مشخصات این فایل
عنوان: اثر وزن مولکولی و DD کیتین و کیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 12
این مقاله درمورد اثر وزن مولکولی و DD کیتین و کیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله اثر وزن مولکولی و DD کیتین و کیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم می خوانید .
طرح آزمایش :
از 72 عدد موش مؤنث Wistar ( با وزنی حدود 300+20gr ) در این تحقیق استفاده شده است .
بعد از اینکه موهای پشت موشها کنده شد و آن قسمت با ید ضد عفونی شد 2 زخم برشی ضخامتکامل (با طول 4 سانتی متر ) در حالت بی هوشی با چاقوش جراحی روی پشت موش ها ایجاد می شود .
بعد از اینکه حونریزی بند آمد با 100 میکرولیتر از هر نمونه زخم شتسشو داده می شود و سپس زخم با بخیه هایی از جنس Stainless Steel بخیه می شوند . هفت روز بعد از جراحی حیوانات انانازی (کشته) می شوند و از بافت پوست در محل زخم نمونه برداری می شود .
در آنالیز استحکام زخم بهبود یافته یک نوار از پوست ( با 1س سانتی متر عرض و 2 سانتی متر طول ) از وسط محل زخم در هر نمونه برداشته می شود
حداکثر استحکام تا زمانی که پوست از محل برش ه شود با lood gauge و کشش سنج اندازه گیری شود .
Data های بدشت آمده به سطح مؤثر تقسیم شده ( 5 میلی متر از خط برش در هر نمونه ) و در آخر بر حسب نیوتون بر میلی متر مربع بیان شده (N/mm2) در دیگر نمونه ها ( نمونه های دوم ) میزان آنزیم کلاژ ناز با دستگاه اندازه گیری کلاژ نوع I ازه گرفته شد و مشاهدات بافت اسی ز انجام . و بالاخره میزان آنزیم کلاژ ناز فعال با واحد Unit/mg پروتئین بافت بیان می شود .
نتایج و تحلیل ها :
اثر وزن مولکولی روی استحکام بهبود یافته و فعالیت آنزیم کلاژناز :
اثر وزن مولکولی روی استحکام زخم بهبود یافته در شکل 1 نسان داده شده است . استحکام زخم بهبود یافته در همة نمونه ها افزایش قابل توجه ای در مقایسه بانمونة شاهر (Saline) داشت . در گروه کیتین ( شامل : کیتین GlCNAc , NACOS ) و کیتوسان ( شامل : کیتوسان و GLCNAC ) و کتیسان و GLCN ¬ و COS ) بیشترین تأثیر مربوط به الیگومر ها (NACOS , COS ) بوده و قتی گروههای کتین و گروههای کتیوسان با هم مقایس شدندنشان داده شد که گروههای اثر بیشتری دارند از گروههای کیتین در یک وزن مولکولی یکسان اثر وزن مولکولی روی فعالیت آنزیم کلاناژ در شکل 2 نشان داده شده است .
فعالیت آنزیم کلاناژ در همة نمونه ها افزایش قابل توجه ای در مقایسه شاهد (saline) داشت . در گروههای کیتوسان منومر (GLCNAC , GLCN) این فیبرها به صورت موازی با خط برش رشد می کنند این تحقیق شان می دهد که نه تنها کیتین و کیتوسان بلکه منومرها والیگومرهای آنها نیز سرعت ترمیم زخم را افزایش می دهند . در گزارشاتقبلی نشان داده شده که کیتین و کیتوسان سرعت ترمیم زخمرا افزایش می دهند . هر چند کهاین قضیه کاملاٌآشکار نیست به هر صورت کیتین و کیتوسان مستقیماٌ اثر می گذارند برای اینکه آنهابوسیلة خی از آنزیم هابه مونومرها و الیگومرهایشان در محیط زخم تخریب می شوند . ....(ادامه دارد)
اثر DD روی استحکام زخم های بهبود یافته و فعالیت کلا‍ژفاز:
تجدول 1 اثر DD را روی استحکام زخم های بهبود یافته و فعالیت کلافاز را نشان می دهد.
حد هر دو پارامتر در همه نمونه ها افزایش قابل توجه ای نسبت به نم ونه شاهد دارد.
هر چه DD بیشتر باشد ا ستحکام زخم بهبود یا فته و فعالیت آنزیم کلافاز بیشتر است. و همچنین در مطالعات بافت شناسایی در DD های بالا فیبروپلاست های فعال شده بیشتری مشاهده شده است. (شکل 5 و 6)
در این تحقیق اثر DD روی سرعت بهبود زخم اثبات شده است در نتیجه ما فرض می کنیم که آمینوهای باقی مانده با قدرت و سرعت ت رمیم زخم را بازگو می کنند
مطالعات بافت شناسی فیبروپلاست های فعال بیشتری نشان داده است.....(ادامه دارد)
بخشی از فهرست مطالب مقاله اثر وزن مولکولی و DD کیتین و کیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم
مقدمه :
آزمایشات :
طرح آزمایش :
نتایج و تحلیل ها :
اثر DD روی استحکام زخم های بهبود یافته و فعالیت کلا‍ژفاز:
نتیجه :
دانلود مقاله اثر وزن مولکولی و DD کیتین و کیتوسان روی فرآیند ترمیم زخم