به طور کلی نرم افزارهای کامپیوتر به دو گروه تقسیم میشوند:
یکی برنامههای سیستمی که عملیات کامپیوتر را مدیریت میکنند و دیگری برنامههای کاربردی .سیستم عامل (operating system=os) اصلی ترین برنامه سیستمی است که به عنوان رابط بین کاربر و سخت افزار کامپیوتر عمل میکند .
سیستم عامل دو وظیفه (یا هدف) اصلی دارد:
سیستم عامل استفاده از کامپیوتر را ساده میسازد. این بدان معناست که مثلاًکاربر یا برنامه نویس بدون درگیر شدن با مسائل سخت افزاری دیسکها به راحتی فایلی را بر روی دیسک ذخیره و حذف کند . این کار در واقع با به کاربردن دستورات سادهای که فراخوان های سیستمی (System Calls) را صدا میزنند انجام پذیرد .
در صورت عدم وجود سیستم عامل کاربرو یا برنامه نویس میبایست آشنایی کاملی با سخت افزارهای مختلف کامپیوتر (مثل مونیتور ,فلاپی , کی بورد و غیره) داشته باشدو روتینهایی برای خواندن و یا نوشتن آنها به زبانهای سطح پائین بنویسد. از این جنبه به سیستم عامل با عنوان ماشین توسعه یافته(Extended machine) یا ماشین مجازی (Virtual machine) یاد میشود که واقعیت سخت افزار را از دید برنامه نویسان مخفی میسازد.
- وظیفه دوم سیستم عامل مدیریت منابع(Resource Management) میباشد, یعنی سیستم عامل باعث استفاده بهینه و سودمند (اقتصادی) از منابع سیستم میگردد. منظور از منابع پردازندهها ,حافظهها ,دیسکها,ماوس ها , چاپگرها , فایلها , پورتها و غیره هستند. یک سیستم کامپیوتری منابع نرم افزاری و سخت افزاری بسیار دارد که ممکن است در حین اجراء برنامه لازم باشند , سیستم عامل همانند مدیر منابع عمل کرده و آنها را بر حسب نیاز به برنامههای مشخصی تخصیص میدهد.
سیستم عامل معمولا اولین برنامههای است که پس از بوت شدن در حافظه بار میشود. پس از بار شدن قسمتی از سیستم عامل بطور دائم در حافظه باقی (Resident)میماند. قسمتهای دیگر با توجه به کاربرد کامپیوتر توسط کاربر از دیسک به حافظه آورده میشود.
به قسمت اصلی سیستم عامل که وظایف مهم آن را انجام میدهد هسته یا Kernel گفته میشود. هسته سیستم عامل برنامهای است که در تمامی اوقات بر روی کامپیوتر در حال اجراست.
شامل 11 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله انواع ساختار سیستم عامل از لحاظ طراحی ماشینهای مجازی