مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم یَقبَلِ اللّه صَلاتَهُ وَلاصیامَهُ أَربَعینَ یَوما وَلَیلَةً إِلاّ أَن یَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛
هر کس از مرد یا زن مسلمانى غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه8
فهرست مطالب
فهرست
مقدمه .............................................................................................3
تعریف غیبت ومفهوم آن ...............................................................4
تعریف عیب جویی ......................................................................4
توضیحاتی درموردغیبت وعیب جویی ازنظرقرآن ........................5
غیبت وعیب جویی ازنظرپیامبراکرم وامامان ...............................6
غیبت وعیب جویی ازنظرنهج البلاغه ............................................7
مقدمه
هرکاری که با نام خداشروع نشوددارای پایان خوشی نمی باشدبه عبارت دیگرابتراست .باعرض سلام وخسته نباشیدخدمت داوران گرامی وعرض تسلیت به مناسبت ایام سوگواری ابا عبدالله الحسین ودرودفراوان خدمت آن هفتادودوتن شهیدوتمام شهیدان هشت سال دفاع مقدس می خواهم درموردخطبه ای ازنهج البلاغه حضرت علی که ازنظرشیعیان دومین کتاب زندگی بشراست ودربرخی مکانها به آن اخ القرآن (برادرقرآن)نیزمی گویندبرای شما مقاله ای بنویسم .این کتاب دارای چنان عظمت است که دست عقل های بشری به این زودی به آن نمی رسدهمانطورکه حقیقت حضرت علی ناشناخته است حقیقت نهج البلاغه نیزناشناخته است .
نهج البلاغه توسط سیدرضی گردآوری شده است ودارای سه بخش خطبه ها (241خطبه )،نامه ها ی آن حضرت به تعداد79نامه وسخنان حکیمانه وکوتاه حضرت به تعداد410سخن است که موضوع مادرموردخطبه ای است که به عیب جویی وغیبت ازهمه ی زوایا می پردازد.
تعریف غیبت ومفهوم آن :
غیبت چنانچه که ازاسمش پیداست این است که درغیاب کسی سخن گویند،سخنی که عیب ازعیب های کسی رافاش کندخواه این عیب جسمانی باشدخواه اخلاقی یادرمورداعمال اوباشدویادرموردسخنش ویا اموری که به اومربوط می شودمثل خانواده ،لباس ،همسر،خانه ،فرزندان و.......
مفهوم عیب جویی :
عیب جویی یعنی دنبال عیب کسی بودن به جای برطرف کردن عیب های خودبرای مسخره کردن او،ضایع کردن اودرجمعی و......
آیاتی درموردغیبت وعیب جویی ازنظرقرآن :
ویک دیگرراموردغیبت وعیب جویی قرارندهید
2-کسی که ازکسی دیگرغیبت می کندمثل این است که گوشت برادرمرده اش رامی خورد
3-ای مردم با ایمان مبادگروهی دیگررامسخره کنیدچه بسا آنها بهترباشندوچه بسا برخی زنان ،زنان دیگررامسخره کنندچه بسا آن زن بهترباشد،ازیک دیگرعیب جویی نکنیدواسم برروی یک دیگرنگذاریدویکدیگررادشنام ندهید.اسم برروی کسی گذاشتن برای مسخره کردن اوازبزرگترین گناهان است .
4-غیبت وعیب جویی درنزدخداازبزرگترین گناهان است .
توضیحاتی درموردغیبت وعیب جویی ازنظرقرآن :
یکی ازفلسفه های تحریم غیبت این است که این سرمایه ی بزرگ بربادنرودوحرمت اشخاص وحیثیت آنها رالکه دارنسازدواین مطلبی است که اسلام آن رابا اهمیت بسیارتلقی می کند.نکته ی دیگراینکه غیبت «برییبی »به وجودمی آوردپیوندهای اجتماعی راسست می کند،سرمایه ی اعتمادراازبین می بردوپای تعاون رامتزلزل می سازد.می دانیم اسلام برای وحدت ویک پارچگی جامعه ی اسلامی وانسجام واستحکام آن اهمیت فوق العاده قائل شده است هرچیزی که این وحدت راتحکیم می کندموردعلاقه ی اسلام است وهرچیزی که آن راتضعیف کندمنفوراست وغیبت یکی ازعوامل مهم تضعیف های جامعه ی اسلامی است .ازاینها گذشته غیبت بذرکینه وعداوت رادردلهای می پاشدوگاه سرچشمه ی نزاع های خونین وقتل وکشتاراست .خلاصه اینکه دراسلام غیبت به عنوان یکی ازگناهان کبیره به شمارمی آیدزیراآثارسوءفردی واجتماعی به جامی گذارد.
درروایات اسلامی تعبیرات بسیارتکان دهنده این درزمینه دیده می شودکه نمونه ای ازآنها راذکرمی کنیم پیامبراکرم می فرماید:
ان الدرهم یصیبه الرجل من الربا اعظم عندالله فی الخطیئه من ست وثلاثین ذنیه ،بزنبها الرجل !
واربی الربا عرض الرجل المسلم :
«درهمی که ازبا بدست می آوردگناهش نزدخداازسی وشش زنابزرگتراست وازهرربا بالاترآبروی مسلمانان است .»
این مقایسه به خاطرآن است که هرزنا اندازه قبیح وزشت است جنبه ی حق الله داردولی رباخواری وازآن بدترریختن آبروی مردم ازطریق غیبت یا عیب جویی یا غیرآن جنبه ی حق الناس دارد.غیبت همانندخوره که گوشت تن رامی خوردومتلاشی می کندوبه سرعت ایمان انسان رابرجامی گذاردوبا توجه به اینکه انگیزه های غیبت اموری همچون حسد،تکبیر،بخل ،کینه دوزی ،انحصارطلبی وماننداین صفات زشت ونکوهیده است روشن می شودکه چراغیبت وازبین بردن آبروی احترام مسلمانان ازطریق این چنین ایمان انسان رابربادمی دهد
در طول زندگانی بستر گاهگاه شخصیتهای خارق العاده، پدید آمده اند. شخصتهایی که در مدت کوتاهی با تصمیمی قاطع و اراده ای استوار،مسیر زندگی مردم عصر خود را تغییر داده اند. اینان در اندام و گوشت و پوست مانند سایر مردمند، می خوابند، می خورند، راه می روند. تن آنان، همچون تن دیگران است اما روح ایشان از آنان جداست. زندگی شان سرشار از برکت و روشنی است و تا ابد نیز بر چهره ی صفحات تاریخ درخشنده اند پیرایش این افراد استثنایی را باید به طلوع خورشید همانند کرد.
آن ها دنیای تاریک عصر خود را نورانی کرده اند، با گمراهی، تیره روانی جنگیده اند طرحی نو افکنده اند. خلاقیت فکری و وجودی هر یک به درجه ای بوده است که زندگانی و سنن و اداب و رسومی را که حاکم بر زندگانی مردم بوده است، تا شعاعی دور دست در هم ریخته، محیطی بهتر و عالیتر به وجود آورده اند.
تولد امام زمان
میلاد مهدی (عج) بی شباهت به میلاد موسی و ابراهیم خلیل نیست. همانگونه که حمل و ولادت دو پیامبر بزرگ الهی، به دور از چشم فرعونیان و نمرودیان، صورت پذیرفت؛ درباره ی امام مهدی (عج) نیز می توان بر این باور بود که تا لحظه ی میلاد، هیچ اثری از این رویداد بزرگ تاریخ، مشاهده نشد چرا که خداوند چنین اراده کرده بود تا زمین بی جهت نماند و زمان بی صاحب او ستمدیدگان چشم به راه نجات و آزادی، امام و پیشوای خویش را بشناسند و به یاری وی بشتابند. و بدین سان، بی حاکمیت موعود مستضعفان بر مستکبران،که همانا پیروزی حق بر باطل اندیشان است، دست یابند.
امام شناسی و آگاهی از زندگی، آیین، سیرت پاک و خیرگرایانه ی ولی معصوم، زمینه ی یاری و پیروی از وی را فراهم می سازد. از این رو، پنهان ماندن نشانه های حمل و ولادت امام موعود، به این معنا نیست که وجود مبارک او، بر مردمان پوشیده باشد و کسی را امکان دسترسی به دیدار و معرفت و همچنین تبعیّت از آن حضرت نباشد. امام صادق (ع) در این باره فرموده است:
«هو حقی المولد و المنشأ، غیر خفی فی نفسه»
«میلاد او مخفی و پوشیده است،اما خودش مخفی نیست»
بدین سان، مسأله ناشناخته بودن حضرت مهدی (عج) در کنار مردم، در بازار ما و در ایام حج، امری عجیب و غریب نیست. خواست و اراده ی خداوند، بر این تعلق گرفته که تا هنگام ظهور،در میان مردم، ناشناس باقی بماند، چنانکه بر حضرت یوسف گذشت.
دوازدهمین اختر آسمان ولایت حضرت مهدی (عج) در دوران خلافت عباسی در نیمه ی شعبان سال 255 هجری هنگام طلوع فجر جمعه متولّد شد و جهان را با نور خود روشن نمود. نام او محمد و کنیه اش ابوالقاسم است از آنجا که حکومتهای خودکامه آن زمان تولد او را بر خلاف مصالح خود تشخیص داده بودند با مراقبتهای کامل مواظب بودند که این فرزند دیده به جهان نگشاید و اگر هم دیده به جهان گشود او را نابود سازند. از این جهت او پس از شهادت پدر ارجمندش امام حسن عسگری (ع) که امامت در وجود آن حضرت مستقر شد به امر خدا غیب انتخاب کرده و جز با نایبان خاص خود با کسی تماس نمی گرفت مگر در موارد استثنایی.
آماده سازی شیعه برای غیبت و غیبت صغری
پس از شهادت امام علی بن موسی الرضا (ع) اندک اندک،شیعه به گونه ای پرورش می یافت که خود و نسل های بعدی را، مهیای غیبت امام معصوم نموده، و هدایت پذیری اش را از قرآن و نایبان امام، فزونی و توسعه بخشد.
غیبت حضرت مهدی (عج) نخست در زمانی کوتاه صورت گرفت، که از آن به غیبت صغری یاد می شود. و سپس این امر، برای زمانی بلند مطرح گشت، که آن را غیبت کبری می نامند. هر کدام ویژگی های خود را دارد و از شیعیان منتظر، شکیبایی،بینایی و عمل به تکالیف مسلمانی در زندگی فردی و نیز در حوزه ی سیاست و فرهنگ و اجتماع را می طلبد.
غیبت صغری
دوران غیبت صغری از سال وفات یازدهمین پیشوای معصوم، امام حسن عسگری (ع) (260 هجری قمری)، آغاز گشت و نزدیک به هفتاد سال (329 هـ.ق) ادامه یافت.
آن گاه که امام مهدی (عج) بر پیکر مطّهر پدر بزرگوارش نماز گزارد (هشتم ربیع الاول سال 260 هـ. ق) بی درنگ از دیده ها نهان گشت و ارتباط و دیدار شیعه، جز در هنگام ضرورت و از طریق افراد مورد اعتماد و امین – که آنان را سفیران (نایبان) حضرت می خواندند- امکان پذیر نبود.
شیوه نایبان در زمان غیبت صغری، بدین گونه که ایشان، پرسش ها و مسأله هایی که شیعیان مطرح می کردند را، خدمت امام زمان (ع) می بردند و از آن سو علاوه بر پاسخ ها و رهنمود حضرت، توقیعات ایشان را آورده، و بر دوستداران فرو می خواندند. تعیین و نصب سفیران یا نایبان خاص در عصر غیبت صغری از سوی حضرت مهدی (عج) اظهار و اعلام می گشت. هر نایب، پیش از رحلت و پایان گرفتن ایام سفارت و نیابت، در حضور شیعیان، به نحوی جانشین یا سفیر و نایب بعدی حضرت را، معرفی می نمود و از آنان می خواست که مسائل خود را با او در میان گزارده و بدین گونه از هدایت امام بهره ور گردند.
به نظر می رسد که غیبت صغری، به منظور آماده سازی شیعه جهت دوران دشوار و دراز غیبت کبری، عنوان شده، تا آنان اندک اندک مهیای حضور در غیبت گشته و مسؤولیت های شیعه بودن خویش را به درستی به انجام رسانند. تأملی در رویدادهای آن عصر و پس از آن، فلسفه و لزوم غیبت صغری را به خوبی می نمایاند.
نایبان خاص
نایبان خاص حضرت مهدی (عج) در سفارت و نیابت هفتاد ساله حضرت به این ترتیب است:
1- عثمان بن سعید
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 25 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات:60
فهرست مطالب صفحه
پیشگفتار
مقدمه
فصل اول ـ کلیات
1- تعریف حد
2- مبانی قرآنی حدود
3- آیا عدم اعتقاد به برخی از احکام اسلام مانند حدود موجب خروج از اسلام
است.
فصل دوم
موافقان اجرای علنی حدود در زمان غیبت امام معصوم (ع)
دلایل موافقان اجرا
الف ـ تامین مصلحت عامه
ب ـ مطلق بودن ادله حدود
اجرا در ملاء عام
فصل سوم ـ مخالفان اجرای حدود در زمان غیبت
نظریه تعطیل با استناد به قاعده درأ
نقد نظریه اجرای علنی حدود
نظریه های مختلف در تایید تعطیل حدود
1- انکارگرایی(ذات گرایی)
2- مصلحت گرایی
3- عرف گرایی
فهرست پی نوشت ها
فهرست منابع و مآخذ
ینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه43
فهرست مطالب
فهرست
1- میلاد
2-طالع میلاد
3-شمایل و مقام وسیرت
4-خانواده پیغمبر و یازده امام از مهدی خبر دادند
5-علل و حکمتهای غیبت حضرت مهدی
6-غیبت
7-غیبت صغری
8-غیبت کبری
9- نایبان خاص در غیبت صغری
10- نیابت خاصه
12-نیابت عامه
13-نایبان عام در غیبت کبری
14- آثار و نتایج غیبت امام زمان
15 – رسول اکرم و نشانه های ظهور
16 – شب معراج و نشانه های ظهور
میلاد
مورخان و محدثان ولادت امام (( حجت بن الحسن المهدی )) را به سال 255 - یا 256 - هجری قمری دانسته اند.گفته اند :حضرت مهدی «عج» در شب جمعه نیمه ماه شعبان سال یاد شده پای بدین گیتی نهاد . بدین گونه اصل ولادت مهدی و به این جهان آمدن او جزء مسلمات تاریخ است . و بجز ائمه طاهرین و عالمان و مورخان و محدثان شیعه بسیاری از مورخان و محدثان اهل سنت نیز بدین امر تصریح کرده اند و آن را یک واقعیت دانسته اند . در کتابهای پژوهشی نام بیش از 65 تن از این عالمان را می آوریم :
1- علی بن حسین مسعودی :
در سال 260 ابو محمد حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب ،علیهم السلام ، در زمان خلافت المعتمد عباسی در گذشت . او به هنگام در گذشت ،29 سال داشت و او پدر مهدی منتظر است .
2- شیخ عبد الوهاب شعرانی :
مهدی «عج» ،از اولاد امام حسن عسکری است . در شب نیمه شعبان سال 255 متولد شده است . و او زنده است تا این که با عیسی بن مریم ملاقات کند .
3- شیخ سلیمان قندوزی :
خبر معلوم و مسلم ، در نزد موثقان ، این است که ولادت قائم «عج» ، در شب نیمه شعبان واقع شده است ، به سال 255 ، در شهر سامرا .
طالع میلاد :
عالم معروف اهل سنت ،شیخ سلیمان قندوزی حنفی -یاد شده در بالا -پس از تصریح به وقوع ولادت « مهدی» ، طالع میلاد مقدس را نیز یاد می کند ،می گوید :
ولادت قائم «عج» ، در شب نیمه شعبان واقع شده است ، به سال 255 ، در شهر سامرا ، به هنگام قران اکبر ، در برج قوس ، به طالع 25 درجه ، از برج سرطان .
شمایل ومقام وسیرت
محدثان معتبر،از شیعه واهل سنت ،بنابر احادیث بسیار از پیامبر اکرم«ص»وامام علی بن ابیطالب «ع» و دیگر امامان ، شمایل و اوصاف امام مهدی «عج» را ،در کتابهای خویش آورده اند :
چهره اش گندمگون . ابروانش هلالی و کشیده .چشمانش سیاه و درشت و جذاب .شانه اش پهن.
دندانهایش براق و گشاده . بینییش کشیده و زیبا . پیشانی اش بلند و تابنده . استخوان بندیش استوار و صخره سان . دستان و انگشتانش درشت . گونه هایش کم گوشت و اندکی متمایل به زردی – که از بیداری شب عارض شده - . بر گونه راستش خالی مشکین . عضلاتش پیچیده و محکم . موی سرش بر لاله گوش ریخته . اندامش متناسب و زیبا . هیئتش خوش منظر و رباینده . رخساره اش در هاله ای از شرم بزرگوارانه و شکوهمند غرق . قیافه اش از حشمت و شکوه رهبری سرشار . نگاهش دگرگون کننده . خروشش دریا سان ، و فریادش همه گیر .
محدثان و عالمان اسلام ، کمال معنوی ، و ولایت امام را ، در سن کودکی ، به سرگذشت عیسی مسیح ، و یحیی بن زکریا همانند دانسته اند ، و گفته اند : در میان شانه اش اثری است ، چون اثر نبوت . او صاحب علم حکمت بسیار است ، و دارنده ذخایر پیامبران است . مهدی ،فرزند پیامبر است ، و از اولاد