فرمت فایل word: (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات : 11 صفحه
بخشی از متن
یکی از قواعد معروفی که در بسیاری از ابواب فقه کاربرد دارد، «قاعده قرعه»است .قرعه در لغت به معنای بلیه و اضطرابی است که به خاطر شدت ترس وارد قلب می شود و این که قیامت را قارعه می نامند ،برای آن است که دل های دشمنان خدا و گناهکاران در آن روز از خوف حساب و پی آمد آن می تپد و دچار فزع شدید می گردد.در این قاعده امور ذیل مورد رسیدگی قرار می گیرد:
- تاریخچه قاعده قرعه،
- ادله قاعده،
- قلمرو قاعده،
- آیا قاعده قرعه اصل است یا اماره ؟
تاریخچه قاعده قرعه
امام باقر(ع)می فرماید:نخستین کسی که درباره او قرعه زده شد، مریم دختر عمران بود ؛آنجا که خداوند می فرماید:تو نزد آن ها نبودی هنگامی که تیرهای قرعه خود را انداختند.دومین قرعه درباره یونس پیامبر زده شد و سومین درباره عبدالمطلب که وقتی دارای نه پسر شد در مورد دهمین نذر کرد که اگر خداوند پسری را به او روزی کند، وی را در راه خدا سر ببرد، تا این که عبدالله متولد شد و نتوانست او را سر ببرد، زیرا پیامبر خدا در صلب عبدالله بود. پس عبدالمطلب ده شتر در کنار عبدالله قرار داد قرعه زد که به نام هر کدام در آید او را ذبح کند. قرعه به نام عبدالله اصابت کرده، ده شتر دیگر اضافه کرد و میان عبدالله و بیستر شتر قرعه زد باز هم قرعه به نام عبدالله درآمد
تحقیق درباره قاعده قرعه
