دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 6
فهرست مطالب:
حضرت هارون(ع)
هارون، اسوه هماهنگى و همراهى با مبلّغ زمان
شیوههاى تبلیغى هارون(ع)
- مبارزه بى امان با شرک
- پیشگیرى از تفرقه
- دعوت با استدلال و منطق
هارون یکى از پیامبران الهى است که قرآن پس از ذکر مقام نبوت، او را به فصاحت در کلام و همکارى با حضرت موسى در دعوت الهى ستوده است. حدیث مشهور منزلت در شأن على(ع)، که مسلمین بر آن اتفاق نظر دارند نیز گواه نبوت هارون است.(1)
نام هارون بیست بار در قرآن و بیشتر به همراه موسى ذکر شده که در مواردى حاوى ستایش شخصیت وى است؛
سَلامٌ عَلى مُوسى وَهرُونَ؛(2)
درود بر موسى و هارون!
وَأَخِى هرُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّى لِساناً؛(3)
و برادرم هارون از من زبان آورتر است.
همچنین قرآن او را جلوهاى از رحمت خدا مىشمرد؛
وَوَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هرُونَ نَبِیّاً؛(4)
و به رحمت خویش برادرش هارون پیامبر را به او بخشیدیم.
و او را صاحب فرقان و روشنایى معرفى مىکند.
وَلَقَدْ آتَیْنا مُوسى وَهرُونَ الفُرْقانَ وَضِیاءً وَذِکْراً لِلْمُتَّقِینَ؛(5)
و در حقیقت به موسى و هارون فرقان دادیم. و کتابشان براى پرهیزگاران روشنایى و اندرزى است.
هارون، اسوه هماهنگى و همراهى با مبلّغ زمان
در حیات تبلیغى این پیامبر گرامى، نخستین مطلب که اذهان را به خود معطوف مىسازد، حضور چشمگیر و فعال هارون در روند دعوت موسى است. موسى چون مأموریت دعوت فرعونیان را بر خود گران یافت، از خداوند پشتیبانى و همراهى و مشارکت هارون نبى را خواستار شد؛
وَاجْعَلْ لِى وَزِیراً مِنْ أَهْلِى * هرُونَ أَخِى * أُشْدُدْ بِهِ أَزْرِى * وَأَشْرِکْهُ فِى أَمْرِى؛(6)
و براى من دستیارى از کسانم قرار ده، هارون برادرم را، پشتم را به او استوار کن، واو را شریک کارم گردان.
هارون نیز با کمال رغبت به این امر روى آورد و خالصانه و خیرخواهانه همراه موسى شد و بخشى از سنگینى مأموریت موسى را به دوش کشید و اولین تصدیقکننده او بود.
فَأَرْسِلْهُ مَعِىَ رِدْءاً یُصَدِّقُنِى؛(7)
پس او را با من به دستیارى گسیل دار تا مرا تصدیق کند.
و با یکدیگر، فرعون را به یکتا پرستى دعوت کردند و بنىاسرائیل را از مصر نجات بخشیدندو به جانب سرزمین مقدس سوق دادند.(8)
همچنین با گفتار شیواى خود در پیشبرد دعوت کوشید.
وَأَخِى هرُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّى لِساناً؛(9)
و برادرم هارون از من زبان آورتر است.
و زمانى که موسى به میقات کوه طور عزیمت کرده و در غیبت بهسر مىبرد، جانشینى او را به عهده گرفت.
وَقالَ مُوسى لِأَخِیهِ هرُونَ اخْلُفْنِى فِى قَوْمِى وَأَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبِیلَ المُفْسِدِینَ؛(10)
و موسى هنگام رفتن به کوه طور به برادرش هارون گفت: در میان قوم من جانشینم باش، و کار آنان را اصلاح کن و راه فساد گران را پیروى مکن.
در این مشارکت و حضور همه جانبه، نکته اساسى تبعیت محض و اطاعت مطلق و هماهنگى کامل هارون با شیوههاى تبلیغى موسى است، چه موسى عهدهدار مقام رسالت است و هارون، پیامبرى که باید تحت فرمان رسول زمان باشد و در همان حال مکمل دعوت الهىاش، هرچند هارون برادر بزرگتر موسى بوده باشد.
هماهنگى و همراهى این دو رسول الهى تا بدان اندازه بود که قرآن در موارد متعدد گفتارشان را با صیغه جمع بیان مىکند و خطاب مردم را به آنها به صورت مثنى حکایت مىفرماید:
فَقُولا إِنّا رَسُولا رَبِّکَ فَأَرْسِلْ مَعَنا بَنِىإِسْرائِیلَ؛(11)
و بگویید ما دو فرستاده پروردگار توایم، پس فرزندان اسرائیل را با ما بفرست.
مهمتر از همه این که در لسان قرآن، آن دو به نحو یکسان، صاحب این دعوت معرفى شدهاند.
ثُمَّ أَرْسَلْنا مُوسى وَأَخاهُ هرُونَ بِآیاتِنا وَسُلْطانٍ مُبِینٍ؛(12)
سپس موسى و برادرش هارون را با آیات خود و حجتى آشکار فرستادیم.
وَلَقَدْ آتَیْنا مُوسى وَهرُونَ الفُرْقانَ وَضِیاءً وَذِکْراً لِلْمُتَّقِینَ؛(13)
و در حقیقت، به موسى و هارون فرقان دادیم و کتابشان براى پرهیزگاران روشنایى و اندرزى است.
