فرآیندهای جوشکاری مقاومتی به طور معمول زیر مجموعه جوشکاری تحت فشار هستند ، هرچند در فصل مشترک اتصال مواد ذوب به وجود می آید . در این فرآیند اتصال دو سطح با اعمال حرارت و فشار همزمان انجام می گیرد ترتیب کار بدین صورت است که ابتدا باید حرارت لازم برای به حالت مذاب در آوردن حجم محدودی ازفلز به وجود آید ، سپس این فلز باید آنقدر تحت فشار بماند تا سرد شده و استحکام کافی جهت نگه داشتن قطعات به یکدیگر را به وجود آورد .
جوشکاری مقاومتی روشی است که در آن بر اثر مقاومت قطعه کار در برابر عبور جریان با ولتاژ پایین و دانسیته بالا ، حرارت لازم برای جوشکاری تامین می گردد این جریان الکتریکی از طریق الکترودها و تماس آنها به سطح کار منتقل و یا از طریق ایجاد حوزه مغناطیسی احاطه شده در اطراف کار ، به قطعه القاء می شود . هرچند هر دو روش براساس حرارت مقاومتی پایه گذاری شده است اما معمولا نوع اول به فرآیند جوشکاری مقاومتی و نوع دوم به فرآیند جوشکاری القایی موسوم شده است فلزات به دلیل دارا بودن مقاومت الکتریکی ، در اثر عبور جریان الکتریکی گرم شده و حتی به حالت ذوب نیز می رسند ، مقدار حرارت تولیدی در یک هادی الکتریکی به سه عامل بستگی دارد : آمپراژ ، مقاومت هادی (شامل مقاومت سطح مشترک) و مدت زمان جریان این سه عامل بر حرارت تولیدی اثر می گذارند
شامل 5 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله درباره جوشکاری مقاومتی