تحقیق در مورد انتخاب گونه ها وارقام گیاهان دارویی

اختصاصی از فی توو تحقیق در مورد انتخاب گونه ها وارقام گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:130

 فهرست مطالب

انتخاب گونه ها وارقام گیاهان دارویی

مقدمه وتاریخچه کشت:

آشنایی باارزش واهمیت گیاهان دارویی

تاریچه کشت وکار گیاهان دارویی

تفاوت داروهای شیمیایی با داروهای گیاهی

وضعیت گیاهان دارویی ایران

تعریف گیاهان دارویی

مراحل کشت گیاهان دارویی:

دلایل محدود بودن استفاده گیاهان دارویی به شکل بسته بندی :

تقسیم بندی سازمان خوارو بار جهانی( FAO) روی محصولات فرعی

مقدمه وتاریخچه کشت:

استفاده از گیاهان دارویی به منظور درمان با تاریخ زندگی انسان هم زمان بوده است. انسان در تمام دوران تاریخی چاره ای جز توسل به گیاهان نداشت. اگر چه در نیم قرن گذشته استفاده از داروهای شیمیایی و سنتزی به شدت رواج یافت ولی به سرعت آثار زیان بار آنها بر زندگی آنها سبب گرایش مجدد به گیاهان دارویی گردید، و این نکته که توسل به گیاهان دارویی همواره در طول تاریخ یکی از روشهای موثر درمان بوده است، به خوبی روشن است. تاریخ طب در کشور ما مربوط به دوره آریایی می باشد و اوستا (۶۵۰۰ ق.م) اولین کتابی است که از گیاهان دارویی سخن گفته است. به نقل از اوستا اولین پزشک ایرانی تریته پدر گرشاسب پهلوان بوده است که از کاربرد گیاهان دارویی و عصاره آنها اطلاع داشته است. قدیمی ترین گیاه دارویی در طول تاریخ ” هوم” گیاه مقدس آیین زرتشت بوده است. در کتابهای پهلوی هوم را سرور همه گیاهان و استفاده از آن را باعث عمر جاویدان می داند. تاریخ استفاده دارویی به ۴۵۰۰ ق.م و به نقل از هردوت به ۵۲۰۰ ق.م می رسد. قدیمی ترین کتاب چینی منسوب به شینون (۲۸۰۰ ق.م) ۱۰۰۰ گونه دارویی را شرح داده، ماردوکاپالیدین (۷۱۰ ق.م) ۶۴ گونه دارویی را کشت نموده است، در الواح سومری چگونگی کشت گیاهان را شرح داده، بقراط (۳۷۷ ق.م) کاربرد دارویی ۴۰۰ گونه دارویی را شرح داده است. ظهور دانشمندانی نظیر سقراط، دیوسکورید، رازی، هروی، ابن سینا، ابوریحان بیرونی، جرجانی، سبب گسترش این علم در جهان گردیدند

آشنایی باارزش واهمیت گیاهان دارویی

گیاهان دارویی رستنیهایی با تاریخچه جالب توجه و ممتاز هستند. علاوه بر قدمت، گستره نفوذ این گیاهان در تاریخ ادیان و ملتها بسیار شایان توجه است بطوریکه در جای جای حوادث مهم تاریخی، سیاسی، اجتماعی و دینی، این گیاهان قرین توجه بوده و یا منجر به بروز حوادث مهمی شده اند زعفران و نسترن از آن جمله اند. در زبان عربی یکی از نامهای درخت اقاقیا، قریظه است. بنی قریظه نام طایفه ای از یهود بوده که در ابتدا به شغل دباغی اشتغال داشته اند و از این گیاه در فرآوری پوست استفاده می کرده اند. امروزه می دانیم که تاننها گروهی از مواد موثره هستند که در رسوب پروتیین نقش دارند و این اثر باعث خاصیت میکروب کشی، ضد خونریزی و انقباض بافتهای مختلف می شود. بنا براین برای رسوب دادن پروتیین پوست، در دباغی مورد استفاده قرار می گرفته است.

تاریچه کشت وکار گیاهان دارویی

1- قدیم الایام : در این دوره انسان دریافته بود در زمان بیماری ها و ناراحتی های جسمی ، جهت درمان آن ها به دنبال گیاهان مخصوصی برود . در همین زمان انواع مختلفی از گیاهان به شکل سمی ، خوراکی و دارویی کشف شد که بعضی از آن ها عبارتند از : چای ، قهوه ، کاکائو و

2- سده ی اخیر : در این دوره با توجه به اینکه کشورها رو به صنعتی شدن می رفتند ، داروهای شیمیایی تولید شدند . در این زمان بود که مراکز دارویی و داروخانه های بزرگ جهان بوجود آمدند و طب سنتی و گیاهان دارویی ارزش خود را بتدریج از دست داده و به شکل مرکز فروش ادویه در آمدند . اولین ماده شیمیایی که توسط انسان ساخته شد در سال 1854 . م. به نام اسید استیک بود

3- دهه های اخیر : با توجه به اینکه داروهای شیمیایی عوارض زیادی داشتند ، انسان کم کم دوباره به طرف گیاهان دارویی رفته و از آن ها استفاده کرد.

25 درصد داروهای مدرن کنونی از گیاهان دارویی ساخته شده اند . در سال 2000 حدود 60 میلیارد دلار ، درآمد کشورها از فروش گیاهان دارویی بوده است . در ایران آمار این گونه بیان نمود که در سال76 در آمد حاصل از گیاهان دارویی 7 میلیارد ریال بوده که در سال 1380 این رقم به 37 میلیارد ریال رسیده است در کتاب های قدیمی در رابطه با ارزش گیاهان دارویی به خط میخی مطالبی نوشته شده است . در بین کشورها و اقوام ، مصریان ، رتبه اول را در استفاده از گیاهان دارویی داشتند . مصریان قدیم از قرن 16 قبل از میلاد ، آثار و نوشته هایی دارند که در رابطه با مزایای گیاهان دارویی ، مطالبی در آن قید شده است . در کتاب تورات ، به بعضی از محاسن و فواید گیاهان دارویی اشاره شده است . در کتاب «کاراکارا » در هند در مورد حدود 500 گونه گیاه دارویی ، مطالبی جمع آوری گردیده است . از پایه گذاران طب دارویی ، بقراط و ارسطو را می توان نام برد و پس از آن اطبای ایرانی مثل زکریای رازی و ابوعلی سینا ، نقش موثری در پیشرفت علم گیاهان دارویی داشته اند . در قرن 19 . م . انسان به این نکته پی برد که مواد موثره را از گیاهان خارج کند که ساده ترین شکل آن گلابگیری است . در کل سطح زمین حدود 600000 گونه گیاهان دارویی وجود دارد که 1000-7500 گونه از این گیاهان مربوط به فلور ایران است .

تفاوت داروهای شیمیایی با داروهای گیاهی

1-داروهای شیمیایی دارای عوارض هستند ؛ بسته به اینکه دارو از چه حساسیتی برخوردار است ، دارای اثرات جانبی مختلفی است . یک سری داروهای شیمیایی در کشورهای غربی تحت عنوان میدها و تالیدها ساخته شدند که مدتی در این کشورها استفاده می شد . پس از چندین سال اثرات جانبی این داروها که مهمترین آنها« به دنیا آمدن نوزادان ناقص و معلول بود باعث شد که شرکت های سازنده تا هم اکنون نیز به قربانیان این داروها غرامت پرداخت کنند . از آن به بعد مصرف آن ها نیز رو به کاهش گذاشت.

2-بعضی از بیماری ها مثل سرطان و ایدز وجود دارد که داروهای شیمیایی برای آن کشف نشده و یا اثرات داروهای کشف شده کم می باشند ولی در چند سال گذشته داروهایی با پایه ی گیاهی ساخته شده که اثر قابل توجهی بر درمان این نوع بیماری ها دارد

تحقیق در مورد آشنایی با گیاهان دارویی

اختصاصی از فی توو تحقیق در مورد آشنایی با گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:152

 فهرست مطالب

فصل اول

معرفی سه گیاه:

اوکالیپتوس

اکلیل

بابونه

انواع بابونه

موطن اصلی اوکالیپتوس

انتشار اوکالیپتوس در جهان

مشخصات کلی

ترکیبات شیمیایی

روغنهای فرار

1) روغنهای داروئی

2) روغنهای صنعتی

3) روغنهای معطر

خواص – کاربرد اوکالیپتوس

نام علمی: Rosmarinus officinalis

نام انگلیسی: Rosemary

نام فرانسه: Romarin

نام فارسی: الکیل کوهی، رزماری

نام خانواده: Labiaceae

نام علمی: Marticaria hamomilla L.

نام انگلیسی: German comomile

از خانواده: Campositae

نام فارسی: بابونه

معلوم نیست دقیقا از چه زمانی گیاهان به عنوان دارو مورد استفاده انسان قرار گرفته اند. مسلما اطلاعات مربوط به اثرارت و خواص داروئی گیاهان از زمانهای بسیار دور به تدریج بدست آمده، سینه به سینه منتقل گشته، به طور ضمنی با آداب و سنن قومی نیز در آمیخته، سرانجام با زحمت زیاد و از طریق تجربه های مدید اهم اثرات و خواص آنها در اختیار نسلهای معاصر قرار گرفته است. طبق برخی سنگ نبشته ها و شواهد دیگر به نظر می رسد مصریان و چینیان در زمره اولین جمعیتهای بشری بوده باشند که فراتر از بیست و هفت قرن قبل از میلاد مسیح از گیاهان داروئی به عنوان دارو استفاده برده و حتی برخی از گیاهان را برای مصرف بیشتر در درمان دردها کشت داده اند. مردم یونان باستان خواص داروئی برخی از گیاهان را به خوبی می دانسته اند. بقراط حکیم بنیانگذار طب یونان قدیم و شاگرد وی ارسطو و دیگران برای استفاده از گیاهان در درمان بیماریها ارزش زیادی قائل بوده اند. آنها علاوه بر استفاده از گیاهان یونان، از گیاهان کشورهای دیگر هم استفاده می برده اند. بعد از اینان، یکی از شاگردان ارسطو به نام «تئوفراست» مکتب «درمان با گیاه» را بنیانگذاری کرد. پس از آن «دیوسکورید» در قرن اول میلادی مجموعه ای از 6000 گیاه داروئی با ذکر خواص درمانی هر یک را تهیه و به صورت کتابی درآورد که این کتاب بعدها سرآغاز بسیاری از مطالعات علمی در زمینه گیاهان مذکور گردید. طوری که مثلا «جالینوس» پزشک معروف یونانی در کارهای خود به کتاب «دیوسکورید» استفاده کرده است.

در قرن هشتم تا دهم میلادی دانشمندان ایرانی؛ ابوعلی سینا؛ محمد زکریای رازی و دیگران به دانش «درمان با گیاه» رونق زیادی دادند و گیاهان بیشتری را در این رابطه معرفی کردند و کتابهای معروفی چون «قانون» و «الحاوی» را به رشته تحریر درآوردند. بعد از آن درمان با گیاه همچنان دنبال گردید. در قرن سیزدهم «ابن بیکار» مطالعات فراوانی در موردخواص داروئی گیاهان انجام داد و خصوصیات بیش از 1400 گیاه داروئی را در کتابی که از خود به جان گذاشته، یادآور شد.

پیشرفت اروپائیان در استفاده داروئی از گیاهان در قرن هفده و هجده ابعاد وسیعی یافت و از قرن 19 کوششهای همه جانبه ای جهت استخراج مواد موثره از گیاهان داروئی و تعیین معیارهای معینی برای تجویز و مصرف آنها شروع شد. بطوری که کوششهای آن زمان تا به امروز هم ادامه یافته و در حال حاضر نیز با سرعت هر چه بیشتر به پیش می رود. اکنون با در دست داشتن نتایج آزمایشها و تحقیقات بسیار با کمال اطمینان می توان به تشریح و تفصیل علمی مزایای موجود در ماده موثره گیاهان داروئی در رابطه با انسان و حیوانات پرداخت. حقیقت این است که امروزه درباره روند متابولیسمی تشکیل ماده موثره موجود در گیاهان تحت فرایندهای خاص زیست محیطی و تاثیر ماده موثره مذکور بر انسان و حیوانات اطلاعات بسیار زیادی وجود دارد و روز به روز جنبه های مختلف استفاده از مواد مذکور متنوعتر می گردد. بنابراین نسبت به زمانهای گذشته که تعداد بسیار کمی از گیاهان به عنوان گیاهان داروئی شناخته شده و مورد استفاده قرار می گرفته اند، امروزه رفته رفته بر تعداد این گیاهان افزوده گشته و جنبه های مختلف استفاده از آنها نیز گسترده تر از پیش گردیده است. باید دانست که اگرچه برخی از گیاهان در زمانهای گذشته به عنوان گیاهان داروئی مورد استفاده قرار می گرفته اند ولی ممکن است اکنون، با توجه به بررسی های روز، به عنوان «گیاه داروئی» مد نظر نبوده و تقریبا کنار گذاشته شده باشند. به عکس امروزه گیاهان جدید بسیاری به جرگه گیاهان داروئی وارد شده و زمینهای زراعی وسیعی نیز به کشت آنها اختصاص یافته است.

کتاب گیاهان دارویی

اختصاصی از فی توو کتاب گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:131

 فهرست مطالب

بابونه

بادرنجبویه

بارهنگ

لیموترش

انیسون

لوبیا سبز

نخود فرنگی

زیره سبز

مرزنجوش

ترشک

لاله عباسی

انجیر

کشمش

.*  بابونه ، صفحه 117 ، جلد سوم ، دکتر علی زرگری ، اسم کتاب : گیاهان داروئی

خانواده : کاسنی

خواص درمانی : بابونه از مقوی های تلخ به حساب آمده اثر مقوی معده ، تب بر ، تسکین دهنده درد و بارشکن دارد . مصرف آن در دردهای عصبی ناحیه کمر در موقع گریب ، سردرد ، سر دردهای یکطرفه و دردهای عصبی صورت اثر تسکین دهنده دارد ولی در هر حال باید توجه گردد که اگر به مقادیر زیاد به کار رود و یا معلولات آن غلیظ مصرف شود ، ایجاد حالت استفراغ می کند. بررسی های جدید نشان داده است که بابونه در رفع بی خوابی تسکین درد هنگام دندان بندی کودکان ، اختلالات یائسگی ، کم اشتهائی ، رفع ورم روده ، کم خونی ، اختلالات هضمی اطفال ، قاعدگی دردماک و قطع حالت قاعدگی منشأ عصبی ، اثر درمانی دارد. از بابونه برای کرم ، رفع زردی و هیستری نیز استفاده بعمل می آید.

در استعمال خارج حمام آن اثر نیرو دهنده دارد و مخصوصاً برای اطفال نافع است. محلولات آن موهای بلوند را روشن تر و در عین حال شفاف می کند. اسانس بابونه اگر در مفاصل ، به محل دردناک آن مالیده می شود ، اثر تسکین دهنده ظاهر می کند. بعلاوه در رفع ناراحتی های التهابی پوست ، جوش ، سوداء ، اگزما ، خارش های مهبلی ، کهیر و غیره موثر است. اسانس بابونه از نظر درمانی دارای اثر قی آور است و در ردیف اسانس های معطر تلخ جای دارد.

صور داروئی : دم کرده 5 تا 10 در هزار ( یا 10 تا 12 کاپیتول در یک لیتر آب ) جوشانده ملایم 50 در هزار گیاه کامل به مقدار یک فنجان صبح ناشتا ، نیم ساعت قبل از غذا – گرد کاپیتول ها به مقدار 50% گرم به عنوان مقوی معده و باد شکن و یک تا 8 گرم به عنوان تب بر – شراب 30 تا 60 در هزار کاپیتول ( مدت خیساندن در شراب 10 روز ) به مقدار یک استکان محتوی 50 سانتی متر مکعب قبل از هر غذا – گرد به مقدار 2 تا 10 گرم در روز ، مخلوط در کمی عسل – اسانس به مقدار 2 تا 4 قطره مخلوط در عسل و 2 تا 3 دفعه در روز – دم کرده یک قاشق سوپخوری بر حسب یک فنجان ( پس از جوشاندن مختصر ، به مدت 10 دقیقه دم کند ) به مقدار یک فنجان هنگام صبح و نیم ساعت قبل از صبحانه برای دفع کرم – در استعمال خارج : جوشانده 50 در هزار برای تهیه لوسیونها جهت رفع ورم ملتمصه چشم ( یک قاشق سوپخوری گل بابونه را در یک فنجان آب به مدت کوتاه می جوشانند و سپس به مدت 10 دقیقه دم می کنند. محلول حاصل را نیز پس از سرد و صاف شدن در چشم شوی ریخته ، داخل چشم و پلک ها را می شویند ) روغن بابونه که از دیژستیون کاپیتولهای آن در روغن حشاش به دست می اید به صورت مالیدن برای رفع دردهای رماتیسمی بکار می رود.

از بابونه در تهیه فرآورده های داروئی متعددی استفاده به عمل می آید که در زیر به شرح برخی از آنها مبادرت شده است:

1- تنفید جهت رفع درد مفاصل : گل بابونه خشک 1500 گرم ، اسانس تربانتین 125 گرم .

ابتدا بابونه را خرد کرده در مقدار کافی آب ، باز می کنند سپس اسانس تربانتین افزوده ، مخلوط را به هم می زنند و صاف می کنند. با جدا کردن اسانس که در سطح آب محلول صاف شده قرار می گیرد ، مایعی به رنگ آبی روشن به دست می اید که از آن به صورت مالیدن در مفاصل جهت تسکین درد استفاده می شود.

2- لوسیون جهت درمان بیماریهای جلدی : برگ 50 گرم ، پوست درخت بلوط 50 گرم ، گل بابونه 50 گرم ، سرشاخه های گلدار 50 گرم ( بقنقوحون ) ، سرشاخه گلدار 50 گرم ( مریمید ) ، سرشاخه گلدار شاه پسند 50 گرم ، 3 مشت از مخلوط اعضای گیاهان فوق را در یک لیتر آب به مدت 50 دقیقه می جوشانند و هنگام شب ، پس از آنکه به مدت کافی ، مخطول خاک رس در آب ( آرژیل ) را به صورت لایه نسبتا ً ضخیم بر روی پوست اثر دادند و پوست را به خوبی پاک نمودند ، لوسیون مذکور را جهت درمان سوداء جوش و دانه های جلدی ، بر روی آن می مالند.

بابونه ، صفحه 84 ، جلد دوم ، ابن سینا ، اسم کتاب : قانون

مزاج : در اول گرم و خشک است .   خاصیت درمانی : بازکننده است ، غلیظ را لطیف می نماید ، سستی می آورد ، گدازنده است با کمی جذب یا اصلاً جاذب نیست.   دمل و جوش : بوسیله قوت سست کنندگی و تحلیل که در آن موجود است ورمهای گرم را فرو نشاند و تصلبات کم را نرم می کند و خوردن آن در مداوای ورم سخت داخلی مفید است.   مفاصل : کشیدگی را سستی دهد. همه اندامان عصبی را تقویت می نماید و برای رفع خستگی از هر دارویی سودمندتر است. زیرا حرارت بابونه به حرارت جاندار می ماند.   سر : مغز را تقویت کند ، در مداوای سر درد سرد ، تخلیه ی سر از مواد ناسازگار موثر است. زیرا می گذازد و جذب نمی کند . زخمهای دهان را بهبود بخشد.   چشم : ضماد آن جوش ترکیده ی چشم (غرب) را شفا دهد و در مداوای رمد و تیرگی  و جوش و خارش و جارب چشم سودمند است.   سینه : خون را از سینه پاک می کند و بر می آورد.   اندامان غذا : یرقان را از بین می برد.   اندامان دفعی : هر نوع از بابونه بویژه بابونه ای که گل ارغوانی دارد در ادرار بود و بیرون آوردن سنگ موثر است . در علاج دردهای سرد و گرم مثانه بابونه را بر مثانه می بندند. اگر در آب بابونه نشینند ، یا آنرا تناول نمایند برای روان کردن حیض و بیرون آوردن بچه و بچه دان موثر است و داروی بیماری ( ایلاوس ) است.   تبها : در تبهای هر روزه روغن بابونه را بر تن مالند ، و در تبهای کهنه آنرا در اواخر تب می خورند. مفید است. برای تبهای سبک و ورم های گرم درونی که هنوز بطور کامل نرسیده باشند سودمند است. اما در تبهای بسیار شدید و در ورمهای گرم تمام رسیده اثری ندارد. شاید برای ورمی که گرم نباشد و رسیده هم باشد مفید واقع شود.   جانشین : در تقویت مغز و رفع سر درد می توان برنجاسف را به جای بابونه استعمال نمود.

بابونه ، صفحات 106 تا 108 ، جلد پنجم ، حسین میر حیدر ، اسم کتاب : معارف گیاهی

خواص – کاربرد

بابونه در اغلب مناطف چین ، جاوه و ژاپن کاشته می شود و در نواحی اروپا و آسیا به طور خودرو می روید و کاشته می وشد. در چین و ژآپن گلهای خشک شده ی آن را با چای دم کرده و به عنوان بادشکن ] کاریونه و کیمورا[ و معرق ]هین[ می خورند.

در هندوستان از گلهای خشک آن به عنوان محرک ، رقیق کننده ، محلل ورم و تومور ، بادشکن و در موارد ضعفهای اساسی نظیر ضعف هاضمه ، هیستری و همچنین برای تسکین تبهای نوبه ای استفاده می شود. اسانس آن در استعمال خارجی در موارد روماتیسم و همچنین برای از بین بردن نفخ و کولیک به کار می رود. خوردن دم کرده ی گل بابونه موجب افزایش ترشحات صفرا می شود.

بابونه ی صغیر از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی مانند بابونه ی کبیر خیلی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که تمام خواص بابونه ی کبیر را دارد ، منتهی با قدرت کمتر و به همین دلیل مقدار خوراک آن دو برابر مقدار خوراک بابونه کبیر یعنی 20 گرم در دم کرده ها برای 1000 گرم آب جوش مصرف می شود و در مورد خواص آن آمده است :

از عصاره ی گلهای تازه ی بابونه که شامل اسانس فراوانی است برای ضد عفونی کردن مخاط دهان و لثه ها پس از کشیدن دندان و در موارد جراحی های دهان استفاده می شود. از جوشانده گلهای آن برای شفاف کردن و طلایی کردن رنگ موهای بور و برای بور کردن رنگ موهای بلوطی استفاده می شود. در این مورد در حدود 1000 گرم گل های خشک باز نشده ی گیاه را در 1000 گرم آب در حدود 20 دقیقه جوشانیده و مصرف می کنند. از ضماد آن برای نرم کردن ورمهای سفت استفاده می شود و جوشانده غلیظتر گلهای آن برای شست و شو ، ضد عفونی و التیام زخم بسیار موثر و مفید است. در استعمال داخلی از دم کرده 20 – 30 گرم گل و غنچه های بابونه در یک لیت آب جوش استفاده می شود که بتدریج ظرف روز فنجان فنجان میل می شود. در برخی از موارد برای اثر بیشتر ممکن است 20 – 30 گرم گل بابونه را در 300 گرم آب جوش دم کرده و در 3 دفعه مصرف کنند.

برای تهیه روغن بابونه صغیر در جدود 450 گرم گل بابونه را گرفته و با حدود 2 کیلوگرم روغن زیتون یا روغن کنجد مخلوط می کنند. اگر این مخلوط را در 40 روز در آفتاب بگذارند آماده مصرف است. روش دیگر در دارو سازی این است که این مخلوط را با آتش ملایم حرارت می دهند تا آب آن تبخیر شود و روغن بماند البته نسوزد. قطره ی این روغن در گوش برای تسکین درد گوش بسیار نافع است و مالیدن این روغن برای لقوه ، پیچیدگی عصب و ورم قسمت سفلای بدن ، مقعد ، رکتوم و سفتی رحم و تسکین درد روماتیسم نافع است و برای نرم کردن ورم های سخت نیز مفید است . اگر چند قطره ی آن در بینی ریخته شود ، برای بی خوابی افراد پیر موثر است. سابقاً در شهرهای ایران مروسوم بود که در بهار گیاه تازه ی بابونه به نام جزئی از سبزی صحرایی در بازار عرضه می شد و آن را مخلوط با سایر سبزی ها در بعضی غذاها مصرف می کردند.

مقاله در مورد آشنایی با چند نمونه گیاه دارویی

اختصاصی از فی توو مقاله در مورد آشنایی با چند نمونه گیاه دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:122

 فهرست مطالب

آویشن

مشخصات گیاه :

موارد استفاده :

آثار فارماکولوژیک :

مقدار مصرف :

منع مصرف و عوارض جانبی :

اراقیطون

معرفی گیاه

ترکیبات گیاه

اشکال موجود

تداخل های احتمالی

اکالیپتوس

معرفی گیاه

بابونه آلمانی

مصرف چای یا عصاره مایع بابونه آلمانی

بابونه اروپایی

بابونه رومی

بادرنجبویه Melissa Officinalisl

تخم کرفس

توت مار

Thymus Vulgaris L


مشخصات گیاه :

درختچه ای کوتاه و پر شاخه است . شاخه های علفی آن پوشیده از برگ هایی در قسمت فوقانی ساقه است . گل های سفید ریز آن به طور چتری و منفرد می رویند . میوه آن فندق چهار قسمتی است . گیاه آویشن گیاهی است علفی با ساقه های کرکدار و سفید از خانواده نعناع (Lamiasceae) که سرشاخه های گل دار و برگ ، آن قابل استفاده می باشد .


موارد استفاده :

دم کرده آن به هضم غذا کمک می نماید و ضد سرفه و خلط آور است و در برونشیت ، سیاه سرفه و التهاب دستگاه تنفس فوقانی استفاده می گردد .

آثار فارماکولوژیک :

اثر ضد سرفه و خلط آور و ضد اسپاسم این گیاه در مطالعات بر روی حیوانات از عمده ترین آثار آن بوده اند .


مقدار مصرف :

11- 4 گرم بصورت دم کرده 3 بار در روز


منع مصرف و عوارض جانبی :

از مصرف روغن فرار آویشن به صورت خوراکی باید خود داری نمود و فقط به صورت استعمال خارجی کاربرد دارد و علایم مسمومیت با این گیاه و با روغن فرار آن تهوع ، استفراغ ، درد معده ، سرگیجی و در نهایت تشنج ، اغما و کلاپس قلبی تنفسی می باشد.

اراقیطون

(برگ باباآدم)

Burdock

کارشناسان طب گیاهی انگلیس در طول قرون وسطی ریشه اراقیطون (باباآدم) را در درمان کورکها، اسکوربوت و روماتیسم به "سارساپاریلا" ترجیح می دادند. درمانگران بومی آمریکا علاقمند به باباآدم بعنوان یک گیاه دارویی بودند. کارشناسان طب گیاهی آمریکا از ریشه ها و تخم این گیاه به عنوان ماده تصفیه کننده خون و مسکن درد به مدت بیش از دو قرن استفاده
کرده اند.

ریشه و برگهای این گیاه در درمان با گیاهان دارویی مورد استفاده قرار می گیرد، اما اغلب مصرف ریشة آنرا ترجیح می دهند. گیاه باباآدم عمدتاً در درمان آرتریت، نقرس و سایر حالات التهابی مورد توجه است. تصور میشود که این گیاه با تحریک کبد در درمان نقرس و روماتیسم مفید واقع میشود. این گیاه به عنوان ادرارآور (دیورتیک) مورد استفاده قرار می گیرد. تنفس را راحت می کند و این حالات سبب میشود که این گیاه در درمان نقرس مؤثر واقع شود. کارشناسان طب گیاهی در سرتاسر جهان برای درمان طیف و سیعی از بیماریها از جمله ذات الریه، آبسه، آکنه، تب، شوره سر و عفونتهای گلو و همچنین التهاب از باباآدم استفاده کرده اند. با این وجود، اسناد و مدارک دال بر مؤثر بودن باباآدم در درمان نقرس، آرتریت و بیماریهای پوستی عمدتاً کافی نیست.

معرفی گیاه

گیاه باباآدم ابتدا در اروپا و شمال آسیا رویید. عضوی از این گیاه که تیره "تاتاری" است بعنوان یک گیاه دو ساله امروزه در سرتاسر ایالات متحده می روید. این گیاه دارای شاخه های پهن است و ارتفاع آن به سه یا چهار پا می رسد. گلهای ارغوانی آن بین ماههای ژوئن و اکتبر غنچه باز می کنند. شکل دیگری از گیاه باباآدم، دارای برگهای پیچ خورده و قلبی شکل است که قسمتهای بالای آنها سبز اما قسمت پائین مایل به سفید است. ریشه های عمیق این گیاه دارای رنگ سبز متمایل به قهوه ای با قسمتهای بیرونی تقریباً سیاه است. ریشه های آن مهمترین بخش گیاه است که برای اهداف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

این گیاه بصورت وحشی بخوبی رشد می کند اما در معرض نور و خاک، خشک و پژمرده میشود. کارشناسان طب گیاهی برگهای این گیاه را در طول اولین سال رشد آن جمع آوری می کنند و ریشه های آنرا در پائیز اولین سال پس از کاشت گیاه (یا در طول بهار آتی قبل از اینکه گلها غنچه باز کنند) برداشت می کنند.

ترکیبات گیاه

گیاه باباآدم حاوی عناصر و ترکیبات فعالی بنام "لاکتون سیسکوئیترپین" است. این گیاه دارای درصد بالایی هیدرات کربن بنام اینولین یا (فراکتوسان) است. همچنین حاوی روغن مایع، استرول های گیاهی، تانین و روغن چربی دار است. کارشناسان طب گیاهی از قدیم الایام از ریشه و برگهای این گیاه در درمان آرتریت، روماتیسم، نقرس، بیماریهای پوستی، اسکوربوت، بیماریهای آمیزشی، پسوریازیس و سایر اختلالات پوستی استفاده می کردند. اما آنها مطمئن نیستند که کدام ترکیب و عنصر فعال موجود در ریشه این گیاه عامل خواص درمانی است.

اشکال موجود

فرآورده های این گیاه از ریشه ها یا برگهای تازه و خشک آن تهیه میشوند. معمولاً میتوانید آنرا بصورت پودر ریشه خشک شده، عصاره (مایعی که از طریق جوشاندن گیاه در آب تهیه میشود)، تنتور (محلولی از گیاه در الکل یا آب و الکل) یا عصاره مایع تهیه کنید.

دانلود مقاله گیاهان دارویی

اختصاصی از فی توو دانلود مقاله گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تیره (خانواده) :  Asteraceae
نام انگلیسی: Pot marigold, Marigold
 نام علمی : Calendula officinalis      
1- بخش دارویی:
 مواد موثره در گلها و دیگر اجزاء این گیاه موجود می باشد.
1-1 اجزاء اصلی (مواد مؤثره): تری ترپن ها، رزین ها
گلیکوزیدهای تلخ، روغن های فرار، استرول ها، فلاونوییدها
موسیلاژها، کاروتن ها.
2-1 خواص درمانی: ضد تورم، رها کننده اسپاسم های ماهیچه ای،جلوگیری از خونریزی، مداوای زخمهای صعب العلاج و سیاه زخم، ضد عفونی کننده، ضد مسمومیت ها، نرم  کننده پوست
تولیدات لابراتوارگل شفا از همیشه بهار:
1- کرم گیاهی ویتامینه دور چشم آرنیس (ضد لک ،رفع چین و چروک).
2- ماسک گیاهی ویتامینه چند منظوره آرنیس (ضد جوش ولک، رفع چین و چروک اطراف چشم و دور لب، تقویت پوست های پیر و خسته، لطا فت دهنده، شاداب و روشن کننده پوست صورت).    
2- بخش زراعی :
1-2 خصوصیات گیاهی: گیاهی علفی، یکساله
2-2 نیازهای اکولوژیکی: مقاوم به خشکی، قابل کشت در اکثر مناطق ایران    
3-2 کاشت                    
1-3-2  آماده سازی خاک : پاییز
2-3-2  روش کاشت:  مستقیم در زمین اصلی، خزانه کاری
3-3-2 میزان بذر: 6 تا 8 کیلو گرم بذر اصلاح شده  در هکتار  برای کشت مستقیم
4-3-2 تاریخ کاشت: اواخر زمستان، نیمه دوم اسفند الی فروردین ماه
5-3-2 عمق کاشت: 2 تا 3 سانتیمتر
6-3-2 فواصل کاشت: بین ردیف ها 50 سانتیمتر، روی ردیف پس از تنک شدن 5 تا 8 سانتیمتر
4-2 مراقبت و نگهداری
1-4-2 آبیاری: بسته به شرایط آب و هوایی 12-7 روز یکبار
2-4-2 کنترل علف های هرز: قبل از کاشت علف کش مالوران ( 3کیلو گرم در هکتار)
3-4-2 بیماریها: قارچ سفیدک (Sphaerotheca  fuliginea)، قارچ لکه برگی  (Entyloma calendulae)
4-4-2 آفات: شته ها ،  شب پره برگخوار جالیز و صیفی (Heliotis spp)
 5-4-2 مواد و عناصر غذایی مورد نیاز: در پاییز اکسید فسفر60 تا 80، اکسید پتاس 80 تا 100  کیلو گرم هکتار، در فصل پاییز زمان آماده سازی خاک در بهار ازت خالص 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار
5-2 برداشت: گل خشک شده با کاسبرگ 1تا 2 تن در هکتار و بدون کاسبرگ 350 تا 400 کیلو گرم در هکتار
 
 
نام علمی: Matricaria chamomilla        
تیره (خانواده):  Asteraceae
نام انگلیسی: German chamomile
1- بخش دارویی:
1-1 اجزاء اصلی (مواد مؤثره): مقدار اسانس گلها
بین 4/0 تا 5/1 درصد است. 12 تا 20 درصد اسانس
را کامازولین (کامازولین یک سزکویی ترپن(Sesquiterpen)
بیسابلول (Bisabolol) ، اکسید بیسابلول (Bisabolol oxide) ، فارنزن (Phaenesene) ، فلانوئیدها (آپی جنین«Apigenin »، آپی جنین – 7 – گلیکوزید (Apigenin-7-Glycosid) و لوتئولین (Luteolin).ویتامین ث، کومارینها، مواد موسیلاژی و ترکیبات پکتینی از دیگر ترکیبات گل بابونه می باشند.
2-1 خواص درمانی: ضد تورم بوده و از آن داروهایی برای معالجه دل درد، نفخ شکم و زخمهای پوستی تهیه می شود. در اکثر کشورهای غربی از دم کرده گلهای بابونه به عنوان اشتها آور و هضم کننده غذا استفاده می شود. اسانس گلهای این گیاه اثر ضد میکروبی دارد و از آن در صنایع داروسازی، بهداشتی و آرایشی استفاده می شود.
 در صنایع بهداشتی و آرایشی از مواد مؤثره گلهای بابونه کرمهای مرطوب کننده و روشن کننده پوست تولید می شود. ازعصاره گلهای این گیاه به عنوان ا فزودنی به شامپو جهت تقویت موی سر استفاده می شود.
تولیدات لابراتوارگل شفا از بابونه:
1- کرم گیاهی آرنیس (ضد جوش ولک).
2- استفاده در فرمولاسیون ژل گیاهی کتیرا
3- ماسک ویتامینه چند منظوره آرنیس (ضد جوش ولک، رفع چین و چروک اطراف چشم و دور لب، تقویت پوست های پیر و خسته، لطا فت دهنده، شاداب و روشن کننده پوست صورت).
2- بخش زراعی:
1-2 خصوصیات گیاهی: علفی، یکساله
2-2 نیازهای اکولوژیکی: بذر برای جوانه زنی نیاز به نور دارد. خاک مناسب سبک و شنی همراه با ترکیبات آهکی، PH مناسب 4 تا 8 .
3-2 کاشت: پاییزه و بهاره، عملکرد رویشی کشت پاییزه بیشتر اما کیفیت اسانس پایین تر و در بهاره برعکس. کشت بهاره توصیه می شود.
1-3-2  آماده سازی خاک: پاییز یا بهار
2-3-2روش کاشت: مستقیم، ردیفی، بصورت هیرم کاری
3-3-3 میزان بذر: 3 تا 5/4 کیلوگرم بذر با کیفیت مطلوب
4-3-2 تاریخ کاشت: پاییزه نیمه دوم شهریورماه، بهاره نیمه دوم اسفند ماه
5-3-2 عمق کاشت:  2 تا 3میلی متر
6-3-2 فواصل کاشت: فاصله ردیف 12 تا 15 سانتیمتر
4-2 مراقبت و نگهداری
1-4-2 مواد و عناصر غذایی مورد نیاز: برای هر هکتار 40 تا 60 کیلوگرم اکسید فسفر، 50 تا 70 کیلوگرم اکسید پتاس، 10 تا 20 کیلوگرم ازت در پاییز. 40 تا 60 کیلوگرم ازت در بهار
2-4-2 آبیاری: در زمان پنجه زنی مهم می باشد. بسته به شرایط منطقه 10 تا 14 روز یکبار
3-4-2 کنترل علف های هرز: علف کش مالوران، سیس 67 پروپ، آفالون
4-4-2 آفات و بیماری ها: آفات و بیماری خاصی تاکنون گزارش نشده است.
5-2 برداشت: بسته به شرایط اقلیمی عملکرد گل تازه 5/0 تا 2 تن در هکتار، عملکرد گل خشک 1/0 تا 4/0 تن در هکتار
 
نام علمی:  Foeniculum vulgare     
تیره (خانواده): Apiaceae (Ammiaceae)
نام انگلیسی: Fennel
  1- بخش دارویی :
1-1 اجزاء اصلی(مواد مؤثره):تمام پیکر گیاه حاوی
مواد موثره (اسانس) است. مقدار اسانس در میوه رازیانه
بین 6-2درصد در ریشه 6/0 تا 7/0 و در برگها 5/1-1
درصد می باشد.مهمترین ترکیبات ترپنی یا ترپنوییدی،آنتول (Anethol)، فنکون(Fenchone) استراگول(Stragole)و متیل کاویکول(Methylchavicol) است. همچنین میوه شامل ترکیبات پروتئینی(18 تا 20 درصد)و چربی(12 تا18 درصد) می باشد.
2-1 خواص درمانی: مداوای سرفه،دل درد، تسهیل درهضم غذا، ضداسپاسم، تحریک درتولید شیر، مدر،شستشودهنده چشمی و کمک دهند دردرمان بیماری دیابت باشد.ازاسانس رازیانه درصنایع داروسازی، آرایشی,بهداشتی،غذایی، نوشابه سازی استفاده می کنند.
تولیدات لابراتوارگل شفا از رازیانه:
 1- کرم گیاهی آرنیس (مانع رشد موهای زائد صورت و ضد لک).
 2- مصرف در ترکیب قرص های لاغرکننده.
  2- بخش زراعی:
1-2 خصوصیات گیاهی: علفی، چند ساله
2-2 نیازهای اکولوژیکی:آب و هوای مساعد، گرم و مدیترانه ای،خاک مناسب؛ لومی رسی با مواد و عناصر غذایی و ترکیبات هوموسی کافی و PH مناسب 8/4 تا8
3-2 کاشت
1-3-2  آماده سازی خاک: پاییز، شخم عمیق، در صورت استفاده از کود حیوانی، می بایست کاملاً پوسیده باشد.
2-3-2  روش کاشت:  جوی و پشته ای
3-3-2 میزان بذر: 8 تا 10کیلو گرم در هکتار
4-3-2 تاریخ کاشت: اواخر زمستان و اوایل بهار
5-3-2 عمق کاشت: 2 تا 3 سانتیمتر
6-3-2 فواصل کاشت: بین ردیف45 تا 50 سانتیمتر و روی ردیف 60 تا 80 عدد بذر در هر متر طولی
4-2 مراقبت و نگهداری
1-4-2 موادوعناصرغذایی مورد نیاز:100-80 کیلوگرم اکسیدفسفرو60-40 کیلوگرم اکسید پتاس50-40کیلو گرم ازت درهر هکتار
2-4-2 آبیاری:  بسته به شرایط آب و هوایی منطقه 10 تا 14 روز یکبار
3-4-2 کنترل علف های هرز: در سال اول 3 تا 4 نوبت و از سال دوم به بعد 2 نوبت در سال
4-4-2 آفات و بیماری ها: آفات : سنهای لکه دار (Lygaeus)  از خانواده میریده
بیماریها: بیماریهای مشترک بین رازیانه و اکثرگیاهان تیره چتریان نظیر انیسون، شوید و زیره سیاه، سفیدک سطحی یا پودری چتریان است.
5-2 برداشت: عملکرد میوه (بذر) گیاه در سال اول 4/0 تا 6/0 تن در هکتار، در سال دوم 1 تا 2 تن در هکتار در سال سوم 6/0 تا 1/5 تن در هکتار

شامل 13 صفحه word