رایانش ابری به شیوه‌ای گفته می‌شود که اینترنت از طریق آن در قالب یک دیاگرام شبکه‌ای به نمایش درمی‌آید. به عبارت ساده‌تر، می‌توان گفت رویکرد جدیدی برای به‌کارگیری و استفاده از منابع محاسباتی است. ابر به شما امکان می‌دهد ظرفیت سرور خود را افزایش داده و یا اینکه تنها در هنگام نیاز آن را افزایش دهید، بدون اینکه مجبور شوید سرمایه‌گذاری جدیدی روی نرم‌افزار و سخت‌افزار انجام دهید. برای این کار به سرورهای مجازی که چندین شرکت همزمان می‌توانند از آن بهره ببرند، نیاز است.
این ویژگی به شما امکان می‌دهد در مواقعی که به ظرفیت بالای محاسباتی نیاز ندارید، از منابع کمتری استفاده کنید و در هنگامی که به حداکثر ظرفیت محاسباتی نیاز دارید، ظرفیت مستقیم به طور خودکار افزایش پیدا کرده تا بتواند نیازهای شما را برآورده کند .محیط‌های رایانش ابری توان محاسباتی لازم را برای ذخیره اطلاعات، ایجاد پایگاه داده‌ها، پیام‌رسانی و دیگر اجزای لازم برای اداره و هدایت یک کسب و کار را تجاری مهیا می‌کند. با استفاده از رایانش ابری بیشتر فعالیت و محاسبات سنگین رایانه‌ای برای به راه انداختن برنامه کاربردی میزبانی (Hosting) و دسترسی به داده‌ها در خارج از شرکت انجام می‌شود.
واژه ابر واژه‌ای است استعاری که به اینترنت اشاره دارد. در شبکه‌های رایانه‌ای نیز از شکل ابر برای نشان دادن شبکه اینترنت استفاده می‌شود. دلیل تشبیه اینترنت به ابر در این است که اینترنت همچون ابری جزییات فنی‌اش را از دید کاربران پنهان می‌سازد و لایه‌ای از انتزاع را بین جزییات فنی و کاربران قرار می‌دهد. برای مثال آنچه یک ارایه‌دهنده سرویس نرم‌افزاری به عنوان رایانش ابری ارایه می‌کند، برنامه کاربردی تجاری آنلاین است که از طریق مرورگر وب یا نرم‌افزارهای دیگر به کاربران ارایه می‌شود. نرم‌افزارهای کاربردی و اطلاعات روی سرور‌ها ذخیره می‌شوند و بر اساس تقاضا در اختیار کاربران قرار می‌گیرند.
تکنولوژی ابر