طرح توجیهی پرورش صیفی جات گلخانه ای

اختصاصی از فی توو طرح توجیهی پرورش صیفی جات گلخانه ای دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 

لینک خرید و دانلود در پایین صفحه

تعداد صفحات:13

فرمت :word

موضوع طرح :پرورش صیفی‌جات ( خیار ) گلخانه‌ای به ظرفیت 200 تن در سال

 

 

محل اجرای طرح : قابل اجرا در سراسر کشور

 

 

سرمایه گذاری کـل: 05/747 میلیون ریال

 

 

سهم آوردة متقاضی: 05/77 میلیون ریال

 

 

سهم تسهیلات: 670 میلیون ریال

 

دورة بازگشـت سرمایه: 27 ماه

     مقدمـه :

   نرخ بالای رشد جمعیت از یک سو و کاهش وسعت اراضی حاصلخیز به دلیل توسعه روزافزون شهرها و مناطق صنعتی از سوی دیگر، ضرورت استفاده بهینه از امکانات موجود را بیش از پیش می‌نماید. بطور کلی افزایش تولید محصولات کشاورزی به دو طریق میسر می‌باشد ،‌یکی از طریق افزایش سطح زیر کشت و دیگری افزایش عملکرد محصول در واحد سطح. روش اول بنابر دلایل فوق‌الذکر قابل اجرا نیست، لذا بایستی با استفاده از تکنولوژی‌های جدید نسبت به افزایش میزان تولید در واحد سطح اقدام نمود. تولید صیفی‌جات گلخانه ای یکی از مصادیق تولید بیشتر در سطح کمتر می‌باشد.

   یکی از محصولاتی که در کشت گلخانه‌ای صیفی‌جات مورد توجه قرار گرفته است، خیار تیریپلوئید می‌باشد که هر بوته آن در یک دوره کشت به طور متوسط بیش از بیست و دو کیلو گرم محصول تولید می‌نماید. بذر این خیار هیبرید بوده و خیار حاصله پارتنوکارپ ( بدون تخم ) و قلمی خواهد بود. به دلیل مسدود بودن محیط ، کنترل شرایط اقلیمی از قبیل دما و رطوبت و همچنین آفات و امراض به راحتی مقدور بوده و دوره رشد محصول حدود شش ماه به طول می‌انجامد. در این دوره محصول هر سه روز یک بار قابل چیدن است.

   کشت صیفی جات در گلخانه به صورت ردیفی و آبیاری به روش قطره ای صورت می‌گیرد . فاصله کاشت بذر در روی ردیف ها 15 تا 20 سانتی‌متر و فاصله ردیف‌ها از یکدیگر 80 تا 100 سانتی‌متر در نظر گرفته می‌شود. دمای مناسب گلخانه برای رشد مطلوب بوته ها 22 تا 28 درجه سانتی‌گراد بوده و بایستی توجه داشت که افزایش بیش از حد رطوبت نسبی در گلخانه باعث تشدید بروز و گسترش امراض قارچی گوناگون می‌گردد. بدیهی است که در صورت مشاهده نشانه های بیماری بایستی سریعا نسبت به سمپاشی و کنترل آن با سموم قارچ کش مناسب اقدام نمود.

*          *          *

   اجرای این طرح به عنوان یک فعالیت تولیدی ، ضمن اینکه گامی به سوی خود اتکایی کشور  در محصولات کشاورزی به شمار می‌رود، می‌تواند تامین کننده نیاز صنایع تبدیلی و بازار مصرف بوده و بسترساز اشتغال به کار نیروهای متخصص ( خصوصا در علوم کشاورزی ) و فاقد تخصص گردد. ضمن اینکه بانوان کارآفرین نیز می‌توانند با پیاده سازی این طرح، گامی در جهت توسعه میهن بردارند.