدیته آب ، میزان املاح محلول در آب (شوری آب) ، میزان مواد معلق موجود در آب (کدورت آب) ، مقدار نیتریت ، نیترات ، سولفید هیدروژن و آمونیاک آب ، میزان تقاضای اکسیژن زیستی ، میزان هدایت الکتریکی و مقدار فلزات سنگین موجود در آب .
2-3- عوامل تغذیه ای مؤثر در رشد ماهی قزل آلا :
به طور کلی غذایی که به قزل آلای پرورشی می‌دهیم باید اجزای غذایی مورد نیاز این ماهی را داشته باشد ، اجزایی که ماهی برای رشد و تولید انرژی و انجام فعالیتهای حیاتی به آنها نیاز دارد . مهمترین اجزای غذایی که باید در غذای قزل آلای پرورشی وجود داشته باشند پروتئین ها ، چربیها ، قندها ، ویتامینها و مواد معدنی یا عناصر کمیاب هستند .
1-2-3- پروتئین ها : یکی از اجزای غذایی بسیار مهم است که برای ساخت بافتهای جدید بدون ماهی و رشد آن ضروری است . پروتئین ها از واحدهای کوچکی به نام «اسید آمینه» تشکیل شده اند . اسیدهای آمینه به طور کلی شامل 20 نوع هستند و پروتئین های گوناگون به نسبتهای متفاوتی از کنار هم قرار گرفتن آنها ساخته می‌شوند. بعضی از پروتئین ها از نظر چند نوع از این اسیدهای آمینه ، غنی یا در مواردی فاقد یک یا چند نوع از آنها هستند و برای تأمین نیاز کامل ماهیها به پروتئین ها یا اسیدهای آمینه ، باید ترکیبی از چند نوع پروتئین در جیره غذایی مورد استفاده قرار گیرد تا کمبودهای احتمالی بعضی از اسیدهای آمینه در یک نوع پروتئین ، توسط سایر پروتئین‌ها جبران شود . یکی از دلایل ترکیب کردن چند نوع ماده غذایی گوناگون حاوی پروتئین برای تهیه جیره غذایی قزل آلا نیز به همین منظور است .
برای تأمین پروتئین مورد نیاز قزل آلا ، از منابع جانوری ؛ نظیر پودر ماهی و گیاهی ؛ نظیر پودر سیا اضافه می‌شود . در مراحل مختلف رشد ، میزان پروتئین مورد نیاز که باید در جیره غذایی قزل آلا موجود باشد ، عبارت است از :
1- در اوایل دوره پرورش ، 50 درصد از مقدار کل جیره (برای تهیه غذای آغازی).
2- در اواسط دوره پرورش ، 40 درصد از مقدار کل جیره (برای تهیه غذای رشد).
3- در اواخر دوره پرورش ، 35 درصد از مقدار کل جیره (برای تهیة غذای پایانی ).
مقادیر توصیه شده فوق مقدار پیشنهادی و کمترین مقدار پروتئین است که باید در جیره غذایی موجود باشد ، زیرا افزون و بالابردن میزان این مقادیر ، اگرچه میزان رشد ماهی را افزایش میدهد ، به علت گران یودن پروتئین نسبت به سایر اجزای غذایی ، هزینه تولید هر کیلوگرم ماهی را بالا می‌برد .
اجزای غذایی که برای تغذیه ماهی قزل آلا به کار می‌روند ،‌ به طور عمده شامل پودر ماهی ، ضایعات کشتارگاهی دام و طیور ، ماهی کیلکا ، آرد سویا ، آرد ذرت ، کنجاله سویا و پودر خون است که مولتی ویتامینی نیز برای رفع نقص پایین بودن میزان احتمالی ویتامینها به آن افزوده می‌شود .

2-2-3-چربیها : دومین جزء غذایی که باید در جیره غذایی ماهی قزل آلا موجود باشد و از نظر میزان اهمیت نیز بعد از پروتئین ها قرار می‌گیرد ، «چربیها» هستند . نقش آنها در تأمین انرژی در بدن ، از طریق سوختن در سلولهای ساخت بافتهای بدن و نقش دیگر آن در ساخت بافتهای کبد و رشد ماهی قزل آلا می‌باشد .
کمترین میزان نیاز ماهی به چربی ، در مراحل گوناگون به این شرح است :
1-در اوایل دوره پرورش ، 15 درصد از مقدار کل جیره (برای تهیه غذای آغازی).
2-در اواسط دوره پرورش ، 12 درصدد از مقدار کل جیره (برای تهیه غذای رشد).
3-در اواخر دوره پرورش ، 9 درصد از مقدار کل جیره (برای تیه غذای پایانی) .
در صورتی که بر مقدار چربی در هر مرحله از دوره پرورش بیفزاییم ، به علت اینکه در سلولهای بدن به جای پروتئین می‌سوزد و تولید انرژی می‌کند ، پروتئین موجود در جیره فقط برای ساخت بافتهای جدید و رشد ماهی به مصرف می‌رسد ( و در این حالت پروتئین صرف تولید انرژی نمی‌شود ) و می‌تواند میزان رشد ماهی را افزایش دهد .
3-2-3-قندها : یکی دیگر از مواد غذایی ضروری برای حیات و رشد ماهی است که باید در جیره غذایی قزل آلا وجودداشته باشد . هنگامی‌که ماهی نتواند انرژی مورد نیاز خود را از سوزاندن پروتئین ها و چربیها تأمین کند ، قندها یا کربوهیدراتها در سلولهای بدن ماهی می‌سوزند . در تغذیه طبیعی قزل آلا ، قندها نقشی دارند ، اما در عمل ، در تهیه جیره غذایی قزل آلا از مواد غذایی استفاده می‌کنیم که در ترتیب خود دارای قند هستند ؛ مانند غلات . دو منبع عمده غندی در جیره غذایی ماهی ، شامل نشاسته (موجود در سیب زمینی و … ) و رشته های گیاهی (ساقه گیاهان و … ) می‌باشند .
مشکلی که در مورد وجود قندها یا کربوهیدراتها در جیره غذایی قزل آلا وجود دارد این است که ماهی در هضم آنها در دستگاه هاضمه (گوارشی) خود و جذب و وارد کردن آنها به خون خود محدودیت دارد و حتی در بهترین شرایط ، حداکثر 60 تا 65 درصد از کربوهیدرات (مثلاً‌ نشاسته) موجود در غذا را حضم و به بدن خود جذب می‌کند و اگر مقدار قندها در جیره غذایی قزل آلا از یک حدی بیشتر باشد ، قسمت قابل توجهی از آن بودن آنکه هضم و به بدن ماهی جذب شود ، از دستگاه هاضمه ماهی عبور می‌کندو از بدن به صورت مدفوع دفع می‌شود . آسانتر و سریعتر می‌کند ، بنابراین بالا بودن بیش از حد میزان کربوهیدرات در جیره غذایی ، به پروتئین ها و چربیهای موجود در غذا فرصت هضم توسط دستگاه گوارش و جذب شدن آنها به بدن ماهی را نمی‌دهد و در نتیجه ، از دسترس ماهی خارج شده و علامتهای مربوط به کمبود پروتئین و چربی را که شامل کاهش رشد و بیماریهای ناشی از کمبود پروتئین هستند در بدن ماهی آشکار می‌شازد .
از طرفی ، در صورتی که میزان قندها در جیره غذایی قزل آلا زیاد باشد ، بعد از هضم و تولید گلوکز (در اثر هضم قندها ) که جذب بدن ماهی می‌شود و مشکلاتی از جمله زرد شدن کبد ماهی را به وجود می‌آورد .
با همه این توضیحات ، دلیل استفاده از قندها یا مواد غذایی حاوی قندها در جیره غذایی قزل آلا عبارت است از :
1- به عنوان یک منبع تأمین کننده انرژی ارزان قیمت ، که به جای پروتئین و چربی مورد استفاده قرار می‌گیرد .
2- موجب افزایش میزان چسبندگی اجزای غذایی به هم و دیرتر متلاشی شدن غذا ، بویژه غذاهای پیش ساخته کارخانجات تولید غذا (پلت) ، می‌شود .
3- استفاده از قندها باعث می‌شود که پروتئین موجود در غذا ، به جای آنکه صرف تولید انرژی شود ، برای ساخت بافتها و اندامهای جدید یا رشد ماهی و در نهایت افزایش میزان رشد ماهی صرف شود .
4-2-3- ویتامینها : نوعی مواد آلی که وجود آنها به مقدار کم در جیره غذایی قزل آلا ضروری است تا رشد و سلامتی این ماهی را تأمین کند و در بعضی از فعالیتهای حیاتی پیچیده سلولس نیز (به عنوان کوآنزیم) نقش دارند . ویتامینها شامل دو نوع محلول در آب و محلول در چربی هستند .
از ویتامینهای محلول در آب ، و و از ویتامینهای محلول در چربی ،‌ می‌توان و را نام برد .
هر چند وجود هر یک از ویتامینها به مقدار کافی در جیره غذایی ضروری است ، ویتامینهای محلول در چربی ، در صورتی که مقدارشان در جیره غذایی بیش از حد نیاز باشد می‌تواند باعث ایجاد مسمومیت در قزل آلای پرورشی شود .
البته در هر مرحله از دوره پرورش ، میزان ویتامین مورد نیاز برای قزل آلا بسته به عواملی متغیر است که از مهمترین این عوامل ، می‌توان میزان رشد ماهی ، دمای آب و تغییرات محیطی را نام برد . باید به این نکته توجه داشت که بعضی از ویتامینها در برابر تابش نور ، حرارت محیط و میزان رطوبت حساس هستند که در صورت نگهداری غذای قزل آلا در شرایط نا مطلوب ، ممکن است ویتامینهای موجود در غذا از بین بروند .
5-2-3- مواد معدنی (مینرالها) : از دیگر اجزای غذایی مورد نیاز قزل آلاست . نقش این مواد در سوزاندن غذا ، افزایش سختی و استقامت استخوانها ، مداخله در تبادل آب این ماهی و محیط اطراف و حضور در ترکیب شیمیایی مایعات مهم بدنی می‌باشند. هفت عنصر مهم معدنی و مورد نیاز قزل آلا عبارتند از :
کلسیم ، کلر ، پتاسیم . سدیم ، فسفر ، منیزیم ، گوگرد .
و همچنین عناصر کمیاب شامل آهن ، روی ، مس ، منگنز ، نیکل و غیره می‌باشد .
میزان نیاز قزل آلا به مواد معدنی به ترتیب عبارت است از : کلسیم 5/0 درصد جیره غذایی ، کلر 5/0 تا 1 درصد ، پتاسیم 3/0 تا 1 درصد ، فسفر 7/0 درصد ، سدیم 3/0 تا 1 درصد ، منیزیم 05/0 درصد و گوگرد 5/0 تا 3 درصد .
در مورد عناصر کمیاب بر اساس جداول غذایی موجود ، در حد نیاز باید در ترکیب جیره غذایی موجود باشند تا علامتهای ناشی از کمبود آنها در ماهی قزل آلا مشاهده نشود .
3-3-عوامل داخلی مؤثر در رشد ماهی قزل آلا :
همان طور که قبلاً ذکر شد ، از این قبیل عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
1- اندازه ماهی : هر چه وزن قزل آلا یا اندازه آن بیشتر شود ، سرعت رشد آن به طور طبیعی کاهش می‌یابد .
2- بلوغ جنسی : با ورود قزل آلا به دوره بلوغ جنسی ، از سرعت رشد آن کاسته می‌شود .
3- خصوصیات ارثی ماهیها : بعضی از ماهیها بر اساس ویژگیهای جنسی که از ماهیهای نر و ماده والد خود به ارث برده اند ، دارای رشد سریعتر و گروه دیگری از آنها دارای رشد کندتر هستند .

4- روش تخمین توده زنده ماهی در استخر :
همان طور که میدانیم بنا به دلایلی ، ما همیشه نیاز داریم از مقدار وزن ماهی زنده موجود در هر استخر پرورش قزل آلا آگاه باشیم که مهمترین این دلایل عبارتند از :
1- تعیین مقدار غذایی که در هر استخر باید ماهیها داده شود .
2- با آگاهی از مقدار وزن زنده ماهی موجود در استخر ، می‌توانیم بتدریج در مواقع لزوم ، تراکم ماهیها را کاهش دهیم و مقداری از ماهیها به استخرهای دیگر منتقل کنیم یا در صورت امکان ، می‌توانیم مقداری از ماهیها را برداشت کنیم .
3- زیر نظر داشتن تعداد ماهیها موجود در استخر در هر مرحله زمانی ، ما را از وقوع تلفات یا سرقت احتمالی ماهیها یه استخر آگاه می‌سازد .
برای تعیین یا تخمین مقدار یا وزن ماهیان زنده موجود در یک استخر می‌توانیم به یکی از روشهای زیر عمل کنیم :
شمارش تک تک ماهیهای هر استخر و ضرب کردن تعداد ماهیها در میانگین وزن آنها یا وزن کردن همه ماهیها موجود در یک استخر . اگر چه این روش بسیار دقیق است ، اما در عمل به دلایلی نظیر وارد شدن استرس به ماهیها ، امکان وقوع تلفات در ماهیها و نیاز به نیروی انسانی (کارگر) زیاد وقت گیر بودن ، انجام نمی‌شود .
در این روش ، یک مشت غذا (پلت) در استخر پرورش قزل آلا می‌ریزیم که در این زمان ماهیها در محل ریختن غذا جمع می‌شوند ، با تور پرتابی (سالیک) ، آنها را صید می کنیم و ماهیها را در همان حالتی که در داخل تور سالیک هستند ، به طور یکجا وزن می‌کنیم و سپس تعدادشان را شمارش می‌کنیم و به استخر باز می‌گردانیم .
این کار را در 3-4 نقطه از استخر انجام می‌دهیم ، آن گاه :
وزن کل ماهیها را در چند بار نمونه گیری محاسبه و با تقسیم وزن کل بر تعداد کل ماهیهای شمارش شده در چند نمونه گیری ، میانگین وزن ماهیها استخر را محاسبه کنیم .
در این روش نیز ماهیها را 18 تا 24 ساعت پس از غذادهی در یک سمت استخر جمع می‌کنیم ، سپس ، از ماهیهای درون جعبه برمی‌داریم و توزین و شمارش می‌کنیم و در بیرون از منطقه تجمع رها می‌کنیم . آن گاه پس از برداشتن تعداد نمونه کافی و توزین آنها ، بقیه ماهیهای درون جعبه را با واژگون کردن به داخل آب رها می‌کنیم و مجدداً با تور سالیک ، نمونه های جدید را از محل تجمع ماهیها صید و به درون جعبه انتقال می‌دهیم .

5- تعیین شاخص رشد (ضریب رشد)
هدف از انجام عملیات پرورش قزل‌ آلا ، افزایش و بالابردن وزن اولیه بچه ماهیها و رساندن آنها به وزن قابل عرضه به بازار می‌باشد و یکی از معیارهای موفقیت در امر پرورش ، رشد مناسب و نسبتاً سریع ماهیها است .
وزن و طول ماهیها پرورشی ، نسبت به هم ، یک رابطه ریاضی دارند :

در این رابطه ، وزن ماهی بر حسب گرم و طول بر حسب سانتی متر است و هر چه مقدار ضریب چاقی بزرگتر باشد ، وزن نسبت به طول معین ماهی ، بالاتر خواهد بود که می‌توان نتیجه گرفت ماهی چاقتر و رشد آن بیشتر است .
بزگترین هدف رشد ، بالابردن میزان پروتئین بدن است و تجمع چربی در بدن در اثر تغذیه بیش از حد و بویژه ذخیره شدن آن در دستگاه گوارش ماهیها ، بی ارزش می‌باشد .
رشد در واحد زمان ، ضریب رشد (شاخص رشد) یا میزان رشد نامیده می‌شود .

در این رابطه (فرمول) ، وزن اولیه وزن ثانویه بر حسب گرم و زمان بر حسب روز است . مثلاً اگر تعدادی بچه که وزن متوسط آنها 5/5 گرم باشد ، پس از 10 روز به وزن 11 گرم برسند ، ضریب رشد بدین صورت محاسبه می‌شود :

در اینجا ، شاخص رشدد یا ضریب رشد 55/0 گرم در روز یا 550 میلی گرم در روز می‌باشد .

6- میزان رشد مناسب ماهی قزل آلا در هر مرحله از پرورش :
در هر مرحله ای از دوره پرورش ، در صورتی که ماهیها در شرایط مطلوب قرار داشته باشند و نیاز محیطی (ما و کیفیت آب ) و تغذیه ای (تأمین نیاز های غذایی و مقدار کافی غذا) آنا تأمین باشد ، باید رشد معینی داشته باشند ، که این رشد هم از نظر طول و هم از نظر افزایش وزن ، مطرح می‌باشد .
میزان افزایش طول روزنامه ماهی قزل آلای رنگین کمان که رابطه مشخصی با درجه حرارت آب دارد ، در جدول یک آمده است .
میزان افزایش وزن روزنامه ماهیها یا طول دوره پرورش برای رسیدن به یک وزن معین نیز با درجه حرارت آب استخر پرورش قزل آلا ارتباط دارد که در جدول دو این رابطه نمایش داده شده است .
مثال : بر اساس جدول 2 ، در آب با دمای 8 درجه سانتی گراد رشیدن وزن ماهی از 20 گرم به 50 گرن . نیاز بع 71 روز زمان دارد . برای محاسبة میزان افزایش وزن روزانه این ماهیها :
گرم وزن اولیه – وزن ثانویه – افزلیش وزن
میلی گرم در روز 5/422 = (روز) (میلی گرم ) 30000 = (روز) (گرم) 30
بنابراین ، در این درجه حرارت آب ،‌ماهی 20 گرمی‌ روزانه 5/422 میلی گرم افزایش وزن خواهد داشت .

جدول 1-رابطه میزان افزایش طول روزانه ماهی قزل آلای رنگین کمان با درجه حرارت آب
درجه حرارت آب (سانتی گراد) میزان افزایش طئل روزانه ماهی (میلی متر)
2 011/0
3 102/0
4 193/0
5 283/0
6 374/0
7 465/0

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   79 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله (whit spot disease)Ich بیماری لکه سفید در ماهی یا Ich

اختصاصی از فی توو دانلود مقاله (whit spot disease)Ich بیماری لکه سفید در ماهی یا Ich دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 36

چکیده:

Ich یک نام عمومی است برای انگلIchthy phthirus multifiliss که عامل بیماری Ich است این انگل تعداد زیادی از ماهی ما را دردوره کوتاهی از زمان می‌کشد. تشخیص ودرمان برای کنترل Ich ضروری است و همچنین برای کاهش تلفات ماهی‌ها. البته پیشگیری از بیماری بهترین روش است برای دوری یا اجتناب از مرگ و میر ماهی‌ها.

تشخیص یا شناسایی Ich

عفونت در ماهی به وسیله Ich ممکن است همراه یکسری خالها یا لکه‌ها برروی پوست باشد که فکر می‌کردند آنها در اثر پاشیده شدن نمک است به علت همین تظاهر بیماری یا پیدایش آن Ich به عنوان بیماری لکه سفید نامیده می‌شود. پوست ماهی همچنین ناهموار به نظر می‌رسد.

فرم بالغ انگل بزرگ می‌باشد(تاmm1 یا32/1 اینچ) و بدون بزرگنمایی دیده می‌شود. Ich اغلب یک نسج مرده از موکوس را بر روی پوست ماهی ایجاد می‌کند که این شبیه است به قارچها وقتی با فاصله به آب نگاه می‌کنیم. با این وجود خیلی از اوقات تنها علامت تظاهر یافته Ichشاید مرگ یا، دم مرگ بودن ماهی است.

در بعضی از نمونه‌های Ich شاید علائم فقط بر روی آبشش‌ها بروز کند نه بر روی پوست ماهی در اثر Ich ممکن است ماهی مشاهده شود که با سرعت زیاد حرکت کرده و به اجسام و یا ته آبگیر می‌خاراند یا می مالد. این رفتار گاهی دم زدن یا Flashing نامیده می‌شود. سرعت و ناگهان نمایش دادن رنگ براق شکم هنگام غلتیدن و حرکات نامنظم دیده شده. که بر روی سطح آب برقی مشاهده می‌شود. که با این تظاهر فکر می‌کردند آنها حشرات را می خورند یا به حشرات حمله می‌کنند. در مرحله‌ی آخر بیماری عفونی Ich ممکن است ماهی‌ها خموده و سست و سنگین به نظر بیایند و بعضی مواقع اطراف جریان آب جمع می‌شوند. در بیماری عفونی ماهی معمولاً از خوردن امتناع می‌کند.

زیر میکروسکوپ Ich کروی یا گرد به نظر می رسد که اطراف یک محور حرکتی تغییر شکل و حرکت می دهد و دارای یکسری موهای خیلی کوچک و ریزی است که مژه نامیده می‌شود و در مجموع انگل را می‌پوشانند. این نوع تحرک اغلب قیاس یا شبیه می‌شود یا آمییها. در مرکز ارگانیسم بالغ یک هسته C شکل می‌باشد (عکس 2) مرحله کوچک عفونت هسته اش فاقد شکل C میباشد. و حرکت آنها در آب تحت مخالف حرکت محوری بالغ ها در آب روان است.

مرحله‌ی پیشرفته عفونت Ichموکوس و اپی‌تلیوم را در پوست و آبشش‌های ماهی سوراخ می‌کند. بعد از سوراخ کردنIch خیلی سخت درمان می‌‌شود به این علت که سلولهای پوششی موکوسی و سلولهای میزبان به وسیله انگل پوشیده شده است.

درمان سریع و صحیح خیلی مهم بوده و کمک می‌کند برای پیشگیری از ایجاد یک عفونت پیشرفته.

سیر تکاملیIch

Ichthy phthirus multifiliss یک انگل تک باخته است که معمولاً در داخل آبگیرها به وسیله حامل ماهی یا دیگر حیوانات یا انسان منتقل می‌شود که این می تواند به از راه رودخانه به داخل آبگیر پمپ شود یا جریان آبی که به عنوان منبعی برای آبگیر استفاده می‌شود.

وقتیIch ماهیان آلوده یا عفونی را ترک می‌کند به آن tomont می‌گویند (عکس3) tomont به کف آبگیر یا دیگر سطوح هجوم می برد و فرم یک کیست (cyst) با دیوراه نازک را می‌گیرد. در داخل کیست tomont تقسیم می‌شود به بیش از 2000 tomites های کوچک وقتی tomites ها از کیست آزاد می‌شوند به داخل آب می‌روند کشیده و دراز می‌شوند و تبدیل به theronts می‌شوند. این therontsها به سمت ماهی میزبان حمله می‌کنند(شنا می‌کنند) و به وسیله‌ی شنای قوی و محکم مژه‌هایش و غدد نفوذی به داخل اپی تلیوم ماهی نفوذ می‌کند. اگر آنها ماهی میزبان را پیدا نکنند معمولاً در عرض 1 تا 2 روز می‌میرند. Ich را تولید می‌کند که یک انگل اجباری است آن باید یک ماهی میزبان زنده داشته باشد. یکبار آنها به داخل ماهی نفوذ می‌کنند و آنها به شکل trophonts برمی‌گردند. Trophontsها از ماهی میزبان تغذیه می‌کنند و تا مادامی که به وسیله درمانهای شیمیای اپی تلیوم درمان شود بالغ می‌شوند. تنها مرحله‌ی theront و tomont به درمانهای آبی یا در آب حساسند.

برای کامل شدنIch زمان لازم است سیر تکاملی آن بستگی به دما دارد.

Ich عموما در ماهی ها بین یاعفونت می‌دهد. اما عفونت در دماهای پایین‌تر اتفاق می‌افتد (کمتر از یا)معمولاًIch در آبهای بالاتر ازیانمی تواند تولید عفونت کند بنابراین مشکلی در ماه‌های گرم تابستان نمی‌تواند اتفاق افتد.

به هر حال در مواردی در مرکز فلوریدا Ich عاملی برای کشتن ماهی‌ها دریا بوده است. برای کامل کردن سیر تکاملی Ich به کمتر از 4 روز نیاز دارد. در دمای بیشتر از یاو بیشتر از 5 هفته در دمای کمتردر یا. دانشمندان کشفیاتی داشتند که انگل Ich می‌تواند مستقیماً به صورت چند تایی تقسیماتی زیر لایه پوست داشته باشد با اجتناب کردن از سه مرحله نرمال سیر تکاملی. وقتی چنین اتفاقی روی می‌دهد سلولهای چند تایی Ich را با سایز مشابه به صورت انبوه زیر لایه نازک سلولهای پوست میزبان می‌بینیم.

Ich قابل درمان نیست وقتی که این درجه از بیماری ایجاد می‌شود و این چنین رفتاری تولید می‌شود زیرا نیازی به جدا شدن از میزبان ندارد و ندرتاً به درمان آسیب پذیر است.

چگونهIch ماهی را می‌کشد؟

دانشمندان به طور قطعی مطمئن نیستند که Ichچطور ماهی را می‌کشد اما یکسری مشاهدات راهنمایی هایی درباره‌ی چگونگی اتفاقات هنگام عفونت با Ich به ما داده است. سلولهای لایه بالایی آبشش، اپی تلیوم به تهاجم Ich واکنش می‌دهد به صورت ضخیم شدگی و در نتیجه جریان اکسیژن از آب به خون در آبشش‌ها محدود و یا مانع آن شده همچنین چین‌ها و پرده های آبشش‌ها تغییر شکل داده و بد شکل شده و حمل و نقل یا جابه جایی اکسیژن تقلیل می‌یابد.

تعداد زیادی انگل ارگانیسم‌های آبشش‌ها را می‌پوشاند و همچنین عامل یک اسناد مکانیکی در جابه جایی اکسیژن می‌شود. این وضعیت با استرس ماهی همراه شده در اثر تنفس سخت، ممکن است لایه‌های اپی تلیوم آبشش جدا شود و عاملی برای از دست دادن الکترولیت‌ها- مواد مغزی و مایعات از ماهی و مشکلاتی را برای ماهی می‌سازد تا به طور منظم آب در بدنش تمرکز نکند.

باکتری‌های ثانویه و قارچها نیز هجوم آورده و وقتی ماهی عفونت با Ich دارد آسان تر آسیب می‌بیند.

پیشگیری:

با وجود اینکه عوامل ممانعت کننده اکیدی هم است Ich می‌تواند یک راهی برای نفوذ به سیستم تولیدی ماهی داشته باشد.

به هر حال باید تلاش کنیم برای جلوگیری از ورود ماهی وحشی به سیستم پرورش ماهی.

تمام گونه‌ ماهیان آب شیرین می‌توانند انگل Ich را حمل کنند.

در پایان زهکشی در خارج از یک استخر یا آبگیر سطح آب در کانال تصفیه یا زهکشی حداقل باید متجاوز از 2 فوت باشد.

ماهیان وحشی و پس مانده از قبیل(sunfish green) زندگی می‌کنند قادر به شنا کردن بر خلاف جریان آب می‌باشند که این آب توسط لوله های زهکشی نزدیک به سطح در کانال زهکشی تصفیه شده است وقتی یک رودخانه منبعی برای پر کردن استخرها یا آبگیرها می‌باشد باید از فیلترها استفاده کرد. اگر چه فیلترها ممکن است به عنوان وحشی به آبگیر یا استخر جلوگیری کنند.

استراتژی منطقی این است که حداقل سه روز قبل از رها سازی‌ ماهی وقتی که استخر از راه یک فیلتر پر می‌شود باید در نظر داشته باشیم که سلولهای جوانIch ممکن است به صورت تصادفی وارد استخر شوند که در صورت عدم وجود ماهی میزبان می‌میرند. زمان طولانی لازم بود اگر دمای آب کمتر از بود.

برای پر شدن جدید آبگیرها همچنین می‌توان از سولفات مس درمانی به کار برد برای کشتن هرtomonts یاtheront که به صورتی اتفاقی درآب باشد.

باید هشیار و محتاط باشیم وقتی که آب محموله جدید از ماهی را وارد استخر می‌کنیم آنها را به دقت برای هر گونه علائم بیماری معاینه کنیم( ارائه یک نمونه برای آزمایش توصیه می‌شود)

اگر امکان دارد ماهیان جدید را برای یک هفته یا بیشتر قرنطینه کرده و مراقبتهای ویژه انجام شود قبل ازامخلوط کردن آنها با ماهیان قبلی در استخر .

وسایل و تجهیزات که در استخر عفونی استفاده می‌شود نباید در استخرهای سالم به کاربرده مگر اینکه ضد عفونی شده باشند یا در آفتاب خشک شده باشند

اگر استخری سابقه عفونت با Ich داشته و یا خیلی به آبهای حاوی ماهی وحشی نزدیک است استخرها را به عنوان پیشگیری درمان کنیم سه تا چهار نوع استعمال درمانی است (که در قسمت بعد بحث می‌شود)

مضافاً نگهداری خوب تغذیه‌ای ماهی به طور قابل توجهی در پیشگیری Ichکمک می‌کند. غیر معمول نیست که گر سنگی کشیدن ماهی باعث عفونت باIch شود.

درمان:

چون در سیر تکاملی Ichیک درمان مؤثر نیست، درمان چند تایی برای سیر تکاملی Ich و مراحل پاترژنز آن توصیه شده.

برای مثال تا روز اول وقتی یک ماده شیمیای به آب اضافه شده برای کشتن Ichتنها درصد معینی از ارگانیسم Ich که به مواد شیمیای حساسند از بین رفته . دو روز بعد خیلی از ارگانیسم Ich بازمانده در پوست فرو رفته و به مرحله جراحت از سیر تکاملی خود می‌رود. درمان شیمیای در آن روز ارگانیسم های حساس را می کشد در راستانی جواب دادن مطلوب، تمام مراحلIch به درمان، ممکن است سه تا 7 درمان نیاز شود.

بستگی به دمای آب دارد. درمان موثر باید به وسیله یک متخصص ایمنی یا بهبود ماهی ارزیابی شود. بعد از سه بار درمان تصمیم گرفت آیا این برنامه درمان ادامه یابد.

میزان مرگ و میر باید مشاهد شو د ونمونه هایی از ماهیان استخر های عفونی باید از نظر Ich زیر میکروسکوپ بررسی شوند.

فواصل درمانی با دما تغییر می‌کند. (جدول 1 درمان موثر را راهنمایی می‌کند).

بعضی متخصصین بهبودی یا ایمنی اعتقاد دارند که درمان باید هر روز به کار برده شود، متوسط در هوای سرد. به جای بالاو پایین رفتن روزهای میانی عفونت با Ich در یک رنج مشخصی پدیدار می‌شود(سیر تکاملی Ich را مشاهده کنید) تغییرات دمایی که بالاتر از یا پایین تر از آن مشاهده شده که نمونه‌هایی از Ichوجود دارد که در مراحل آخر بیماری تشخیص داده شده که به درمان جواب نداده.

یک یا دو درمان شاید برای ماهی‌ها منجر به از دست دادن وقت شود در این تغییر دمایی که رخ می‌دهد.

کارآموزی پرورش ماهی قزل آلا

اختصاصی از فی توو کارآموزی پرورش ماهی قزل آلا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات:60

فهرست مطالب

عنوان صفحه

فصل اول 1
مقدمه 2
1- تعریف ماهیان سرد آبی 3
2- معرفی ماهی قزل آلای رنگین کمان 4
2-1- جایگاه ماهی قزل آلای رنگین کمال در رده بندی جانوری 4
2-2- مورفولوژی و اکولوژی ماهی قزل آلای رنگین کمان 4
2-3- آناتومی و فیزیولوژی دستگاه گوارش 6
2-3-1- دهان 6
2-3-2- حلق 7
2-3-3- مری 7
2-3-4- معده 7
2-3-5- روده 8
3- شرایط محیطی 8
4- تعریف علم تغذیه 9
5- مزرعه پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان 10
6- انواع غذاهای مورد استفاده درمزرعه پرورش 11
6-1- غذای تر 11
6-1-1- ترکیب غذای تر 11
6-2- غذای مرطوب 12
6-3- غذای خشک 13
7- تغذیه بچه ماهیان 14
8- مقدار غذادهی 14
9- زمان و دفعات غذادهی 18
10- کیفیت غذا 19
11- روش های تغذیه 20
12- فرموله نمودن ترکیبات غذایی 22
13- زیست سنجی وتکمیل فرمهای مربوطه 24
13-1- فرم بیومتری 24
فصل دوم
14- احتیاجات مواد غذایی آزاد ماهیان 27
14-1- انرژی لازم در ماهیان و راه های تأمین آن 27
14-1-1 احتیاجات انرژی قزل آلای رنگین کمان 28
14-2- پروتئینها 29
14-2-1- کیفیت پروتئین 30
14-2-2- مواد اولیه پروتئین حیوانی و تغذیه ماهی ها 31
14-2-2-1- پودر ماهی fish meal 31
14-2-2-2- پودر گوشت و خون blood and meat meat 32
14-2-2-3- پودر خون blood meat 33
14-2-3- مواد اولیه پروتئینی با منشاء گیاهی در تغذیه ماهی 34
14-2-3-1 کنجاله تخم پنبه 34
14-2-3-2- کنجاله سویا 35
14-2-3-3- کنجاله آفتابگردان 35
14-2-3-4- کنجاله بادام زمینی: 35
14-2-3-5- پروتئین تک سلولی Single cell protein 36
15-1- احتیاجات چربی قزل آلا 36
16-1- کربوهیدرات ها یا قندها 37
17-1- ویتامینها 38
18-1- بیماریهای بچه ماهیان 41
18-1-1 گرسنگی 41
18-1-2- هگزامیتیاز (اکتومیتوس) 42
18-1-3- مشکلات آبششی 42
18-2- خراشیدن 43
18-3- آفتاب سوختگی 44
فصل سوم
جدول های غذادهی 47
نتیجه گیری 50
فهرست منابع 52