این پایان نامه در دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی ارشد و با روش کمی به انجام رسیده است.160 صفحه در فرمت WORD و PDF.
موضوع این رساله، بررسی رابطة جامعه‌پذیری سیاسی و فرهنگ سیاسی در چارچوب مطالعات توسعة سیاسی است. در پژوهش حاضر، تلاش شده است تا فرهنگ سیاسی دانشجویان مورد مطالعه قرار گرفته و نقش تجارب جامعه‌پذیری در شکل‌دهی به این فرهنگ بررسی شود. پیش‌فرض تحقیق بر اساس رویکرد نظری این است که تجربة محیط دانشگاه به عنوان عرصه جدیدی از تجربه برای دانشجویان، با شکل‌گیری فرهنگ سیاسی دموکراتیک رابطه دارد. زندگی دانشگاهی، القاکننده ارزشها و باورهای دموکراتیک است و دانشجویان به عنوان اشغال کنندگان این جایگاه، به دلیل گرایش‌های فراطبقاتی، عدم وابستگی سیاسی – اجتماعی به منابع و نهادهای قدرت و درگیری و دخالت در امور شناختی و اطلاعاتی، حاملان و عاملان فرهنگ سیاسی دموکراتیک هستند. جایگاه دانشجویان این توانایی را به آنها می‌بخشد که فرهنگِ غیرخودجوش، جهت‌داده‌شده و ساختگیِ ناشی از مکانیزم‌های تحمیلی و تبلیغی را بازشناخته و مولد فرهنگ سیاسی دموکراتیک باشند.
از نظر روش‌شناسی، پژوهش حاضر به شیوة پیمایش(survey) و با تکنیک پرسشنامه در میان نمونه‌ای 300 نفری از دانشجویان کارشناسیِ دانشگاه تهران به اجرا درآمده است. با توجه به مسئلة تحقیق و نوع داده‌های مورد نیاز از «طرح پانل گذشته‌نگر»(Retrospective Panel Design) برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است.
پایان نامه جامعه پذیری سیاسی و فرهنگ سیاسی(بررسی فرهنگ سیاسی دانشجویان و نقش تجربة دانشگاهی در شکل‌گیری آن)