فی توو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی توو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق در مورد روش‏شناسى فهم متون دینى

اختصاصی از فی توو تحقیق در مورد روش‏شناسى فهم متون دینى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد روش‏شناسى فهم متون دینى


تحقیق در مورد روش‏شناسى فهم متون دینى

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه41

 

فهرست مطالب

روش‏شناسى فهم متون دینى

 

میزگرد : آیة‏الله محمدتقى مصباح،

 

دکتر مهدى گلشنى و حجة‏الاسلام محمود رجبى،

 

اشاره : مساله فهم متون دینى و شیوه‏ها و معیارهاى آن از جمله مسائلى است که توجه بسیارى از متفکران را در عصر حاضر به خود مشغول داشته است. برخى بر این باورند که فهم این متون بیرون از توان بشر است، برخى نیز با رد این نظر، بر آنند که با توجه به فلسفه نزول این متون - یعنى، هدایت‏بشر - محال است که آن‏ها را از حوزه فهم انسان خارج بدانیم. فهم متون دینى چه شروطى دارد؟ روش‏ها و معیارهاى فهم آن کدام است؟ و... در این میزگرد، در حضور سروران ارجمند، جناب استاد آیة‏الله محمدتقى مصباح، دکتر مهدى گلشنى و حجة‏الاسلام محمود رجبى، به بحث نشسته‏ایم که حاصل این گفت‏وگو به محضر اهل معرفت تقدیم مى‏گردد:

 

معرفت: کتاب‏هاى آسمانى براى فهم و تغییر رفتار انسان نازل شده‏اند و قرآن کریم نیز از این قاعده مستثنا نیست، این مطلب روشن است که فهم قرآن، روش‏ها و شرایط خاص خود را دارد عمده‏ترین روش‏هاى شناخت قرآن کریم کدام‏اند؟

 

استاد مصباح: قرآن کریم در موارد بسیارى، تصریح دارد که «بیان للناس‏»(آل عمران: 138)، «تبیانا لکل شى‏ء»(نحل:89)، «بلسان عربى مبین‏»(شعراء: 195) و «یسرناه بلسانک‏»(مریم:97) است. این تصریحات، همه مؤید این است که قرآن براى مردم قابل درک و فهم است. هدف از نزول آن نیز همین بوده که به‏وسیله قرآن هدایت‏شوند و راه سعادت ابدى خود را بیابند.

 

براى فهم قرآن، چند راه وجود دارد که استفاده از آن‏ها به ما کمک مى‏کند تا با روش صحیح از این کتاب استفاده کنیم و آن را درست‏بفهمیم:

 

اول: وقتى قرار است از راه لفظ، مفاهمه حاصل شود، بین گوینده و شنونده نقاط مشترکى وجود دارد که لفظ بر اساس همان‏ها به کار برده مى‏شود. با توجه به این نقاط مشترک، شنونده همان معنایى را از لفظ مى‏فهمد که مورد نظر گوینده است و همین موضوع فهم مشترک را ایجاب مى‏کند. به عنوان مثال، فهماندن مطلبى به زبان انگلیسى به کسى که از این زبان اطلاعى ندارد، کارى لغو است. بنابراین، اگر گوینده مى‏خواهد مطلبى را به مخاطب خود بفهماند، به‏ناچار، باید بر اساس قراردادهایى که بین این دو مشترک است‏سخن بگوید تا گفت و گو نتیجه‏بخش باشد. براین‏اساس، وقتى قرآن مى‏خواهد با مخاطبان خود سخن بگوید، باید با زبانى صحبت کند که مخاطبانش منظور او را درک کنند و فهم مشترکى از الفاظ آن وجود داشته باشد.

دوم: از یک سو، همه مردم دنیا با یک زبان سخن نمى‏گویند و از سوى دیگر، قرآن براى هدایت همه انسان‏ها نازل شده است، نه فقط براى قومى خاص یا زمانى مخصوص. با توجه به این نکته این سؤال مطرح مى‏شود که مخاطبان قرآن، که داراى زبان‏هاى متفاوتى هستند، چگونه باید از آن استفاده کنند؟ چگونه قرآن  


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد روش‏شناسى فهم متون دینى

پایان نامه هنر

اختصاصی از فی توو پایان نامه هنر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه هنر


پایان نامه هنر

تصاویر ماگریت اشیاء و عناصر را در عین معمولی بودن آنها نشان می‎دهند. خیلی ساده می‎توانیم ادعا کنیم که این اشیاء صرفاً واژه من نقاش هستند، در واقع اما، این نام‎ها کمتر از ترتیب قرار گرفتن اشیاء و کمتر از استنباط فهم از آنها ‎- گویاست. ماگریت خود روش‎های خویش را به این ترتیب برشمرده است. «قرار دادن اشیاء در جاهای غیرعادی، آفریدن اشیاء تازه، تغییرشکل اشیاء آشنا، عوض کرده ماده‎ی اشیاء، به کار بردن کلمه و تصویر با هم ‎…

این روش‎ها در هر حال، چیزی جز طریقه‎های ترسیم یک تصویر نیستند جوانه زدن و ظهور آن را توضیح نمی‎دهند. ماگریت در رابطه با این موضوع تنها از ما الهام یکی دیگر از کلیدهای کلیدی ماگریت صحبت کرده است.

او می‎گوید:

«الهام واقعه‎ای است که شباهت معلول آن است، اندیشه زمانی که الهام شبیه می‎شود» الهام که منشأ پیدایش شباهت است. به این ترتیب منشأ اندیشه است. از طرف دیگر اگر اندیشه‎ای ماگریت فرآیند تولید یک چیز مرئی‎تر، در حین شبیه شدن به آن را توضیح می‎دهد نیست. پس چیست؟ تصویر محصول (عمل) اندیشه است. نوئل (1362) صص 19-22

در نقاشی مگریت، اندیشه ‎- بیشتر از منظره‌‎- در معرض خطر است. اندیشه‎ای که ما معمولاً آن را به گفته شده و شنیده شده ارتباط می‎دهیم. اندیشه‎ای که در اینجا، کمرویی شدیدی برای عیان کردن خود دارد و می‎خواهد همچنان خاموش بماند. هیچ چیزی مخفی‎تر از دیده شدنی نیست، و شاید بتوان گفت که هیچ ماسکی بهتر از آشکاری نیست و اما سکوت، چه کسی به آن گوش می‎دهد؟ و تازه، چه سکوتی است که در کار مگریت، به وسیله‎ی آدم‎هایی که پشت به ما دارند، سر ندارند، و یا صورتشان را پوشانده‎اند، بانگ زده می‎شود؟ آدمهایی که پشت به ما دارند تنها هستند، آنها هم با هم ان چیزی روبه‎رو هستند که ما: توهم تصویر. اما آنها امکان در برگرداندن از آن را ندارند. و پرداختن، بی‎توهم، به توهم مستمندان سکوت است و سکوت تنهایی را نشان می‎دهد.

مگریت یک شیء را طوری قرنطینه می‎کند که خود خودش باشد و در عین حال کاملاً از خودش دور شده باشد. او شیء را به جهانی وار می‎کند که در آن اشیاء برای خود چشم دارند. در چنین دنیایی که نه فایده گرامی است و نه انسان گرامی اشیاء دست از مبارزه کشیده‎اند و چیزی بیان نمی‎کنند که بشود آن را به نقطه رجوعشان محدود کرد. همان، ص 8-10

هاگریت می‎نویسد:

اندیشه با تبدیل شدن به آنچه از جهان بیرون کسب می‎کند و با احیاء مجدد آن، به راز و رمز شبیه می‎شود. همان، ص 29

جهان می‎تواند کتاب گشوده‎ی اندیشه با شد، اما عادت، چشم‎ ما را طوری می‎بندد که گویی رد این جهان نیستیم، آن که می‎اندیشد نگاه را بیدار می‎کند. اما اگر این کار را نکند مجبور است کتاب جهان را از نو بنویسد.

اندیشه خود را درگیر نو شدن نمی‎کند. اندیش نو هست از سر ضرورت.

فوکو درباره‎ی مگریت می‎نویسد:

بسیاری از نقاشی‎های مگریت به یکی انگاشتن عرفانی و افلاتونی واژه‎ها به سختی می‎تازند. همان‎طور که واژه‎ها در زبان‎شناسی سرسوری به چیزها اشاره نمی‎کنند، در سوررئالیسم مگریت نیز تصاویر پرداخته‎ی نقاش به راستی با چیزی که حضور حاکمش به آن سویه‎ی الگو یا سرچشمه‎ای را اعطا کند، هم گون نیستند. فوکو، (1377) ص 18

شناخت لحظه‎ای است که شما را در جریان روزمره جدا می‎کند شما را در متن زندگی در پرانتز قرار می‎دهد.

دالی هدف اصلی خود را بی‎اعتبار کردن کامل دنیای واقعیاتی دانست. که در ظاهر با هدفی که بروتون تعیین کرده بود کمی تفاوت داشت. پرتون از «واقعیت برتر دریا» سخن گفته بود، دالی درصدد برآمد ادعای او را با خاکی که دن زیرپای «واقعیت»‌ مستند کند. در دنیای دالی ساعتها شل می‎شدند و خاصیت کارکردی خود را از دست می‎دهند و شکل انسانی هر لحظه احتمال می‎رود که خرد شود. ولی با وجود این فروپاشی شکل (فرم)، تکنیک به نحو نگران‎کننده‎ای به واقعیت‎گرایی عکاسی وفادار می‎ماند. مفروضات عقلی بیننده علیه خود او به کار می‎افتند. چون اگر دنیای دالی واقعیت دارد، چنان که بافت ظاهریش نشان می‎دهد، پس تعریف ما از واقعیت است که باید از بن تغییر کند. اما اگر واقعیت ندارد، ما باید به آن حس‎هایی که می‎گویند واقعیت ارد و آن روند استدلال......

 

 منابع

1- آرتو، آنتونن (1383). تئاتر و همزادش، ترجمه‎ی نسرین خطاط، تهران: نشر قطره.

2- آلوارز، آ (1374). بکت، ترجمه‎ی مراد فرهادپور، تهران: طرح نو.

3- احمدی، بابک (1377). آفرینش و آزادی، تهران: نشر مرکز.

4- احمدی، بابک (1370). تصاویر دنیای خیالی، تهران نشر مرکز.

5- احمدی، بابک (1374). حقیقت و زیبایی، تهران: نشر مرکز.

‎* احمدی، بابک (1376). خاطرات ظلمت، تهران: نشر مرکز.

6- احمدی، بابک (1375). ساختار و تأویل متن، جلد 1، چاپ سوم، تهران: نشر مرکز.

7- احمدی، بابک (1381). هایدگر و تاریخ هستی، تهران: نشر مرکز.

8- اسپندر، استیون (1377). اندیشه‎های شعر: تی. اس. الیوت، ترجمه‎ی محمدرضا پورجعفری، صص 220-207، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

9- استریندبرگ، اگوست (1370). به سوی دمشق، ترجمه‎ی ایرج زهری، تهران: انتشارات برگ.

اسکولز رابرت (1371). ساختارگرایی ، ترجمه فرزانه طاهری از فصل نام زنده رود صص 19-29 فصل‎نامه زنده بود، شماره 1، اصفهان، کارگاه نقش.

10- اسکولز، رابرت (1379). ساختارگرایی در ادبیات، ترجمه‎ی فرزانه طاهری،‌ تهران: موسسه انتشارات آگاه.

11- اشکلوفسکی، ویکتور (1380). «هنر به مثابه‎ی فن»‌، ترجمه‎ی فرهاد ساسانی، صص 80-49، ساخت‎گرایی، پساساخت‎گرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقاله)، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.

12- اشمیت، کریستیان (1377). «اعتقاد در شعر»، ترجمه‎ی محمد سعید حنایی کاشانی، صص 168-147، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

13- اکو، امبرتو (1371). «ایجاد پیامهای زیباشناختی در زبان»، ترجمه‎ی سعید ارباب شیرانی، صص 18-5، فصل‎نامه زنده رود (فصل‎نامه فرهنگ، ادب و تاریخ)، شماره 1، اصفهان: کارگاه نقش.

14- اکو، امبرتو (1379). «تأویل و تأویل افراطی»، صص 318-267، هرمنوتیک مدرن (گزینة جستارها)، ترجمه‎ی بابک احمدی، مهران مهاجر، محمد نبوی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.

15- الام، کر (1382). نشانه‎شناسی تئاتر و درام، ترجمه‎ی فرزان سجودی، تهران: نشر قطره.

16- الکساندر،‌ ماکیسم و اریکا تونر (1373). «رمانتیک‎های آلمان»، ترجمه‎ی عبدالله توکل، صص 250-189. ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)،‌شماره 2، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

17- الیوت، تی. اس (1375). نقد ادبی، ترجمه و تألیف سید محمد دامادی، تهران: انتشارات علمی.

18- اونز، جیمز روز (1376). تئاتر تجربی، ترجمه‎ی مصطفی اسلامیه، چاپ دوم، تهران: سروش.

19- ایگلتون، تری (1368). پیش درآمدی بر نظریة ادبی، ترجمه‎ی عباس مخبر، تهران: نشر مرکز.

20- ایگلتون، تری (1381). درآمدی بر ایدئولوژی، ترجمه‎ی اکبر معصوم بیگی، تهران: مؤسسة انتشارات آگاه.

21- بارت، رولان (1378). درجة صفر نوشتار، ترجمه‎ی شیریندخت دقیقیان، تهران: انتشارات هرمس.

22- بارت، رولان (1382). لذت متن ترجمه‎ی پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز.

23- بارت، رولان (1380). «مرگ مولف»، ترجمه‎ی فرزان سجودی، صص 173-167، ساخت‎گرایی پسا ساخت‎گرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقاله)، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.

24- باوره، موریس (1373). «تخیل رمانتیک، ترجمه‎ی فرحید شیرازیان، صص 78-55، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 2،‌تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

25- برتنز، یوهانس ویلم (1382). نظریه ادبی، ترجمه‎ی فرزان سجودی، تهران: موسسه انتشاراتی آهنگ دیگر.

26- برشت، برتولت (1375). دربارة تئاتر، ترجمه‎ی فرامرز بهزاد، تهران: خوارزمی.

27- برمن، مارشال (1380). تجربة مدرنیته، ترجمه‎ی مراد فرهادپور، چاپ دوم، تهران: انتشارات طرح نو.

28- بروک، پیتر (1383). رازی در میان نیست، ترجمه‎ی محمد شهبا، تهران: انتشارات هرمس.

29- بروک، پیتر (1350). فضای خالی، ترجمه‎ی حسن مرندی، تخت جمشید: انتشارتت حبش هنر شیراز.

30- بنیامین، والتر (1377). «دربارة برخی از مضامین و دستمایه‎های شعر بودلر»، ترجمه‎ی مراد فرهادپور، صص 48-27، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

31- بورخس، خورخه لوییس (1381). این هنر شعر، ترجمه‎ی میمنت میرصادقی (ذولقدر)، همامتین رزم، تهران: انتشارات نیلوفر.

* بوگاتیف، پیتر (1374). «نشانه در تئاتر» ترجمه‎ی جلال ستاری، صص 214-235، کتاب نماد و نمایش تهران، انتشارات توس.

* بیگز بی، سی. و. ای (1375). دادا و سوررئالیسم، ترجمه‎ی حسن افشار، تهران، نشر مرکز.

32- پالمر، ریچارد (1382). علم هرمنوتیک، ترجمه‎ی محمد سعید حنایی کاشانی، چاپ دوم. تهران:‌ انتشارات هرمس.

33- پاوند، ازرا و اف. اس. فلینت و ‎… (1371)، «چند نوشته از تصویرگرایان»، ترجمه‎ی رضا خاکیانی، صص 93-85، فصل‎نامه زنده رود (فصل‎نامه فرهنگ، ادب و تاریخ)، شماره 1، اصفهان: کارگاه نقش.

34- پریستلی، جی. بی (1352). سیری در ادبیات غرب، ترجمه‎ی ابراهیم یونسی، تهران:‌شرکت سهامی کتاب‎های حبیبی.

35- پیکرینگ، کنت (1379). سناخت نمایشنامه مدرن، ترجمه‎ی ناصر دشت پیما، تهران: انتشارات نمایش.

36- پین، مایکل (1382). فرهنگ اندیشه‎ی انتقادی از روشنگری تا پسامدرنیته، ترجمه‎ی پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکز.

37- تامپسون، فیلیپ (1369). گروتسک در ادبیات، ترجمه‎ی غلامرضا امامی، شیراز: نشر شیوا.

38- تودوروف، تزوتان (1379). بوطیقای ساختارگرا، ترجمه‎ی محمد نبوی، تهران: موسسة انتشارات آگاه.

39- تودوروف، تزوتان (1380). «تعریف شعرشناسی»، ترجمه‎ی فرزان سجودی، صص 158-153، ساخت‎گرایی، پساساخت‎گرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقاله)، تهران: شرکت انتشارت سوره مهر.

40- تیس له‎من، هانس (1383). تئاتر پست دراماتیک، ترجمه‎ی نادعلی همدانی، تهران: نشر قطره.

41- جونز، پیتر (1371). «مروری بر ایماژیسم»، ترجمه‎ی احمد میرعلایی، صص 83-55، فصل‎نامه زنده رود (فصل‎نامه فرهنگ، ادب و تاریخ)، شماره 1، اصفهان: کارگاه نقش.

- چک ویک، چارلز (1378)، سمبولیسم، ترجمه‎ی مهدی سحابی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.

42- رابرتس، جیمز (1382). بکت و تئاتر معنا باختگی، ترجمه‎ی حسن پاینده، چاپ دوم، تهران: انتشارات نمایش.

43- رمبو، آرتور (1362). اشراق‎ها، ترجمه‎ی بیژن الهی،‌ تهران: شرکت تهران فاریاب.

44- رمبو، آرتور (1384). زورق مست (گزیده‎ی اشعار)، ترجمه‎ی محمدرضا پارسایار، تهران: نشر نگاه معاصر.

45- ریچاردز، آی. ا (1375). اصول نقد ادبی، ترجمه‎ی سعید حمیدیان، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

46- ریکور، پل (1378). زندگی در دنیای متن، ترجمه‎ی بابک احمدی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.

47- زرین‎کوب، عبدالحسین (1357). ارسطو و فن شعر، تهران: موسسة انتشارات امیرکبیر.

48- ژنه، ژان (1382). سیاها، ترجمه‎ی عاطفه طاهایی، تهران: نشر اختران.

49- ساراپ، مادن (1382). پساساخت‎گرایی و پسامدرنیسم، ترجمه‎ی محمدرضا تاجیک، تهران: نشر نی.

50- سارتر، ژان پل (نامشخص). ادبیات چیست؟، ترجمه‎ی ابوالحسن نجفی، مصطفی رحیمی، تهران: کتاب زمان.

51- سارتر، ژان پل (1357). دربارة نمایش، ترجمه‎ی ابوالحسن نجفی، تهران: کتاب زمان.

52- ستاری، جلال (1368). آنتونن آرتو، تهران: انتشارات نمایش.

54- سجودی،‌فرزان (1382). نشانه‎شناسی کاربردی، تهران: نشر قصه.

55- سلدن، رامان و پیتر ویدوسون (1377). راهنمای نظریة ادبی معاصر، تهران: طرح نو.

56- سلدن، رامان (1375). نظریه ادبی و نقد عملی، ترجمه‎ی جلال سخنور ‎- سیما زمانی، تهران: انتشارات پویندگان نور.

57- سید حسینی، رضا (1381). مکتب‎های ادبی، جلد دوم، چاپ یازدهم، تهران: موسسة انتشارات نگاه.

58- شیرد، آن (1377). مبانی فلسفة هنر، ترجمه‎ی علی رامین، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

- شید لوفسکی، رومن (1353). تئاتر در مهستان، ترجمه‎ی جمشید نوایی، تهران: دنیای دانش.

- ضمیران، محمد (1381). دانش و قدرت میشل فوکو، تهران، هرمس.

59- فرای، نورتورپ (1377). تحلیل نقد، ترجمه‎ی صالح حسینی، تهران: انتشارات نیلوفر.

60- فرای، نورتروپ (1363). تخیل فرهیخته، ترجمه‎ی سعید ارباب شیرانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

61- فوکو، میشل (1377). این یک چپق نیست، ترجمه‎ی مانی حقیقی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.

- فوکو، میشل (1381)، تاریخ جنون، ترجمه فاطمه ولیانی، تهران، نشر .

62- فوکو، میشل (1381). نیچه، فروید، مارکس، ترجمه‎ی افشین جهان دیده، تهران: انتشارات هرمس.

63- لورکا، فدریکوگارسیا (1370). زندگی و طرح‎های فدریکو گارسیالورکا، ترجمه گردآوری و نگارش علی اصغر قره‎باغی، تهران: سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار هنر.

64- لوکاچ، گئورک (1373). «در باب فلسفة رمانتیک زندگی»، ترجمه‎ی مراد فرهادور، صص 17-1، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 2، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

65- کرگ، گوردون (1383). در باب هنر تئاتر، ترجمه‎ی افضل وثوقی، تهران: نشر قطره.

66- کوکتو، ژان (1367). عقابی با دو سر، ترجمه‎ی هوشنگ حسامی، تهران: انتشارات نمایش.

67- کویگلی، آستین ئی (1382). ژان ژنه، ترجمه‎ی رضا رضایی تهران: نشر ماهی.

68- گادامر، هانس گئورک (1377): «افلاطون و شاعران»، ترجمهغی یوسف اباذری، صص 80-49، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

69- گاست، خوزه ارتگایی (1381). «‌پدیده‎ی ازدحام توده‎ها، ترجمه‎ی حسین بشیریه، صص 227-221، از مدرنیسم تاپست مدرنیسم (مجموعه مقاله)، تهران: نشر نی.

* گروتوفسکی، یرژی (1349)، به سوی تئاتر بی‎چیز، (مجموعه مقاله)، ترجمه‎ی حسن مرندی، شیراز: انتشارات جشن هنر.

* گروتوفسکی، یرژی (   ). «‌بیانیه اصول»، ترجمه‎ی داریوش قمری، صص     ، مجله نمایش، شماره     ، تهران: ‌انتشارات نمایش.

70- کوتو، هاجیمه (1370). «‌نو و کیوگن»، صص 69-47، نمایش ژاپنی زنده هزار ساله (مجموعه مقاله)، ترجمه‎ی سهیلا نجم، تهران: سروش.

71- گیرو، پی‎یر (1380). نشانه‎شناسی، ترجمه‎ی محمد نبوی،‌ تهران: مؤسسة انتشارات آگاه.

72- لچت، جان (1378). پنجاه متفکر بزرگ معاصر، ترجمه‎ی محسن کریمی، چاپ دوم، تهران: انتشارات خجسته.

73- اش، اسکات (1383). جامعه‎شناسی پست مدرنیسم، ترجمه‎ی حسن چاوشیان، تهران: نشر مرکز.

74- لورکا، فدریکوگارسیا (1348). خانة برنارداآلبا، ترجه‎ی محمود کیانوش، تهران: چاپخانه فاروس.

75- لورکا، فدریکوگارسیا (1356). عروسی خون، ترجمه‎ی احمد شاملو، چاپ دوم، تهران: انتشارات توس.

76- لورکا، فدریکو گارسیا (1347). گزیده‎ی اشعار، ترجمه‎ی بیژن الهی و گروه مترجمین، تهران: موسسه چاپ و انتشارات امیرکبیر.

77- لینتن، نوربرت (1383). هنر مدرن، ترجمه‎ی علی رامین، تهران: نشر نی.

78- ماری،‌ ژیزل (1383). تئاتر سمبولیست، ترجمه‎ی مهوش قدیمی، تهران: نشر قطره.

* متیوز، جی. اچ (1382). آندره برتون، ترجمه‎ی کاوه میرعباسی، چاپ دوم، تهران: نشر ماهی.

79- مقدادی، بهرام (1378). فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی، تهران: فکر روز.

80- مکاریک، ایرناریما (1384). دانش‎نامه‎ی نظریه‎های ادبی معاصر، ترجمه‎ی مهران مهاجر ‎- محمد نبوی، تهران: موسسه‎ی انتشارات آگاه.

81- مک‎گلین، فرد (1373). ‌«پست مدرنیسم و تئاتر»، ترجمه‎ی مصطفی مختاباد، صص 229-217، فصل‎نامة هنر، شماره 25، تهران: معاونت هنری مرکز مطالعات و تحقیقات هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

82- مگی، برایان (1377). فلاسفة بزرگ، ترجمه‎ی عزت‎الله فولادوند، چاپ دوم، تهران: شرکت سهامی انتشارات خوارزمی.

83- مگی، برایان (1374). مردان اندیشه، ترجمه‎ی عزت الله فولادوند، تهران: طرح نو.

84- میرسکی، د. س (   ). تاریخ ادبیات روسیه، ترجمه‎ی ابراهیم یونسی، جلد دوم، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر.

85- مینیون، پل لویی (1383). چشم‎انداز تئاتر در قرن بیستم، ترجمه‎ی قاسم صنعوی، تهران: نشر قطره.

86- ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1371). پیدایش ادبیات نمایشی نو در ایرلند، تهران: انتشارات برگ.

87- ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1365). تئاتر پیشتاز، تجربه‎گر و عبث‎نما، تهران: انتشارات واحد فوق برنامه بخش فرهنگی دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی.

88- ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1368). گزاره‎گرایی (اکسپرسیونیسم) در ادبیات نمایشی. تهران: سروش.

89- ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1368). نمادگرایی (سمبولیسم) در ادبیات نمایشی، جلد 1 و 2، تهران: انتشارات برگ.

* ناظرزاده کرمانی، فرهاد (1370). «نوآوری و تجربه‎گرایی در تئاتر معاصر جهان»، صص 50-48، کیهان فرهنگی، سال 8، شماره 4، تهران: انتشارات کیهان.

90- نجم، سهیلا (1368). «کاتاکالی نمایش رقصی هند»، صص 46-27، کتاب طنین (مجموعه مقاله)، جلد اول، تهران: سروش.

91- نوئل، برنار (1362). رنه ماگریت، ترجمه‎ی محسن کرامتی، تهران: کتاب فروشی و انتشارات بهار.

92- نیچه، فریدریش (1377). حکمت شادان، ترجمه‎ی جمال آل احمد، سعید کامران، حامد فولادوند، تهران: جامی.

93- نیچه، فریدریش ویلهلم (1377). زایش تراژدی، ترجمه‎ی رویا منجم، تهران: نشر پرسش.

94- والری، پل (1377). «شعر و تفکر انتزاعی»، ترجمه‎ی هاله لاجوردی، صص 25-1، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی،‌ فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

95- وایس، پیتر (1381). شکنجه و قتل ژان پل ما را به اجرای ساکنان تیمارستان شارنتون به کارگردانی مارکی دوساد، ترجمه‎ی محمد نجفی، چاپ دوم، تهران: انتشارات نیلا.

96- ولک، رنه (1375). تاریخ نقد جدید، ترجمه‎ی سعید ارباب شیرانی، جلد 3، تهران: انتشارات نیلوفر.

97- ولک، رنه (1379). تاریخ نقد جدید، ترجمه‎ی سعید ارباب شیرانی، جلد 2/4، تهران: انتشارات نیلوفر.

98- ولک، رنه (1383). تاریخ نقد جدید، ترجمه‎ی سعید ارباب شیرانی، جلد 5، تهران، انتشارات نیلوفر.

99- ولک، رنه و آوستن وارن (1373). نظریة ادبیات، ترجمه‎ی ضیاء موحد و پرویز مهاجر، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

100- ویلیه، آندره (1376). «کریک، یتیس و تئاتر شرق»، صص 35-19، آئین و اسطوره در تئاتر، ترجمه‎ی جلال ستاری، تهران، انتشارات توس.

101- هارلند، ریچارد (1380). ابرساختگرایی، ترجمه‎ی فرزان سجودی، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.

102- هارلند، ریچارد (1382). درآمدی تاریخی بر نظریه‎ی ادبی از افلاطون تا بارت، ترجمه‎ی گروه ترجمه شیراز (علی معصومی، ناهید سلامی، غلامرضا امامی، شاپور جورکش)، تهران: نشر چشمه.

103- هامبورگر، میکائیل (1377). ‌«شعر ناب و سیاست ناب»، ترجمه‎ی مراد فرهادپور، صص 205-169، ارغنون (فصل‎نامه فلسفی، ادبی، فرهنگی)، شماره 14، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

104- هاوزر، آرنولد (1372). تاریخ اجتماعی هنر، ترجمه‎ی امین مؤید، جلد 3-4، چاپ سوم، تهران: انتشارات چاپخش.

105- هاوکس، ترنس (1380). استعاره، ترجمه‎ی فرزانه طاهری، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.

106- هسه، هرمان (1346). گرگ بیابان، ترجمه‎ی کیکاووس جهانداری،‌ چاپ دوم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

107- هنفلینگ، اسوالد (1381). چیستی هنر، ترجمه‎ی علی رامین، چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس.

108- هایدگر، مارتین (1382). سرآغاز کار هنری، ترجمه‎ی پرویز ضیاء شهابی، چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس.

- مکرر، هیوم، تی (1371). بر فراز لنگرگاه، ترجمه احمد میرعلایی ضیاء موحد، ص 105، فصل‎نامه زنده رود، شماره 1، اصفهان کارگاه نقش.

109- یاکوبسن، رومن (1380). «زبان‎شناسی و شعرشناسی»، ترجمه‎ی کورش صوفی، صص 105-89، ساخت‎گرایی، پساساخت‎گرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقاله)، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.

110- یاکوبسن، رومن (1380). «قطب‎های استعاره و مجاز». ترجمه‏ی کورش صفوی، صص 128-115، ساخت‎گرایی، پساساخت‎گرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقاله)، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.

111- یانگ، جولیان (1384). فلسفة هنر هایدگر. ترجمه‎ی امیر مازیار، تهران: گام نو.

112- یونسکو، اوژن (1378). بازی کشتار، ترجمه‎ی حسینعلی طباطبایی،‌ داود رشیدی، تهران: انتشارات دید.

113- یونسکو، اوژن (1347). تشنگی و گشنگی، ترجمه‎ی رضا کرم رضایی، تهران: انتشارات روز.

 

 

این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 152 صفحه   آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا بازکنید .


دانلود با لینک مستقیم


پایان نامه هنر

پایان نامه هرمنونتیک و نقش آن در فهم متون دینی

اختصاصی از فی توو پایان نامه هرمنونتیک و نقش آن در فهم متون دینی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه هرمنونتیک و نقش آن در فهم متون دینی


پایان نامه هرمنونتیک و نقش آن در فهم متون دینی

معنای لغوی هرمنوتیک به این صورت تعبیر شده است.

فن، یاهنر تفسیر و تاول متن ، گفتاری یا نوشتاری، ازنظر مولف (بابک احمدی) این تعریف، تعریف جامعی نیست دلائل مولف بر کامل نبودن تعریف:

1- نخستین دلیل بر جامع نبودن تعریف داده شده این است که ما نه فقط متون نوشتاری و گفتاری بلکه رفتارها (نگاه‌ها) لحن‌های متفاوت، اشارات، رویدادها را نیز تاویل می‌کنیم ودر صدد بر می‌آییم تامعنایی خاص را برای اینموارد قائل شویم.

2- در این تعریف کارکردهنر چندان واضح بیان نشده است این گونه تعاریف قاعده‌هایی نظمی را مطرح می‌کنند که اگر بگویم دست نیافتنی است بیراهه نرفته‌ایم.

3- در این تعریف، ما نمی‌توانیم بین دو جنبه‌ی مهم تاویل که شامل (توضیح معنا و انطباق معنا با شرایط مختلف) است تفاوتی قائل شویم.

پس از شناخت ضمنی (ضمنی) که نسبت به معنای لغوی هرمنوتیک و ایرادات وارده بر این معنا پیدا کردیم بجاست که کمی نسبت به پیدایش لفظ هرمنوتیک و خواستگاه، ان صحبت کنیم.

شاید بتوان گفت که هرمنوتیک از واژه هرمس اقتباس شده است هرمس در فرهنگ یونان باستان از خدایانی است که وظیفه رساندن پیام خدایان را به یکدیگر به عهده داشت علاوه بر این به آدمیان نیز برای درک بهتر پیام خدایان و درک بهتر سخن آدمیان نسبت به هم کمک می‌کرد.

پس تا حدودی برای ما مشخص می‌شود که هرمنوتیک جدای از تاویل نیست....

 

 

عنوان
تعریف هرمنوتیک    1
2- تاریخچه هرمنوتیک    4
هرمنوتیک  و شناخت.    6
هرمنوتیک  مدرن:    8
هرمنوتیک  هایدگر:    9
هرمنوتیک  کادامر:    10
وحی گفتاری وهرمنوتیک  متون دینی:    11
وحی گفتاری مجموعه افعال گفتاری خداوند    12
«فهم و تصمیم پذیری»    15
دیدگاه پساکانتی چیست؟    16
دور فهم و ایمان در هرمنوتیک  افعال گفتاری:    17
رابطه قصدگرایی و هرمنوتیک  افعال گفتاری:    18
همخوانی هرمنوتیک  افعال گفتاری با قصد گرایی معتدل:    19
فهم و چگونگی ارتباط آن با تفسیر:    20
پیش فهم و نقش آن در دریافت فهم معنی:    22
علایق و انتظارات    22
نقش تاریخ در فهم بهتر معنا:    23
تنقیح کامل پیش فهم ما عایق و انتظارات شرط اساس فهمیدن متن:    25
تفسیر قرآن و تقسیم بندی‌های آن:    27
مراحل تفسیر:    29
پیش فهم‌های اهل حدیث را شاعره:    31
بازسازی تفکر دینی:    35
گذر زمان و تحول مفاهیم مذهبی:    38
متون دینی وجهان بینی نقد تاریخی :    41
تعاریف اندیشه دینی و نقد    43
معنای اندیشه‌ی دینی چیست؟    44
اندیشه‌ی دینی چگونه نقد می‌شود؟    44
هدف ازنقد اندیشه ادینی:    45
رابطه ی وحی و عقل    46
مرحله ی دوم فهم عقل از خود:    47
مرحله سوم فهم عقل از خود    48
براداشت نهایی  از مطالب بیان    48
منابع    51

این مقاله به صورت  ورد (docx ) می باشد و تعداد صفحات آن 54 صفحه آماده پرینت می باشد

چیزی که این مقالات را متمایز کرده است آماده پرینت بودن مقالات می باشد تا خریدار از خرید خود راضی باشد

مقالات را با ورژن  office2010  به بالا باز کنید


دانلود با لینک مستقیم


پایان نامه هرمنونتیک و نقش آن در فهم متون دینی

رابطه اصول فقه و مبانى فهم فقهى با معناشناسى و هرمنوتیک، با تاکید بر آراى فاضلین نراقى

اختصاصی از فی توو رابطه اصول فقه و مبانى فهم فقهى با معناشناسى و هرمنوتیک، با تاکید بر آراى فاضلین نراقى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
با ورود مباحث هرمنوتیک جدید، فهم فقها با تکیه بر آن مباحث مورد داورى قرار گرفته است و برخى درباره دانش اصول فقه (1) چنین داورى کرده‏اند: که آن چه در مباحث الفاظ (2) علم اصول آمده مربوط به دستگاه دلالت زبان و معناشناسى ( Semantice) مى‏باشد و در این علم هیچ توجهى به مباحث هرمنوتیکى (Hermenuics) نشده; لذا یک غفلت‏بزرگ در این علم رخ داده است. (مجتهد شبسترى، 23، 1375) . و برخى با تکیه به داده‏هاى شاخه‏اى از هرمنوتیک جدید غربى، بر فهم عصرى فقهى و اصولى تاکید کرده و بر فهم اصولیین و فقها که براساس ظهور صادر و نه ظهور و اصل (3) و عصرى است تاخته‏اند (سروش، 1371) .
هدف اساسى مقاله، بررسى داورى‏هاى فوق و تحقیق در جایگاه هرمنوتیک و معناشناسى در دانش اصول فقه و اثبات این فرضیه مى‏باشد که: بسیارى از موضوعات الفاظ اصول فقه با عده‏اى از مباحث معناشناسى و هرمنوتیک کهن و شاخه معتبر و پرطرفدارى از هرمنوتیک جدید به نام کلاسیک و نئوکلاسیک همسان مى‏باشد و در فرآیند فهم کتاب و سنت‏براى استنباط احکام شرعى هم معناشناسى نقش مؤثرى دارد و هم کارى هرمنوتیکى صورت مى‏گیرد.
باید توجه داشت که این مقاله، هرگز نظر به نقد و نظر نداشته و در صدد اثبات یا انکار دیدگاه‏هاى مختلف هرمنوتیک نیست.
اهمیت و ضرورت موضوع، زمانى مشخص مى‏شود که بدانیم: توجه به مباحث هرمنوتیک معناشناسى در اصول فقه و فرآیند فهم فقهى مى‏تواند کمک بایسته‏اى به درک متقابل بیشترى در قشر حوزوى ودانشگاهى نموده تا زبان یکدیگر را بهتر فهم کرده و این دو مرکز مهم علمى و راهبردى را بیشتر به هم نزدیک سازد. و چنان چه اندیشمندان غربى به عمق و موشکافى‏هاى مباحث هرمنوتیکى اصول فقه توجه نمایند، مى‏تواند در کشمکش‏هاى پردامنه و اختلافات وسیع آنان در این مباحث راه‏گشا باشد و بر روى آن‏ها بسیارى از راه‏هاى حقیقت را بگشاید.
مطلب دیگرى که بر اهمیت موضوع مى‏افزاید، این است که: توجه مستقیم وعمیق‏تر حوزویان به هرمنوتیک جدید و آراى مختلف دانشمندان غرب و مقارنه و موازنه‏ى آن‏ها با نظریات هرمنوتیکى اصول فقه متداول در حوزه‏هاى علمیه، بستر بایسته گفتگو و تباد و نزدیکى بین دانشوران مسلمان و غرب را فراهم مى‏سازد. اگر ادعا کنیم فقه و اصول فقهى که خالى از چنین مقارنه و موازنه‏اى باشد، در نیمه دوم قرن حاضر کارآمدى لازم براى حل مشکلات جامعه اسلامى و مسلمانان و دفع شبهات را ندارد، خلاف نگفته‏ایم.
در تحقیق و بررسى موضوع، در آغاز به روش کتابخانه‏اى آراى دانشمندان غربى در ادوار مختلف هرمنوتیک مشخص گردید و در عرض آن دانش اصول فقه که شیوه ونظام فهم فقهى کتاب و سنت را به دست مى‏دهد، مطالعه شد. بیشترین تلاش در بررسى آراى دانشمندان اصولى معطوف نظریات اصولى فاضلین نراقى شده است. با مقارنه و مقابله و موازنه بین مباحث هرمنوتیکى اصول فقه و ادوار مختلف هرمنوتیک در غرب، به هدف مقاله نزدیک شده ومشخص گردید که آن چه به طور کم و بیش در فرآیند فهم روشمند و اصولى قرآن و احادیث در حوزه‏هاى علمیه مى‏گذرد، رنگ هرمنوتیکى و معناشناسى داشته و از اصول و قواعد این دو دانش پیروى مى‏کند.
پرواضح است قبل از هر مطلبى باید معنى اصطلاحات به کار رفته در عنوان مقاله، مانند: معناشناسى و هرمنوتیک و تمایز آن دو و شاخه‏هاى مختلف هرمنوتیک و ظاهر و ظهورشناسى و حجیت ظهور روشن گردد.


دانلود با لینک مستقیم


رابطه اصول فقه و مبانى فهم فقهى با معناشناسى و هرمنوتیک، با تاکید بر آراى فاضلین نراقى