لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:24
سیاه زخم‌یک بیماری عفونی و قابل انتقال بین‌انسان و حیوان می‌باشد. مخزن این‌بیماری در دام (عمدتا گوسفند، بز وگاو) بوده و با مرگ و میر بالا و سریعی‌همراه است. انسان به صورت اتفاقی درصورتی که در معرض تماس با دام‌آلوده، پوست، پشم و فرآورده‌های آن‌قرار گیرد یا از گوشت آلوده استفاده‌نماید و یا در هوای آلوده به اسپور(هاگ) تنفس نماید به بیماری مبتلامی‌شود.
تاریخچه:
در آثار باقیمانده از مصر باستان به‌این بیماری اشاره شده است ونشانه‌های بالینی سیاه زخم را ازسالهای بسیار قدیم می‌شناخته‌اند.
«داوین» میکروب این بیماری رادر سال ۱۸۴۹ میلادی برای نخستین‌بار از خون گوسفندی که از سیاه‌زخم‌تلف شده بود بدست آورد.
در ســال ۱۸۷۷ میـــلادی«رابرت کخ» نیز توانست آن را کشت‌دهد.
عامل بیماری:
عامل این بیماری نوعی باکتری به‌نام «باسیلوس آنتراسیس» می‌باشد.هاگ باکتری بر اثر جوشاندن در مدت۱۰ دقیقه کشته می‌شود.
عامل بیماری قادر است که سالها(حتی تا بیست سال) در خاک وفرآورده‌های دامی زنده بماند که این‌خاصیت، عامل مهمی در انتشار بیماری‌به حساب می‌آید.
باکتری باسیلوس آنتراسیس عامل بیماری سیاه زخم است. نامهای دیگر این بیماری در زبان انگلیسی آنتراکس (Anthrax) و به فرانسوی شاربن است.
تعریف بیماری:
تاریخچه:
عامل بیماری:
شکل و خصوصیات باکتری:
مقاومت باکتری:
حساسیت:
بیماری‌زایی:
علایم‌بیماری‌درحیوانات:
علایم بیماری در انسان:
سیاه‌زخم تنفسی یا ریوی:
سیاه‌زخم گوارشی:
سیاه زخم مننژی:
مورد قطعی سیاه زخم،
مورد مظنون سیاه زخم،
انتشار جغرافیائى
وضعیت جهانى و منطقه اى بیمارى
وضعیت بیمارى در ایران
روند زمانى
تاثیر سن، جنس، شغل و موقعیت اجتماعى
تاثیر عوامل مساعد کننده
پیشگیری و کنترل
چند نکته:
منابع :
تحقیق در مورد سیاه زخم
