بورس
18 صفحه
با اینحال آنچه ذهنیت تشکیل چنین سازمانی را به وجود آورد ، خود ، داستان دیگری دارد ؛ تجار و بازرگانان راهی را می جستند تا در معاملات خود ، با زیان کمتری مواجه شوند ، بهترین راه حل نیز تقسیم زیان بود ! آنچه در سال 1553میلادی رخ داد ، ایجاد شرکتهای سهامی عام بود که در سال 1602 با تاسیس شرکت هند شرقی ، شکل اصلی خود را پیدا نمود و بدین ترتیب اساس بازار سرمایه پایه گذاری شد.
اساس نامه بورس اوراق بها دار
45 صفحه
قسمت اول: نام، مدت، نشانى و موضوع
ماده 1. براساس قانون تأسیس بورس اوراق بهادار، که از این به بعد "قانون بورس" نامیده میشود، سازمانى به نام "سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران" تأسیس و طبق مقررات این اساس‌نامه اداره میشود.
ماده 2. سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران، که از این به بعد "سازمان" نامیده میشود، مؤسسه‌اى است غیرتجارى و غیرانتفاعى که داراى شخصیت حقوقى است و براى مدت نامحدود تأسیس میگردد .
ماده 3. مرکز سازمان در تهران است.
ماده 4. موضوع سازمان، عبارت است از:
(1) ایجاد تسهیلات براى خرید و فروش انواع سهام، اوراق قرضه و اسناد خزانه و دیگر اوراق بهادار.
(2) اعلام نرخ‌هاى اوراق بهادار در بورس تهران که از این به بعد "بورس" نامیده میشود.
(3) مراقبت در حسن جریان امور و روابط بین کارگزاران و مشتریان.
(4) تنظیم روابط کارگزاران با یکدیگر و تسهیل مبادله اطلاعات بین آنان، با توجه به لزوم حفظ اسرار مشتریان.
(5) نظارت بر میزان حق‌العمل دریافتى کارگزاران از مشتریان در ازاى خدماتى که براى آنان انجام میدهند و توصیه‌هاى لازم در مورد روشهاى ارزشیابى و محاسبه حق‌العمل مزبور و تجدید نظر در میزان آن.
(6) همکارى با بورس‌هاى دیگر در ایران و کشورهاى دیگر و کسب اطلاعات و فراهم آوردن تسهیلاتى که براى اعضاى سازمان یا مشتریان آنان مفید است و قرار دادن آن اطلاعات و تسهیلات در دسترس اعضاى سازمان و مشتریان آنان.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه40
فهرست مطالب
راهنمای سرمایه‌گذاران غیرحرفه‌ای برای سرمایه‌گذاری در بورس
[ادامه قانون تجارت
ادامه قانون تجارت
روش شناسایی ویژه
ضمن تایید اقدام شما برای این‌که پس‌اندازهای خود را از طریق بازار سرمایه به تولید مولد تبدیل کنید، به‌اطلاع جناب‌عالی/ سرکار می‌رساند که بازار سرمایه در کنار بازده‌های خوبی که در طی سال‌های نسبتاً طولانی داشته است، متضمن ریسک نیز می‌باشد.
بنابراین، توصیه‌های زیر را درنظر داشته باشید و پس از آن اقدام به سرمایه‌گذاری کنید.
ماده 1. تعاریف زیر، از لحاظ این قانون معتبر است. (1) بورس اوراق بهادار، بازار خاصى است که در آن داد و ستد اوراق بهادار، توسط کارگزاران بورس، طبق این قانون، انجام میگیرد. (2) اوراق بهادار، عبارت است از سهام شرکتهاى سهامى، واریزنامههاى صادراتى و اوراق مشارکت* و اوراق قرضه صادر شده از طرف شرکتها و شهرداریها و مؤسسات وابسته به دولت و خزانهدارى کل، که قابل معامله و نقل و انتقال باشد. (3) کارگزاران بورس، اشخاصى هستند که شغل آنها دادوستد اوراق بهادار است و معاملات در بورس منحصراً توسط این اشخاص انجام میگیرد. (4) فهرست نرخها، سندى رسمى است که به منظور مشخص کردن اوراق معامله شده و تعداد آنها و قیمتهایى که دادوستد این اوراق به آن قیمتها انجام یافته است، تنظیم و اعلان میشود. *به موجب بند (ب) تبصره 85 قانون برنامه پنجساله دوم، مصوب 20/9/1373، و قانون نحوه انتشار اوراق مشارکت، مصوب 30/6/1376.
ماده 2. ارکان بورس، عبارت است از: شوراى بورس، هیأت پذیرش اوراق بهادار، سازمان کارگزاران بورس، هیأت داورى بورس. ماده 3. شوراى بورس، از اعضاى زیر تشکیل میشود: (1) دادستان کل کشور یا معاون او (2) رئیس کل بانک مرکزى جمهورى اسلامى ایران یا قائممقام او (3) معاون وزارت اقتصاد* (4) خزانهدار کل (5) رئیس کانون بانکها یا نماینده او** (6) رئیس اتاق صنایع و معادن ایران یا نماینده او (7) رئیس اتاق بازرگانى تهران یا نماینده او*** (8) رئیس هیأت مدیره بورس (9) سه نفر شخصیت مالى و اقتصادى، به پیشنهاد وزراى دارایى و اقتصاد، و تصویب هیأت وزیران، براى مدت سه سال، با امکان تجدید انتخاب آنان.**** (10) ریاست شوراى مزبور، به عهده رئیس کل بانک مرکزى ایران، و در غیاب او، به عهده قائممقام بانک مرکزى خواهد بود. *معاون وزیر امور اقتصادى و دارایى **کانون بانکها در سال 1358 منحل گردیده است. ***بندهاى 6 و 7 ادغام گردیدند. ****وزارت اقتصاد و وزارت دارایى، ادغام گردیدهاند.
ماده 4. وظایف شوراى بورس، به قرار زیر است: (1) تصویب آییننامهها و مقررات لازم براى اجراى این قانون (2) نظارت در اجراى این قانون و آییننامههاى مربوط و اعزام نماینده ناظر در هیأت مدیره و هیأت پذیرش (3) تعیین یک نماینده اصلى و یک نماینده علیالبدل براى عضویت در هیأت داورى (4) تجدیدنظر نسبت به تصمیمهاى هیأت مدیره، طبق ماده 10 و نسبت به تصمیمات پذیرش اوراق بهادار، طبق ماده 7 این قانون تبصره 1: نمایندگان شوراى بورس، که براى مدت چهار سال انتخاب میشوند، براى اجراى قوانین و مقررات نظارت میکنند و میتوانند در جلسات هیأت مدیره بورس و در جلسات هیأت پذیرش اوراق بهادار حضور یابند و نظر مشورتى خود را اظهار کنند و نیز میتوانند نسبت به تصمیمات متخذه در هیأتهاى مزبور اعتراض کنند و اعتراضات خود را به شوراى بورس تسلیم نمایند. تبصره 2: شوراى بورس، حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ اعتراض، به موضوع رسیدگى مینماید و در صورتى که تصمیمات متخذه از طرف هیأت مدیره یا هیأت پذیرش را مخالف قوانین و مقررات تشخیص دهد، نسبت به لغو آنها اقدام خواهد کرد.
ماده 5. هیأت پذیرش اوراق بهادار، هیأتى است که به منظور اخذ تصمیم نسبت به رد یا قبول اوراق بهادار در بورس یا حذف آنها، تشکیل میشود. این هیأت، از اشخاص زیر تشکیل میگردد: (1) رئیس هیأت مدیره بورس یا قائممقام او (2) قائممقام رئیس کل بانک مرکزى ایران (3) یک نفر کارشناس به نمایندگى کانون بانکها* (4) یک نفر کارشناس به نمایندگى اتاق بازرگانى تهران** (5) یک نفر کارشناس به نمایندگى اتاق صنایع و معادن ایران (6) دو نفر حسابدار خبره به انتخاب شوراى بورس عضویت اشخاص مذکور در بندهاى (3)، (4) و (5) مستلزم تأیید شوراى بورس می‌باشد. ریاست هیأت پذیرش، با قائممقام رئیس کل بانک مرکزى جمهورى اسلامى ایران خواهد بود. *کانون بانکها، به موجب قانون سال 1358، مصوب شوراى انقلاب، منحل گردید. **بندهاى 4 و 5 ادغام گردیدهاند. تبصره: مدت مأموریت اعضاى هیأت پذیرش به استثناى اشخاص مذکور در بندهاى (1) و (2) این ماده، سه سال است. ولى در پایان سال اول، دو نفر از اعضاى مذکور در بندهاى (3)، (4)، (5) و (6) به قید قرعه، و در پایان سال دوم، سه نفر دیگر از عضویت هیأت خارج میشوند و جانشین آنان تعیین میگردد. تجدید مأموریت اعضاى هیأت پذیرش بلامانع است، لیکن هیچ یک از اعضاى هیأت پذیرش به استثناى اشخاص مذکور در بندهاى (1) و (2) نمیتواند بیش از دو دوره متوالى عضویت هیأت پذیرش را داشته باشد.
شامل 12 صفحه word
تاریخچه بورس اوراق بهادار در ایران
مقدمه
بورس اوراق بهادار تهران در بهمن‌ماه سال 1346 بر پایه قانون مصوب اردیبهشت‌ماه 1345 تأسیس شد. دوران فعالیت بورس اوراق بهادار را می‌توان به چهار دوره تقسیم کرد: دوره نخست (1357-1346)، دوره دوم (1367-1358)، دوره سوم (1383-1368) و دوره چهارم (از 1384 تاکنون)
دوره نخست (1357- 1346)
بورس اوراق بهادار از پانزدهم بهمن سال 1346 فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد. در پی آن شرکت نفت پارس، اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه، اوراق قرضه سازمان گسترش مالکیت صنعتی و اوراق قرضه عباس‌آباد به بورس تهران راه یافتند. در این دوره گسترش فعالیت بورس اوراق بهادار بیشتر مرهون قوانین و مقررات دولتی بود که از جمله می‌توان موارد زیر را برشمرد:
1. تصویب قانون گسترش مالکیت سهام واحدهای تولیدی در اردیبهشت 1354 که به‌موجب آن مؤسسات خصوصی و دولتی موظف شدند به‌ترتیب 49% و 94% سهام خود را به شهروندان عرضه نمایند.
2. تصویب قانون معافیت‌های مالیاتی برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در سال 1354.
طی 11 سال فعالیت بورس تا پیش از انقلاب اسلامی در ایران، تعداد شرکتها و بانکها و شرکتهای بیمه پذیرفته شده از 6 بنگاه اقتصادی با 6/2 میلیارد ریال سرمایه در سال 1346 به 105 بنگاه با بیش از 230 میلیارد ریال در سال 1357 افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از 15 میلیون ریال در سال 1346 به بیش از 34 میلیارد ریال طی سال1357 افزایش یافت.
× دوره دوم (1367- 1358)
در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و تا پیش از نخستین برنامه پنج ساله توسعه اقتصادی، دگرگونی‌های چشمگیری در اقتصاد ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادار تهران را نیز در برگرفت. نخستین رویداد، تصویب لایحه قانون اداره امور بانکها در تاریخ 17/3/1358 توسط شورای انقلاب بود که به موجب آن بانک‌های تجاری و تخصصی کشور در چارچوب 9 بانک شامل 6 بانک تجاری و3 بانک تخصصی ادغام و ملی شدند. چندی بعد و در پی آن شرکتهای بیمه نیز در یکدیگر ادغام شده و به مالکیت دولتی درآمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران در تیرماه سال 1358 باعث شد تعداد زیادی از بنگاه‌های اقتصادی پذیرفته شده در بورس از آن خارج شوند، به‌گونه‌ای که تعداد آنها از 105 شرکت در سال 1357 به 56 شرکت در پایان سال 1367 کاهش یافت.
حجم معاملات سهام در این دوره از 2/34 میلیارد ریال در سال 1357 به 9/9 میلیارد ریال در سال 1367 کاهش یافت و میانگین نسبت حجم معاملات سهام به GDP به کمترین میزان در دوران فعالیت بورس رسید که از مهمترین دلایل آن شرایط جنگی و روشن نبودن خطوط کلی اقتصاد کشور بود. بدین ترتیب در طی این سال‌ها، بورس اوراق بهادار تهران دوران فترت خود را آغاز کرد که تا پایان سال 1367 ادامه یافت.
× دوره سوم (1383- 1368)
با پایان یافتن جنگ، در چارچوب برنامه پنج ساله اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تجدید فعالیت بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان زمینه‌ای برای اجرای سیاست‌های خصوصی‌سازی مورد توجه قرار گرفت.
بر این اساس، سیاست‌گذاران در نظر دارند بورس اوراق بهادار با انتقال پاره‌ای از وظایف تصدی‌های دولتی به بخش خصوصی، جذب نقدینگی و گردآوری منابع پس‌اندازی پراکنده و هدایت آن به سوی مصارف سرمایه‌گذاری، در تجهیز منابع توسعه اقتصادی و انگیزش مؤثر بخش خصوصی برای مشارکت فعالانه در فعالیت‌های اقتصادی، نقش مهم و اساسی داشته باشد. در هر حال، گرایش سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی به استفاده از ساز و کار بورس، افزایش چشمگیر شمار شرکتهای پذیرفته شده و افزایش حجم فعالیت بورس تهران را در بر داشت، به‌گونه‌ای که حجم معاملات از 9/9 میلیارد ریال سال 1367 به 104.202 میلیارد ریال در پایان سال 1383 رسید و تعداد بنگاه‌های اقتصادی پذیرفته شده در بورس تهران از 56 شرکت به 422 شرکت افزایش یافت.
در این دوره دولت مجموعه‌ای از قوانین و مقررات در راستای گسترش بازار بورس اوراق بهادار وضع نمود که تأثیر بسزایی در افزایش حجم معاملات داشت، از جمله:
1. تبصره 35 قانون بودجه سال 1378 کل کشور که در آن به وظیفه دولت نسبت به تعیین تکلیف همه شرکتهای بخش دولتی از راه ادغام، واگذاری و فروش سهام به بخش‌های خصوصی و تعاونی اشاره شد.
2. ماده 94 قانون برنامه سوم توسعه (1383- 1379) که بر اساس آن شورای بورس موظف شد تا کارهای لازم را برای ایجاد شبکه رایانه‌ای بازار سرمایه ایران به‌منظور انجام گرفتن دادوستد الکترونیک اوراق بهادار در سطوح ملی و پوشش دادن خدمات اطلاع‌رسانی در سطح ملی و بین‌المللی انجام دهد. همچنین بر اساس ماده 95 برنامه سوم توسعه، شورای بورس مجاز شد تا دست به راه‌اندازی بورس‌های منطقه‌ای در سطح کشور بزند و راهکارهای لازم را برای قابل معامله شدن دیگر ابزارهای مالی در بورس اوراق بهادار فراهم نماید.
از سال 1369 محاسبه شاخص بهای سهام در بورس اوراق بهادار تهران آغاز شد که مقدار آن از 472 واحد در سال 1370 به 12.113 واحد در سال 1383 رسید.
× دوره چهارم (از سال 1384 تاکنون)
در سال 1384، نماگرهای مختلف فعالیت بورس اوراق بهادار در ادامه روند حرکتی نیمه دوم سال 1383، همچنان تحت تأثیر رویدادهای مختلف داخلی و خارجی و افزایش بی‌رویه شاخص‌ها در سال‌های قبل، از روندی کاهشی برخوردار بودند و این روند، به جز دوره کوتاهی در آذرماه تا پایان سال قابل ملاحظه بود. به هرحال از آذرماه سال 1384، سیاست‌ها و تلاش دولت و سازمان بورس باعث کند شدن سرعت روند کاهشی معیارهای فعالیت بورس شد. درحالی‌که شاخص کل در پایان سال 1384 به 9.459 واحد رسیده بود، طی سال 1385 از مرز 10.000 واحد عبور کرد و در نهایت در پایان سال مذکور 9.821 واحد را تجربه کرد. همچنین کاهش چشمگیر معاملات سهام در سال 1384، با توجه به اقدامات مؤثر فوق‌الذکر در سال 1385 به تعادل نسبی رسید، به نحوی که ارزش معاملات سهام و حق تقدم در سال 1384 در حدود 56.529 میلیارد ریال و در سال 1385 معادل 55.645 میلیارد ریال ارزیابی شد.
شامل 45 صفحه Word