دانلود تحقیق عدل

اختصاصی از فی توو دانلود تحقیق عدل دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: عدل
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 37

این مقاله درمورد عدل می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله عدل می خوانید :

عدل و حکمت
قبلا گفتیم که در میان صفات پروردگار ، دو صفت است که از نظر شبهات‏ و ایرادهای وارده بر آنها ، متقارب و نزدیک به یکدیگرند : عدالت ، حکمت
منظور از عادل بودن خدا این است که استحقاق و شایستگی هیچ موجودی را مهمل نمی‏گذارد و به هر کس هر چه را استحقاق دارد می‏دهد ، و منظور از حکیم بودن او این است که نظام آفرینش ، نظام احسن و اصلح ، یعنی‏ نیکوترین نظام ممکن است.
لازمه حکمت و عنایت حق این است که جهان و هستی ، غایت و معنی داشته‏ باشد . آنچه موجود می‏شود یا خود خیر است و یا برای وصول به خیر است
" حکمت " از شؤون علیم بودن و مرید بودن است و مبین اصل " علت‏ غائی " برای جهان می‏باشد ، ولی " عدالت " ارتباطی به صفتهای علم و اراده ندارد ، عدالت به مفهومی که گفته شد از شؤون فاعلیت خداوند ، یعنی از صفات فعل است نه از صفات ذات
اشکال مشترک در مورد " عدل " و " حکمت " پروردگار ، وجود بدبختیها و تیره روزی‏ها و به عبارت جامع تر " مسأله شرور " است . " مسأله شرور " را می‏توان تحت عنوان " ظلم " ایراد بر عدل الهی بشمار آورد و می‏توان تحت عنوان " پدیده‏های بی هدف " نقضی بر حکمت بالغه‏ پروردگار تلقی کرد ، و از اینرو است که یکی از موجبات گرایش به‏ مادیگری نیز محسوب می‏گردد .
مثلا وقتی تجهیزات " دفاعی " و " حفاظتی‏ " موجودات زنده را در برابر خطرها ، شاهدی بر نظم و حکمت الهی می‏گیریم‏ فورا این سؤال مطرح می‏شود که اساسا چرا باید خطر وجود داشته باشد تا نیازی به سیستمهای دفاعی و حفاظتی باشد ؟ چرا میکروبهای آسیب رسان وجود دارند تا لازم شود به وسیله گلبولهای سفید با آنها مبارزه شود ؟ چرا درنده‏ تیز دندان آفریده می‏شود تا احتیاجی به پای دونده و یا به شاخ و دیگر وسائل دفاع‏ باشد ؟ در جهان حیوانات از طرفی ترس و حس گریز از خطر در حیوانات‏ ضعیف و شکار شدنی وجود دارد ، و از طرف دیگر سبعیت و درنده خوئی در حیوانات نیرومند و شکار کننده قرار داده شده است . برای بشر این پرسش‏ مطرح می‏شود که : چرا عامل هجوم و تجاوز وجود دارد تا لازم شود تجهیزات‏ دفاعی از روی شعور و حساب بوجود آید ؟ این پرسشها و اشکالات که حل آنها نیازمند به تجزیه و تحلیل‏های دقیق و عمیقی است ، مانند یک گرداب مهیب ، گروههائی را در خود فرو برده است‏ .
فلسفه‏های ثنوی مادی ، و فلسفه‏های بدبینانه ، غالبا در این گرداب مهیب‏ شکل گرفته‏اند

ثنویت
بشر و مخصوصا نژاد آریا ، از دیر باز پدیده‏های جهان را به دو قطب " خوب " ها " بد " ها ) تقسیم می‏کرده است . نور ، باران ، خورشید ، زمین و بسیاری از چیزهای دیگر را در قطب خیرها و خوبها بشمار می‏آورده‏ است ، و تاریکی ، خشکسالی ، سیل ، زلزله ، بیماری ، درندگی و گزندگی را در صف بدها و شرور جای می‏د اده است . البته در این دسته بندی ، بشر ، خودش را مقیاس و محور تشخیص قرار می‏داده است ، یعنی هر چه را که برای‏ خویش سودمند می‏یافته " خوب " می‏دانسته و هر چه را که برای خویش‏ زیانمند می‏دیده " بد " می‏نامیده است
برای انسانهای پیشین این اندیشه پیدا شده است که آیا بدها و شرها را همان کسی می‏آفریند که خوبها و خیرها را پدید آورده است ؟ یا آنکه خوبها را یک مبدأ ایجاد می‏کند و شرها را مبدأی دیگر ؟ آیا خالق نیک و بد یکی‏ است ، یا جهان دو مبدأ و دو آفریننده دارد ؟ گروهی چنین حساب کردند که آفریننده ، خودش یا خوب است و نیکخواه ، و یا بد است و بدخواه . اگر خوب باشد بدها را نمی‏آفریند ، و اگر بد باشد خوبها و خیرها را ایجاد نمی‏کند . از این استدلال ، چنین نتیجه گرفتند که جهان دو مبدأ و دو آفریدگار دارد ( ثنویت)
اعتقاد ایرانیان قدیم به مبدأی برای نیکی و مبدأی دیگر برای بدی که‏ بعدها با تعبیر " یزدان " و " اهریمن " بیان شده از همینجا پیدا شده‏ است
بر حسب آنچه تاریخ نشان می‏دهد ، نژاد آریا پس از استقرار در سرزمین‏ ایران ، به پرستش مظاهر طبیعت البته مظاهر خوب طبیعت از قبیل آتش ، خورشید ، باران ، خاک و باد پرداختند . بر حسب اظهار مورخین ، ایرانیان‏ بدها را نمی‏پرستیدند ، ولی مردمانی از غیر نژاد آریا وجود داشته‏اند که‏ بدها و شرور را نیز به دستاویز راضی ساختن " ارواح خبیثه " پرستش‏ می‏کرده‏اند . آنچه در ایران قدیم وجود داشته ، اعتقاد به دو مبدأ و دو آفریدگار بوده است نه دوگانه پرستی ، یعنی ایرانیان ، قائل به شرک در خالقیت بوده‏اند نه شرک در عبادت
بعدها زردشت ظهور کرد . از نظر تاریخ ، بروشنی معلوم نیست که آیا آیین زردشت ، در اصل ، آیینی توحیدی بوده است یا آیینی ثنوی ؟ " اوستا " ی موجود ، این ابهام را رفع نمی‏کند ، زیرا قسمتهای مختلف این کتاب ، تفاوت فاحشی با یکدیگر دارد . بخش " وندیداد " اوستا صراحت در ثنویت دارد ، ولی از بخش " گاتاها " چندان دوگانگی فهمیده نمی‏شود ، بلکه بر حسب ادعای برخی از محققین ، از این بخش ، یکتائی استنباط می‏گردد . به علت همین تفاوت و اختلاف بزرگ است که اهل تحقیق معتقدند اوستایی که در دست است اثر یک نفر نیست ، بلکه هر بخش آن از یک‏ شخص است
تحقیقات تاریخی در اینجا نارسا است ، ولی ما بر حسب اعتقاد اسلامی ای‏ که در باره مجوس داریم می‏توانیم دین زردشت را در اصل ، یک شریعت‏ توحیدی بدانیم ، زیرا بر حسب عقیده اکثر علمای اسلام ، زردشتیان از اهل‏ کتاب محسوب می‏گردند . محققین از مورخین نیز همین عقیده را تأیید می‏کنند و می‏گویند نفوذ ثنویت در آئین زردشت ، از ناحیه سوابق عقیده دو خدایی‏ در نژاد آریا قبل از زردشت بوده است
البته تنها از طریق تعبد ، یعنی از راه آثار اسلامی می‏توانیم شریعت‏ زردشت را یک شریعت توحیدی بدانیم ، اما از نظر تاریخی ، یعنی از نظر آثاری که به زردشت منسوب است ، هر چند بخواهیم فقط " گاتاها " را ملاک قرار دهیم نمی‏توانیم آئین زردشتی را آئین توحیدی بدانیم ، زیرا حداکثر آنچه محققان در باب توحید زردشت به استناد " گاتاها " گفته‏اند این است که زردشت طرفدار " توحید ذاتی " بوده است ، یعنی تنها یک‏ موجود را قائم به ذات و غیر مخلوق می‏دانسته است و آن " آهو را مزدا " است و همه موجودات دیگر را ، حتی اهریمن ( انگره مئینو ) را آفریده آهو را مزدا می‏دانسته است ، و به عبارت دیگر زردشت برای درخت هستی بیش‏ از یک ریشه قائل نبوده است ، و هم می‏توانیم با اتکاء به گفته برخی از محققین ، زردشت را طرفدار " توحید در عبادت " یعنی یگانه پرست بدانیم .

ولی برای اینکه‏ یک آئین ، آئین توحیدی باشد ، علاوه بر توحید ذاتی و توحید در عبادت ، توحید در خالقیت لازم است و آئین زردشت به حسب مدارک تاریخی ، از نظر خالقیت ، کاملا ثنوی بوده است ، زیرا از این تعلیمات اینچنین استفاده‏ می‏شود که قطب مخالف " انگره مئنیو " ( خرد خبیث ) " سپنت مئنیو " ( خرد مقدس ) است . سپنت مئنیو منشأ اشیاء نیک است ، یعنی همان‏ اشیائی که خوب است و می‏بایست آفریده بشود ، اما انگره مئنیو یا اهریمن‏ منشأ اشیاء بد است ، یعنی منشأ اشیائی است که نمی‏بایست آفریده شود و آهورامزدا یا سپنت مئنیو مسؤول آفریدن آنها نیست ، بلکه انگره مئنیو مسؤول آفریدن آنها است . مطابق این فکر ، هر چند هستی دو ریشه‏ای نیست‏ ولی دو شاخه‏ای است ، یعنی هستی که از آهورامزدا آغاز می‏گردد به دو شاخه‏ منشعب می‏شود : " شاخه نیک " که عبارت است از سپنت مئنیو و آثار نیکش ، و " شاخه بد " که عبارت است از انگره مئنیو و همه آفریده‏ها و آثار بدش . اگر گاتاها را که اصیل ترین و معتبرترین و توحیدی‏ترین اثری‏ است که از زردشت باقی مانده است ملاک قرار دهیم زردشت را در شش و پنج خیر و شر ، و اینکه نظام موجود نظام احسن نیست و با حکمت بالغه جور نمی‏آید گرفتار می‏بینیم . این جهت ، او را از پیامبران آسمانی کاملا جدا می‏کند
آئین زردشت به موجب همین نقص و یا به جهات دیگر نتوانست با ثنویت‏ مبارزه کند ، بطوری که بعد از زردشت بار دیگر ثنویت به مفهوم دو ریشه‏ای‏ بودن هستی در میان ایرانیان پدید آمد . زردشتیان دوره ساسانی ، و مانویان‏ و مزدکیان ، که نوعی انشعاب از زردشتی گری در ایران محسوب می‏شوند ، در حد اعلی ثنوی بوده‏اند
در حقیقت باید گفت دین زردشت نتوانسته است ریشه شرک و ثنویت را حتی در حدود تعلیمات گاتاها از دل ایرانیان برکند ، خودش نیز مغلوب‏ این عقیده خرافی گشته و تحریف شده است
تنها اسلام بود که توانست این خرافه چند هزار ساله را از مغز ایرانی‏ خارج سازد . این یکی از مظاهر قدرت شگرف اسلام و تأثیر عمیق آن در روح‏ ایرانیان است که توانست مردمی را که ثنویت با گوشت و پوستشان آمیخته‏ شده بود تا آنجا که برخی از خاورشناسان ( دومزیل 1 ) معتقدند که : " ثنویت ، اساس تفکر ایرانی است " و آنچنان اسیر این خرافه بودند که دین خود را نیز تحت تأثیر آن تحریف می‏کردند ، از این پندار گرفتار کننده نجات دهد .
آری اسلام بود که از ایرانیان‏ دوگانه پرست ، انسانهای موحد ساخت که با فرا گرفتن این حقیقت که : « الحمد لله الذی خلق السموات و الارض و جعل الظلمات و النور »و با اعتقاد به این معنی که : « الذی احسن کل شی‏ء خلقه »و با ایمان‏ و درک این واقعیت که : « ربنا الذی اعطی کل شی‏ء خلقه ثم هدی »آنچنان عشق به خدا و آفرینش و هستی و جهان ، سراپای وجودشان را فرا گرفت که در ستایش نظام هستی چنین سرودند : به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه‏ عالم از اوست به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است به ارادت ببرم درد که درمان‏ هم از اوست ایرانی پس از اسلام نه تنها برای شرور مبدأی رقیب خدا قائل نیست ، بلکه در یک دید عالم عرفانی ، بدیها در نظام کلی آفرینش از نظرش محو می‏شود ، می‏گوید : اساسا بدی وجود ندارد یا " بد آن است که نباشد "
غزالی می‏گوید : لیس فی الامکان ابدع مما کان " " نظامی زیباتر از نظام موجود ، امکان ندارد "
.....

بخشی از فهرست مطالب مقاله عدل

عدل از نظر علمی
عدل در قران
عدل و قسط
جلوه‌های عدل در حکومت امام زمان(ع)
عدالت اجتماعی
عدل بشری و عدل الهی
روشها و مشربها
عدل چیست ؟
الف . موزون بودن :
ب . معنی دوم عدل ، تساوی و نفی هرگونه تبعیض است
ج . رعایت حقوق افراد و عطا کردن به هر ذی حق ، حق او را
. رعایت استحقاقها در افاضه وجود و امتناع نکردن از افاضه و رحمت به آنچه امکان وجود یا کمال وجود دارد
ایرادها و اشکالها
عدل " از اصول دین
عدل و حکمت
ثنویت
منابع