مقاله ای 100 صفحه ای در مورد سازمان های صنفی
قسمتی از متن :
در زندگی اجتماعی در قالب شهرنشینی به حکم ضرورت و بنابر نیازمندیهای مختلف بر حسب ایجاد مشاغل و حرفه های گوناگون تقسیم کار انجام می گیرد. افراد بنابر استعداد. تمایل، نیازمندی و یا بر حسب تصادف و اتفاق در حرفه و پیشه ای وارد، و پس از مدتی که در آن کار، ورزیده می شوند، بندرت استعدادشان پرورش می یابد و با مهارت و سرعت بیشتری کار را انجام می دهند. برخی نیز بر اثر انس و عادت به کاری که مشغول هستند، علاقمند می شوند و آنرا حرفه و پیشه خود می سازند. میان افرادی که دارای یک نوع کار هستند، وجه اشتراکی وجود دارد که طبعاً‌موجب نزدیکی آنها به یکدیگر شده و نسبت به هم احساس همفکری و همدردی می کنند بویژه وقتی این وجه اشتراک، جنبه استمرار داشته باشد، دشواریها و منافع مشترک در اشخاصی که دارای یک حرفه و شغل می باشند، ایجاد همبستگی و حس تعاون و حمایت از یکدیگر می کند و بین آنها ارتباطی را برقرار می سازد، و به مرور جمعیتهایی از افراد دارای حرفه های نزدیک به هم، تشکیل می یابد که «صنف» نامیده می شود.
صنف در لغت به معنی، گونه، نوع و دسته ای از هرچیز است، و در جامعه اسلامی از همان آغاز به جماعات و گروههای پیشه ور اطلاق می شده است مانند صنف صرافان و صنف رنگرزان، جا حظ و یعقوبی این کلمه را به همین معنی به کار برده اند. عنوان دیگری مانند: «اصحاب مهن»، «اصحاب حرف» و «ارباب مهن و حرف» نیز معمول بوده است.
بطور کلی آن گروه از اشخاص صنفی، اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی و مشارکتهای مدنی که طبیعت فعالیت آنان از یک نوع باشد تشکیل یک «صنف» را می دهند.
مقاله آشنایی با سازمان های صنفی 100 صفحه *