استفاده از سلاح های میکروبی اقدام جدیدی نیست، پیش از قرن بیستم این سلاح ها به سه صورت وجود داشت :
- زهرآلود کردن غذا و آب افراد با یک ماده آلوده
- - استفاده از موجودات میکروسکوپی، داروهای سمی یا جانوران کشنده در سلاح هایی که به کار گرفته می شد
- استفاده از بافت ها و پارچه های آلوده
نمونه بمبلت میکروبی e120 که قبل از ممنوعیت توسط ایالات متحده تولید شده بود.
سلاح های میکروبی به کرات در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته اند؛ در قرن ششم قبل از میلاد، آشوریان چاههای آب دشمن را به قارچ سمی آلوده می کردند. در سال 184 پیش از میلاد هانی بال کارتاژی (Hannibal of Carthage)، یکی از بزرگترین فرماندهان و سیاستمداران آن زمان، به سپاهیانش فرمان داد کوزه های گلی پر از مارهای زهرآلود را به عرشه کشتی های یونانی پرتاب نمایند.
شواهد تاریخی نشان می دهد در اروپای قرون وسطی نیز لاشه آلوده جانوران توسط مغول ها، ترک ها و نژاد های دیگر به منظور آلوده نمودن ذخایر آبی دشمن مورد استفاده قرار می گرفت. پیش از اینکه طاعون که به نام "مرگ سیاه" شناخته شده بود، همه گیر شود سپاهیان مغول و ترک اجساد قربانیان این بیماری را در شهرهای تحت محاصره می پراکندند.
اکثر قربانیان طاعون در قرون وسطی در حقیقت توسط نوعی سلاح میکروبی که همان پرتاب اجساد آلوده به درون دیواره های قلعه ها بود، مبتلا می شدند. آخرین مورد ثبت شده از انتشار میکروب توسط اجساد قربانیان در سال 1710 است، زمانی که نیروهای روسی به سوئد حمله نمودند و اجساد آلوده را در سراسر شهر تالین (Tallinn شهری در استوانی امروزی) پرتاب نمودند.
بومیان آمریکا نیز پس از کشف این قاره توسط کریستف کلمب و ارتباط با قاره های دیگر، افراد بسیاری را در اثر سرایت بیماری های مهلک از دست دادند. ارتش انگلستان نیز دست کم یک بار "آبله" را به عنوان سلاح میکروبی به کار برده، آنها پتوهای آلوده به این میکروب را در جنگ Pontiac (سال 1763) در اختیار سرخپوستان آمریکایی قرار دادند. ساکنان بومی کالیفرنیا نیز دسته های گل پیچیده شده در برگ های بلوط سمی را به عنوان هدیه به اهالی اسپانیا دادند.
در جریان جنگ های داخلی آمریکا نیروهای متفق به حیوانات مزارع در دریاچه هایی که متحدین از آب آنها تغذیه می کردند، شلیک کرده و با اجساد آنها آب ها آلوده می نمودند.
سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک: مقابله با چالش‌های آینده
مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی امروزه به معضلی بزرگ در راستای تامین ثبات و امنیت بین‌المللی تبدیل شده است. در این راستا کنترل بهتر و موثرتر این سلاح‌ها و نیز نظارت بر تکنولوژی مورد استفاده در این تسلیحات از جمله نکات اصلی در مقابله با اشاعه این سلاح‌ها می‌باشد. ازطرف دیگر برآورد تهدید، بررسی پیوندهای موجود میان امنیت و سلامت، چشم‌اندازهای آینده رژیم منع گسترش و... نیز باید مدنظر قرار گیرند.
سلاح‌های کوچک، مشکل بزرگ: خطر بین‌المللی گسترش و سوءاستفاده از سلاح‌های کوچک
گسترش غیر قانونی و سوء استفاده از سلاح‌های سبک و کوچک امروزه در زمره تهدیدات امنیت بین‌الملل قرار گرفته است. در خلال دهه۱۹۹۰ ، جنگ‌های داخلی ویرانگری در برخی کشورها به وقوع پیوست که همین تسلیحات کوچک و سبک، سلاح اصلی طرف‌های درگیر را تشکیل می‌داد. در رواندا نزدیک به یک میلیون نفر ظرف کمتر از یک ماه به وسیله سلاح‌های سبک قتل‌عام شدند. در این راستا، سازمان ملل متحد نیز با برگزاری کنفرانسی در جولای ۲۰۰۱ درصدد برآمد تا به تدوین دستور کاری برای اقدام در خصوص سلاح‌های سبک بپردازد. به‌نظر می‌رسد دولت‌ها باید به تدوین استراتژی‌هایی در جهت کنترل استفاده از این سلاح‌ها بپردازند. این استراتژی‌ها باید با خلع سلاح و کاهش خشونت ارتباط داشته باشند.
شامل 10 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله تاریخچه سلاح های میکروبی