مقدمه:
برای بررسی موضوع و تحلیل علل و عوامل بزهکاری نوجوانان و جوانان در دادسراهای استان گیلان بدواً جهت تبیین موضوع باید واژه مزبور را تعریف و توصیف کرد.
تعریف: نوجوانی و جوانی به برهه ای از دوران زندگی اجتماعی انسان تلقی می شود که پتانسیل، توزان و تناسب و هارمونی شخصیتی فرد در این دوره بر اثر ویژگی های ژئومورفولوژی و زیستی و اجتماعی بخاطر پدیدار شدن تحولات درونی و برونی بروز و علائم بلوغ اجتماعی و فکری و اخلاقی و غیره کاملاً منقلب و متحول و دگرگون می شود و فرد ذاتاً و نوعاً از نظر عاریه شخصیتی منفک و مستقل و قائم به نفس می شود و قدرت تحلیل حسن و قبح را به نحو مطلوبی دارا میشود.
در این دوره از زندگی اجتماعی انسان، به جهت متحول و متغییر شدن شاخص ها و پارامترهای همه جانبه نوجوان از حیث نظرگاه جامعه شناسان و روانشناسان و متحققین علم جوان شناسی فرد در معرض و منظر انواع و اقسام مظاهر منفی و مثبت به فراخور اوضاع و احوال خانوادگی قرار می گیرد یعنی در این دوره حساس و بحران که در علم جرم شناسی اطفال، «دوره بحران» نیز نامیده می شود در صورتی که منابع نظارتی و تعلیماتی نظیر خانواده، مدرسه ، اجتماع و سایر عوامل ذیربط فرد را در چارچوب و محدوده اخلاقیات و تعلیمات اخلاقی و شخصیتی و انطباقی براساس اصول مدونه تعریف شده قرار دهند می توان نمود اخلاقی مطلوب و علائم و راهکارهای معقولانه و شخصیت بخشی منطقی در نوجوان پیدا نمود و بالعکس در صورتی فرد نوجوان و جوان در این برهه حساس سنی فارغ از مسائل و مراتب فوق الذکر قرار گیرد انتظار یک نوجوان و جوان بزهکار را می توان از وی توقع داشت با این مقدمه فوق الاشعار به ضرورت و اهمیت موضوع نیز باید توجه شایان داشته باشیم دوره مزبور حساسترین و مهمترین برهه سنی فرد در خانواده می باشد و اساس و شالوده فکری، عقیدتی، فرهنگی، اجتماعی، شخصیتی و خانوادگی در این سنین شکل می گیرد
بررسی تطبیقی علل و عوامل بزهکاری نوجوانان و جوانان ، پیامدها و راهکارهای پیشگیری