جزوه کوانتوم پیشرفته 1 شهید علی محمدی
سرطان پروستات بی پاسخ به هورمون (HRPC) موجب تلفات و مرگ و میر قابل توجهی می شود. گزینه های موجود برای اولین و دومین مجموعه درمانی در رابطه با تسکین موقت بیماران مبتلا به HRPC در حال افزایش است. در بیمارانی که در مراحل نهایی بیماری قرار دارند استفاده از داروها جهت کنترل علائم بیماری، بایستی به صورت متناسب انجام شود و جهت غلبه بر صدمات استخوانی دردناک رادیوتراپی انجام شود. دوکسی تاکسل، میتوکسانترون و ساتراپلاتین و اگزابیپیلون ترکیبات شیمی
تراپی فعال برای اولین و دومین مجموعه درمانی در این بیماران هستند و داروهای قدیمی تر مانند سیکلوفسفامید خوراکی و ویزولبین نیز میتوانند به کار برده شوند. رادیوایزوتوپ هایی مانند استرانسیوم و ساماریوم برای درمان دردهای شدیدتر استخوان مفید می باشند. سومین اقدام درمان هورمونی شامل گلوکوکورتیکدئیدها، کتوکونازول و استروژن ها در بعضی بیماران میتواند منجر به تسکین بیشتر شود و بعضی داده ها نشان می دهد، شیمی درمانی ممکن است در بعضی بیماران موجب پاسخگویی به درمان هورمونی شود.
بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستازی که پس از درمان اولیه حذف آندروژن (معمولاً توسط برداشتن بیضه و یا به کاربردن داروهای مشابه به هورمون آزاد کننده گنادوتروپین) و بدنبال آن به کار بردن و سپس قطع یک ترکیب آنتی آندروژن، بیماری آنها همچنان پیشرفت می کند، معمولاً به عنوان بی پاسخ (مقاوم) به هورمون درمانی در نظر گرفته می شوند. سرطان پروستات مقاوم به هورمون (HRPC) موجب مرگ و میر قابل توجهی می شود که علائم اصلی آن درد و خستگی مفرط می باشد و متوسط زنده ماندن بیمار بین 20-10 ماه است. شیمی درمانی در این بیماران میتواند به تسکین موقت کمک کند. متوکسازنترون و پریدنیزون یک روش درمان است که با کمترین مسمومیت دارویی همراه بوده و در حدود یک سوم از بیماران موجب بهبود علائم می شود.
دو آزمون بالینی بزرگ اخیر نشان داده اند که تجویز دوکسی تاکسل همراه با پریدینزون و یا استراموزیتن درمقایسه با متوکسانتزون و پریدینزون، نرخ زنده ماندن را بهبود بخشیده و تأثیر بیشتری بر درد بیمار دارد، اما این داروها سمیت (عوارض) بیشتری نیز دارند. در این مقاله روشهای بالقوه برای اداره بیماران مبتلا به HRPC که پس از اولین شیمی درمانی بیماری آنها پیشرفت می کند، بررسی می شود.
اصول درمان
در این مرحله از بیماری، انتظار می رود بیماران مدت زیادی زنده نمانند و بسیاری از آنها علامت دار هستند. هدف از درمان افزایش طول مدت و کیفیت زندگی بیمار است. قبل از در نظر گرفتن معیارهای خاص مربوط به سرطان پروستات، این امر حائز اهمیت است که روشهایی برای کاهش علائم بیمار مد نظر قرار گیرد. بیمارانی که بدلیل متاستاز از درد استخوان رنج می برند معمولاً نیاز به داروهای مسکن به طور منظم دارند و دوز دارو بایستی دائماً تنظیم شود تا حداکثر تسکین درد را فراهم کند. در مردان سالمند که داروهای مسکن مصرف می کنند یبوست یکی از مشکلات شایع است که بایستی درمان شود. محل های اصلی متاستاز که موجب درد می شود و یا احتمال مشکلات دیگر مانند شکستگی و یا فشردگی نخاع را فراهم می کند باید با رادیوتراپی درمان شود. خستگی مفرط یکی از مشکلات اصلی است که ممکن است به داروهایی مانند متیل فنیدات پاسخ دهد. بی فسفونات ها که در این رابطه در جای دیگری مورد بررسی قرار گرفتند، ممکن است پوکی استخوان ناشی از آنتی آندوژن درمانی دائمی و شکستگی های استخوان را کاهش دهد. اما تأثیر خاصی بر مدت و کیفیت زندگی بیمار در رابطه با این دارو مشاهده نشده است.
ارائه روشهای درمانی خاص برای بیمارانی که در این مرحله از بیماری قرار دارند مانند دیگر درمان های تسکین دهنده سرطان، مستلزم آزمون های بالینی پی در پی است. ابتدا آنچه حائز اهمیت است مشخص شدن تحمل بیمار نسبت به روش درمانی است و در فاز 2 آزمون بایستی فعالیت بیولوژیکی دارو مشخص شود. پاسخ PSA و زمان پاسخ به پیشرفت PSA معیارهای نتیجه مطلوب در این چنین آزمون هایی می باشند اما به طور مستقیم منافع درمانی برای بیمار را نشان نمی دهد. فاز 3 آزمون با هدف نشان دادن منافع کوتاه مدت برای بیمار شامل افزایش طول عمر یا کیفیت زندگی و یا کنترل علائم، انجام می شود.
با توجه به آنکه درد از علائم شایع و ناتوان کننده بیماری است، ارزیابی درد همراه با معیاری برای تجویز یک مسکن یکی از روشهای معتبر برای ارزیابی کنترل علائم در آزمون های بالینی مرتبط با بیماران سرطان متاستازی پروستات است.
درمان های دیگری که می توان پس از اولین مجموعه شیمی درمانی و پیشرفت بیماری به کار برد، شامل سری دیگری شیمی تراپی، رادیوایزتوپ ها و روشهای هورمونی است. در بخش های بعدی این موارد به اختصار بررسی می شوند.
درمان مجدد با دوکسی تاکسل
بخش اعظم بیماران بدلیل پیشرفت و یا عوارض جانبی دارو، درمان اولیه با
دوکسی تاکسل را قطع می کنند. تعداد کمتری از بیماران ممکن است در حالیکه هنوز به درمان پاسخ می دهند و عوارض جانبی قابل کنترل هستند، این دارو را قطع کنند. در صورتیکه در گروه دوم پس از یک وقفه نسبتاً طولانی، بیماری مجدداً پیشرفت کرد، تکرار درمان با دوکسی تاکسل روش مناسبی است.
متوکساترون بعد از دوکسی تاکسل و بر عکس.
بیشتر بیمارانی که درمان با دوکسی تاکسل را به عنوان شیمی درمانی اصلی دریافت میکنند، در آزمون های اخیر فاز 3، افزایش طول عمر را نشان داده اند. با این حال، درمان با متوکسانترون و پریدینزون برای بسیاری از بیماران بویژه آنهایی که سیر عمر بیماری در آنها کند بوده و یا افرادی که عوارض جانبی دوکسی تاکسل را تحمل
نمی کنند، همچنان به عنوان یک درمان مناسب مطرح است. تنها بخش محدودی از بیماران درمطالعات فاز 3 تجویز متوکسانترون به شیمی درمانی با دوکسی تاکسل تغییر داده شد، بنابراین اطلاعاتی در رابطه با تاثیر ترتیب تجویز این داروها بر مدت زنده ماندن بیماران وجود ندارد.
تعداد نسبتاً اندک از مطالعات نرخ پاسخ آنتی ژن اختصاصی پروستات PSA را پس از تغییر تجویز دارو از دوکسی تاکسل به متوکسانترون و بر عکس، بررسی کرده اند که در جدول 1 ارائه شده است. در مجموع، نرخ پاسخ PSA به دوکسی تاکسل پس از درمان اولیه با متوکسانترون با حالتی که دوکسی تاکسل درمان اولیه باشد مثبت به نظر
می رسد، درحالیکه مقدار نسبتاً کمی از بیماران پس از دریافت دوکسی تاکسل به درمان با متوکسانترون پاسخ می دهند. رابطه بین پاسخ PSA و تسکین موقت بیمار احتمالاً به میزان و مدت درمان و نیز فاکتورهای مربوط به بیمار مانند وضعیت عملکرد وی بستگی دارد. اطلاعات اندکی درباره پاسخ به درد و یا دیگر مزایای تسکین دهنده دومین سری درمان وجود دارد. به نظر می رسد میزان تحمل دارو نسبت به شیمی درمانی اولیه افت پیدا می کند و در %65-45 بیماران بایستی شیمی درمانی دوم به تعویق افتاده، دوز آن کاهش داده شود و یا اینکه متوقف شود.
داروهای قدیمی تر با فعالیت بر ضد سرطان پروستات.
داروهای دیگری که می توان پس از درمان اولیه با دوکسی تاکسل از آن ها استفاده کرد شامل داروهایی است که فعالیت مطلوبی بر علیه بیماری داشته، به خوبی تحمل
می شوند و مکانیزم عمل و سمیت محدود کننده دوز در آنها با دوکسی تاکسل متفاوت است. سیلکوفسفامید خوراکی به تنهایی و یا همراه با داروهای دیگر مانند وین کریستین و یک گلوکوکورتیکوئید نشان داده اند که به عنوان درمان اولیه فعالیت مطلوبی داشته و کمترین سمیت را دارند. گزارش شده هنگامی که در یک آزمون تصادفی وینورابین همراه با هیدروکورتیزون درمقابل هیدروکورتیزون به تنهایی، تجویز شد، منافع تسکین آن قابل مقایسه با متوکسانترون بود، گرچه در بیمارانی که قبلاً دوکسی تاکسیل دریافت کرده اند، مسمویت سیستم عصبی با داروی فوق ممکن است محدود کننده دوز باشد. اتوپوزیدنیز می تواند دارویی مفیدی باشد و به خوبی تحمل شود گرچه این دارو معمولاً همراه با استراموستین ارزیابی شده است، دارویی که سمیت قابل توجهی دارد.
شامل 14 صفحه فایل word قابل ویرایش
دسته بندی : فنی و مهندسی _ کامپیوتر و It
فرمت فایل: ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ )
حجم فایل: (در قسمت پایین صفحه درج شده )
تعداد صفحات فایل: 32
کد محصول : 0921
قسمتی از محتوای متن
شبکه پیشرفته
APIPA چیست ؟
در یک شبکه کامپیوتری سرویس ها و خدمات متعددی از طریق سرویس دهندگان مختلف در اختیار سرویس گیرندگان قرار می گیرد . اختصاص پویای اطلاعات مربوط به آدرس دهی IP توسط سرویس دهنده DHCP ( برگرفته از Dynamic Host Configuration Protocol ) ، نمونه ای در این زمینه است .
DHCP ، پس از پروتکل BOOTP مطرح و مهمترین هدف آن تامین اطلاعات مورد نیاز یک ایستگاه و یا سایر دستگاه های شبکه ای در ارتباط با پروتکل TCP/IP است . بدین منظور از سه روش متفاوت استفاده می گردد :
در صورتی که پیکربندی پروتکل TCP/IP بر روی یک کامپیوتر بگونه ای انجام شده است که کامپیوتر و یا دستگاه شبکه ای مورد نظر را ملزم به استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP می نماید ( تنظیمات انجام شده در صفحه Properties پروتکل TCP/IP ) ولی در عمل سرویس دهنده وجود نداشته باشد و یا سرویس گیرندگان قادر به برقراری ارتباط با آن نباشند و یا برای سرویس دهنده DHCP مشکل خاصی ایجاد شده باشد ، تکلیف سرویس گیرندگان و متقاضیان استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP چیست ؟
در چنین مواردی سرویس گیرندگانی که بر روی آنان یکی از نسخه های ویندوز ( به جزء ویندوز NT ) نصب شده است ، می توانند از APIPA ( برگرفته از Automatic Private IP Addressing ) استفاده نمایند . با استفاده از سرویس فوق که صرفا" در شبکه های کوچک قابل استفاده خواهد بود ( حداکثر 25 دستگاه موجود در شبکه ) ، هر یک از سرویس گیرندگان می توانند به صورت تصادفی یک آدرس IP خصوصی را بر اساس مشخصات جدول زیر به خود نسبت دهند .
آدرس رزو شده توسط APIPA
Subnet Mask
255 . 255 . 0 . 0
و اما چند نکته در ارتباط با روش آدرس دهی APIPA :
با توجه به این که سرویس گیرنده به صورت کاملا" تصادفی یک آدرس IP را انتخاب می نماید ، همواره این احتمال وجود خواهد داشت که یک کامپیوتر آدرسی را انتخاب نماید که قبلا" توسط کامپیوتر دیگری استفاده شده باشد . برای حل این مشکل ، پس از انتخاب یک آدرس IP توسط سرویس گیرنده ، یک بسته اطلاعاتی broadcast شامل آدرس IP توسط سرویس گیرنده در شبکه ارسال و بر اساس پاسخ دریافتی ، در خصوص نگهداری و یا آزادسازی آدرس IP تصمیم گیری می گردد.
متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.
پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.
« پشتیبانی مرجع فایل »
همچنان شما میتوانید قبل از خرید، با پشتیبانی فروشگاه در ارتباط باشید، یا فایل مورد نظرخود را با تخفیف اخذ نمایید.
ایمیل : Marjafile.ir@gmail.com
پشتیبانی فروشگاه : پشتیبانی مرجع فایل دات آی آر
پشتیبانی تلگرام و خرید
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه134
خلاصه :
علی رغم پیشرفتهایی که در اندازه گیری و پیش بینی صورت گرفته ، خاکریزه ها خسارات اجتماعی ، اقتصادی و محیطی سنگینی را در فضاهای کوهستانی وارد میکند. قسمتی از آن بخاطر پیچیدگی فرایندها، عدم موفقیت شیب رانش و اطلاعات ناکافی ما از مکانیزم های اساسی می باشد. در هر صورت بطور افزاینده ای کارشناسان برای تحلیل و پیش بینی پایداری شیب ، تعیین ریسک آن ، مکانیزمهای شکست پتانسیلی و سرعتهای آن مناطق پر خطر حاضر شده و برای تعیین اندازه های چاره ساز ممکن فراخوانده می شوند.
این مقاله به معرفی موضوع تحلیل پایداری شیب سنگ و هدفی که این تحلیل در بررسی مکانیزمهای ریزش بالقوه شیب دنبال میکند ، می پردازد . سپس به بحث در مورد پیشرفتهایی که در تحول تکنیکهای آنالیز شیب بر پایه کامپیوتر به نسبت روشهای معمولی مورد استفاده ، می پردازد . همچنین تعیین امکان اجرای سینماتیک برای مدهای معمول متفاوت به اضافه راه حلهای تحلیلی و تعادلی محدود برای فاکتورهای ایمنی در برابر ریزش شیب ارایه شده است .
قسمت دوم به معرفی روشهای مدلسازی عددی و کاربردهای آنها در تحلیل پایداری شیب سنگ می پردازد . بحث روی پیشرفتهای استفاده از کدهای مدلسازی عددی پیوسته و ناپیوسته متمرکز می شود . همچنین مشارکت و نفوذ فشارهای تخلخل و بارگذاری دینامیک ارایه شده اند . مراحلی که در تحلیل عددی اجرا می شوند با تاکید بر اهمیت یک تمرین خوب مدلسازی بازنگری می شوند .
مدلسازی عددی وقتی که به درستی بکار رود ، میتواند بطور مشخص در فرایند طراحی با تهیه کردن بینش های کلیدی به مسایل پایداری پتانسیل و مکانیزمهای شکست ، استفاده گردد . در عین حال تاکید می کنیم که مدلسازی عددی یک ابزار است نه جایگزین برای قضاوت بحرانی است . همینطور ، مدلسازی عددی وقتی توسط یک کاربر با تجربه و کنجکاو بکار رود بسیار موثر خواهد بود .
1 . معرفی
تحلیل پایداری شیب سنگ بطور معمول به سمت و سوی طراحی بنیادی و ایمن شیبهای حفر شده ( مانند حفاری گودال باز ، برشهای جاده ای و غیره ) و با شرایط تعادلی شیبهای طبیعی جهت داده می شود . تکنیک تحلیل انتخابی به هر دو ، شرایط سایت و حالت ریزش بالقوه با ملاحظات دقیقی که به قدرتهای متغیر ، ضعفها و محدودیتهایی که در هر روشی وجود دارد ، بستگی دارد .
بطور کل ، موضوعات ابتدایی آنالیز پایداری شیب صخره عبارتند از :
مطالعات بررسی سایت باید شامل هرگونه مطالعات پایداری و شامل المانهای زمین شناسی و نقشه برداری ناپیوسته برای تهیه داده های ورودی لازم برای آنالیز پایداری باشد . مجموعه داده ها بصورت ایده آل شامل توصیف جرم سنگ و نمونه برداری مواد سنگ برای آنالیز آزمایشگاهی ( یعنی قدرت و رفتار متشکله ) ، مشاهدات میدانی و اندازه گیری های درجا باشد . نمایش فضایی درجا و تغییرات موقتی در فشارهای تخلخل ، نابجایی های شیب ، فشارها و تغییر شکل جرم زیر سطحی سنگ ، داده های ارزشمندی را برای ارزشگذاری آنالیز پایداری تهیه می کند .
برای مدیریت مناسب اینطور بررسی ها و آنالیز و ارزشگذار مواقع خطرساز بالقوه که به سنگهای ناپایدار مربوط می شود ، درک فرایندها و مکانیزم های ناپایداری ضروری می باشد . حرکتهای خاکریز بعنوان های ریزش ، واژگون شدن ، ریختن ، پراکنده شدن یا جریان یافتن تلقی می شود و در برخی موارد شامل ترکیبات مختلفی از مدهای شکست متعدد ( ارجاع شود به خاکریزهای کامپوزیتی ) ، می شود . این مکانیزم ها اغلب پیچیده اند و در عمق عمل می کنند و بررسی ها و توصیف عوامل تشکیل دهنده را دچار مشکل می کنند . همانطوری که شک و تردید در مورد تکنیک تحلیل بکار گرفته شده و اینکه چه داده ورودی ای لازم است ، بالا می رود ؛ این در مرحله تحلیل مشکل ایجاد می کند .
امروزه محدوده وسیعی از ابزارهای آنالیز پایداری شیب برای هر دو نوع سنگ و مخلوط سنگ و خاک وجود دارد . این ابزارها محدوده شان از شیب نامحدود ساده و تکنیکهای تعادلی در ریزش تا کدهای المان محدود دوتایی است . به یاد داشته باشیم که تنها 25 سال از وقتی که بیشترین محاسبات پایداری شیب بصورت گرافیکی یا با استفاده از ماشین حساب دستی انجام می شد ، بجز یک استثنای آنالیز پیشرفته که شامل روشهای جستجوی سطح بحرانی که در یک پردازشگر مرکزی و یا کارتهای فورترن اجرا می شد . سیل عظیمی از برنامه های آنالیز استحکام با نرم افزار کوچکی که بصورت تجاری در دسترس است ، در خانه انجام می شد . امروزه هر مهندس زمین شناس با یک کامپیوتر شخصی می تواند ، آنالیز عددی نسبتا پیچیده شیب سنگ را بر عهده بگیرد .
امروزه از آنجایی که افق وسیعی از کاربردهای دسترس عددی روشن شده ، درک تغییر استحکام و محدودیت های هر یک از این روشها برای شاغلین ضروری است . برای مثال ، روشهای تعادلی محدود هنوز جزء معمول ترین راه حلهای سازگار در مهندسی شیب صخره باقی مانده ، ولو اینکه بیشتر سرازیری ها شامل تغییر شکل داخلی و شکافهایی که شباهت کمی دارند با فرضیات بلوک صلب دو بعدی که برای آنالیز تعادلی محدود معکوس لازم است ، می شوند .
مکانیزم های راه اندازی یا شروع ممکن است ، شامل حرکتهای اسلایدینگ که به عنوان یک مسأله تعادلی محدود می تواند تحلیل شود ، باشد ولی بعد از آن وارفتگی ، تغییر شکل تصاعدی و شکستگی وسیع داخلی جرم صخره بوجود خواهد آمد . فاکتورهایی که باعث ریزش احتمالی می شوند معمولا پیچیده اند و بسادگی در تحلیل استاتیک ساده وارد نمی شوند . در ادامه توضیحات بالا ، آنالیز تعادلی محدود ممکن است وابستگی شدیدی به ریزش ساده بلوک در طول ناپیوستگی ها داشته باشد . در نتیجه در جایی کارآیی دارد ، که برای ماکزیمم کردن فواید هر دوی آنها ، تکنیکهای تعادلی محدود باید در عطف مدلسازی عددی بکار رود .
در این مفاهیم ، شاغلین امروز باید از خود پشتکار نشان دهند و ثابت کنند که از هر دو ابزار ارایه شده در دسترس و از همه مهمتر ، از ابزارهای درست استفاده کنند . چن ( 2000 ) در مشاهدات خود روی استفاده از تمام تکنیکهای تحلیل در پایداری شیب مربوطه در طراحی یا تحلیل معکوس تاکید کرده است .
" در روزگار قدیم ، ریزش شیب بعنوان قضابلا بشمار می رفت . امروزه ، حقوقدانان همیشه می توانند کسی را برای تقصیر کار شمردن یا کسی را برای پرداخت خسارت ، مخصوصا در هنگامی که خرابی شامل تلفات جانی یا مالی باشند ، پیدا کنند ."
طراحی شیب با استفاده از تنها آنالیز تعادلی محدود ، احتمالا ناکافی خواهد بود ؛ اگر شیب با مکانیزم های پیچیده ریزش کند ( بعنوان مثال ، لغزشهای تصاعدی ، تغییر شکل داخلی و شکافهای شکننده ، آبدار شدن لایه های ضعیفتر خاک و غیره ) . بعلاوه در حین تحلیل و طراحی مهندسی شیب ، بیشترین استفاده مربوط به مفاهیم ارزیابی مخاطرات و ریسکهاست . تخمین و برآورد خطرپذیری باید شامل هر دوی پیامد ریزش شیب و خطرات یا احتمال ریزش باشد . هر دو نیاز به درک مکانیزم ریزش دارند ، برای اینکه احتمالات موقتی و سه بعدی بتوانند در نظر گرفته شوند .
در قسمتهای بعدی ، به دوره تکنیکهای آنالیز پایداری شیب با تمرکز بر توسعه روشهای مدلسازی عددی می پردازیم . بعد از این قسمتها یک بازنگری روی روشهای قراردادی تحلیل پایداری برای مشخص کردن توسعه اخیر در تعادل محدود بر پایه برنامه های کامپیوتر که برای افزایش تجسم مسایل پایداری شیب طراحی شده اند ، انجام خواهیم داد .
2 . روشهای قراردادی تحلیل شیب سنگ
1 – 2 . مقدمه
روشهای قراردادی تحلیل شیب سنگ بطور کلی به دو دسته سینماتیک و تکنیکهای تعادلی محدود تقسیم می شوند . بعلاوه روشهای تحلیلی بر پایه کامپیوتر ، برای تحلیل ریزشهای بحرانی سنگ ( معمولا به نام شبیه سازی ریزش سنگ ارجاع داده می شوند ) نیز توسعه یافته اند .
2 – 2 . آنالیز سینماتیک
روشهای سینماتیک روی امکان پذیری ریزش های انتقالی بعلت تغییر لبه ها یا ضخامت " روز روشن " متمرکز می باشد . همچنین ، این روشها به استناد ارزیابی دقیق ساختار جرمی سنگ و هندسه دسته های ناپیوسته موجود که ممکن است در ناپایداری سنگ شرکت داشته باشند ، معتبر است . این مشارکت توسط نمودارهای استریونیت و یا کدهای مخصوص که به تشکیل سطح و لبه می پردازد ، انجام می شود . برای مثال ، برنامه DIPS ( راک سا ینس 2001 الف ) تجسم و تعریف امکانپذیری سینماتیک ویژگیهای گسسته را دارد . ( شکل 1 )
ضروری است که کاربران آگاه باشند که چنین دیدگاههایی صرفا ، ریزشهای ذخیره ای که شامل ناپیوستگی های منفرد یا فصل مشترکهای ناپیوستگی ، را تشخیص می دهند و ریزشهایی که شامل اتصالات یا سری اتصال یا تغییر شکل داخلی و شکاف داخلی می شود را پوشش نمی دهند . هر چند ، داده های ناپیوستگی و فصل مشترکهای سری اتصالات در برنامه DIPS ، می تواند برای مشارکت در عامل ایمنی ضد ریزش لبه برای همکاری با کدهای تعادلی محدود ( بطور مثال ، SWEDGE راک ساینس ب ) وارد شود . این برنامه ها اغلب دارای ابزارهای احتمالی که در آنها گوناگونی ویژگیهای سری اتصالات و اندازه های پشتیبان اضافه
شده ، بخاطر تاثیرشان روی عامل ایمنی ، شرکت دارند ؛ می باشد.