مقدمه:
شاخص رفاه لگاتوم رتبهبندی سالانه موسسه پژوهشی لگاتوم است، که در خصوص سطح رفاه در ۱۴۲ کشور مختلف منتشر میشود. این موسسه از سال ۲۰۰۷ این گزارش را منتشر میکند و پژوهشگران آن، شاخص رفاه را براساس ترکیبی از وضعیت کشورها در هشت حوزه مختلف تعریف کردهاند. که این حوزهها عبارتند از: اقتصاد، فرصتهای کسب و کار، حکومتداری، آموزش، سلامت، امنیت و ایمنی، آزادیهای فردی و سرمایه اجتماعی. در آخرین رتبهبندی (۲۰۱۵) ، بالاترین سطوح رفاه به ترتیب به ۳۰ کشور زیر نسبت داده شده است:
نروژ، سوئیس، دانمارک، نیوزیلند، سوئد، کانادا، استرالیا، هلند، فنلاند، جمهوری ایرلند، ایالات متحده آمریکا، ایسلند، لوکزامبورگ، آلمان، بریتانیا، اتریش، سنگاپور، بلژیک، ژاپن، هنگ کنگ، تایوان، فرانسه، مالت، اسپانیا، اسلوونی، جمهوری چک، پرتقال، کرهی جنوبی، لهستان، و عمارات متحده عربی.
در مقابل، جمهوری آفریقای مرکزی، أفغانستان، هائیتی، چاد، بروندی، جمهوری دموکراتیک کنگو، سوریه، و یمن به ترتیب، پایینترین سطوح رفاه را بین کشورهای مورد مطالعه دارند.
رتبه ایران در فهرست ۲۰۱۵، با یک پله صعود نسبت به سال گذشته، ۱۰۶ است که در حوزههای نامبرده شده به ترتیب از راست به چپ، دارای رتبههای ۱۰۵، ۹۲، ۱۲۲، ۶۵، ۶۷، ۱۲۰، ۱۳۱و ۱۱۵ میباشد.
در این مقاله سعی بر این است تا بررسی هایی را روی بسترهای ایجاد رفاه در کشورهایی که در این چند ساله اغلب در جایگاه اول تا پنجم بودهاند، صورت دهیم و سپس به بررسی عملی بودن یا نبودن اعمال آن بسترها و مدلها بر روی کشورمان، ایران بپدازیم.
تعداد صفحات:12
فرمت: ورد و با قابلیت ویرایش
دانلود مقاله بررسی شاخص رفاه لگاتوم، درسهایی از مرفهترین کشورها